สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กมัธยมต้นห้องกิฟต์นะคะ เรียกเราว่าไทม์ก็ได้ค่ะคือตอนนี้เรามีเพื่อนกลุ่มใหญ่อยู่6คน แต่ว่าเราไม่ได้นั่งกับเพื่อน1ใน6คนนั้นนะคะเรานั่งกับเพื่อนอีกคนค่ะชื่อว่าซัน เราเจอซันตอนม.1ค่ะตอนนั้นเราถูกแยกกับเพื่อน6คนนั้น เราเลยคิดจะหาเพื่อนใหม่ แล้วก็เจอโอตาคุแบบเดียวกันคือซัน ก็เลยขอนั่งด้วย แต่ว่าตอนเที่ยงช่วงแรกเราก็ไปกินกับเพื่อน6คนนั้นแหละค่ะ เพราะว่าซันจะไปกินกับเพื่อนห้องธรรมดาชื่อกอหญ้า ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่รร.เก่าละค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ติดเพราะสนิทกัน ตอนม.1ซันก็เป็นนักเรียนทั่วไปเลย ฉลาดมากด้วย ตามงานทุกงาน ทุกงานจริงๆ จนได้ขึ้นห้องคิงพร้อมกัน แต่พอขึ้นม.2ทุกอย่างก็เริ่มต่างจากเดิมนอดหน่อย ไม่นิดอะเยอะเลย เราก็มีกลุ่มแล้วก็คือกลุ่ม6คนปัจจุบัน เดี๋ยวไล่ชื่อให้ฟังมี แมว พริ้น พีเอ็น เซน อาย แล้วก็เรา ซึ่งเทอมแรกมันดีมาก ปกติสุดๆ แต่ที่ไม่ปกติคือ ยิเมไม่ค่อยส่งงานในคาบ ส่วนใหญ่จะไปส่งย้อนหลังซึ่งคะแนนมันลด เราก็ค่อนข้างเป็นกังวลอยู่ แล้วพอเกรดเทอมแรกออก ซันได้3.86 ซึ่งมันเป็นอะไรที่น้อยมากสำหรับห้องคิง แล้วเทอมสองนี่แหละจุดเปลี่ยน อยู่ๆซันก็ไม่มารร.อาทิตนึงจริงๆเราก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นซึมเศร้า แล้วครูค่อยมาบอกเพื่อน แล้วพอไปแลปทดลองเราก็พยายามเทคแคร์ซัน เราก็ทำตัวปกติมาก แต่แล้วมันก็มีค่ายของห้องกิฟ ซึ่งมันนอนได้สูงสุด6คน แต่พวกเราต้องดูแลซันด้วย เราเลยต้องไปขอนอน7 ซึ่งตอนแรกเพื่อนๆโอเคมากๆ แต่หลังจากที่แบ่งอะไรเสร็จบลาๆ การทำงานกลุ่มมันก็ยากขึ้น300% เพราะห้องเรามี36คนส่วนใหญ่ครูก็จะแบ่ง6คน แต่กลุ่มนี้ดันมี7 ก็ต้องไปขอครูซึ่งมันไม่ค่อยง่ายเลย วิชาเกษตรต้องทำ5คนเท่านั้น ซึ่งเรามี6(เพราะแมวอยู่ห้อง ก เลยไม่ได้เรียนเกษตร)เราเลยต้องไปขอครู แต่ครูให้ทำ2กล่องซึ่งมันลำบาก แล้วเราเลยโทรตามซัน แต่ซันอยู่กับกอหญ้า แล้วบอกว่าจะไปทำพรุ่งนี้คนเดียว เราเลยบอกว่ามันเป็นงานกลุ่ม ซันเลยต้องมาพร้อมกับกอหญ้า แล้วพอมา ทุกคนก็ช่วยกันทำลังโฟม รวมถึงแมวด้วยเพราะมันเป็นตอนเลิกเรียน แต่ซันกับกอหญ้าไม่ช่วยทำอะไรเลย แต่เราไม่ได้ว่ากอหญ้านะ กอหญ้าแค่มาเป็นเพื่อนซัน แต่ที่ซันไม่ช่วยนี่สิ แล้วทีนี้แมวก็ช่วยปกติ พีเอ็นกับเซนก็คุยขำๆว่า"มาช่วยขนาดนี้ต้องให้คะแนนแล้วมั้ย"แล้วซันก็เลยคุยกับกอหญ้าว่า"ปล่อยมันไปเถอะ"แล้วก็"ห้องก พวกว่างงาน" ซึ่งในมุมมองเรามันไม่สมควรพูด เพราะมีแมวที่เป็นห้องก อยู่ตรงนั้นแค่คนเดียว ซันทำแค่เขียนชื่อป้ายตัวเอง แล้วทีนี้เราเลยเอาที่รองพืชใส่รูที่เจาะไว้ แล้วก็ไปเอาเพิ่มเพราะมันต้องใช้12อัน แต่พอกลับมาดูลัง ของซันมันหายไป ก็คือกอหญ้าออกไปคุยโทรศัพท์ซันเลยตามไปด้วยพร้อมกันที่รองพืชและป้าย(?)เอาไปทำไม แล้วคราวนี้ครูสอนมัดถุง ซันกับกอหญ้าก็เอาไปทำทั้งๆที่พีเอ็นกับแมวทำแล้ว แล้วถุงก็ไม่พอสำหรับเพื่อน เอาไปมัดเล่นไม่พอมัดผิดด้วย เพราะเอาไปใส่ของเพื่อนอีกกลุ่มแล้วมันไม่ได้ กอหญ้าเลยบอกว่า"ไหนขอดูหน่อย"เรามองว่ากอหญ้าค่อนข้างโอเคในด้านนี้ ก็คือตัวเองเป็นคนทำต้องแก้ไขเอง เราก็เลยไม่สนแล้วออกไปสวนเกษตร ไปเอาพืชใส่ ทุกคนช่วยกันมากๆแต่ซันกับกอหญ้าก็นั่งเล่นกับไก่ โดยไม่สนอะไรเลย แล้วทีนี้ซันจะเอาต้นพืชใส่ที่รองพืชตัวเอง จะรีบทำรีบเสร็จ(ซันเคยพูดว่ารีบทำรีบเสร็จจะกลับไปเล่นเกม เสียงดังมาก) แล้วซันก็บอกให้เราเอาที่รองพืชให้ทั้งๆที่เรากำลังเทน้ำอยู่(เราไม่คิดอะไรเพราะเราไม่ค่อยสนใจเรื่องแบบนี้ แต่เพื่อนเราคิด) พอจะเอาพืชจริงๆก็เบียดเพื่อนเข้าไปเพื่อนที่ว่าคือพีเอ็นทั้งที่พีเอ็นถ่ายคริปอยู่ แล้วคำพูดคือ"หลบไปดิ้" พอทำเสร็จแล้วก็ไปเลยไม่สนไม่แคร์อะไรทั้งนั้น เพื่อนเราเลยต้องมาเปิดอกคุยกัน พอคุยได้ราวๆ40นาที ได้ความว่าทุกคนแอนตี้ซันหมดเลยจากเหตุการณ์นี้ ปกติแล้วซันไม่ใช่แบบนี้ อาจเป็นเพราะอยากครบลุคในสายตากอหญ้ารึป่าวเราก็ไม่มั่นใจ แต่ได้ความว่าไม่โอเค แล้วแม่ซันก็ทักมาหาเราว่าซันชอบรองไห้ในห้องคนเดียว แล้วก็ชอบละเมอร้องไห้ จุดนี้แหละที่ทำให้เซนแอนตี้หนักมากเพราะว่าถ้าลูกเป็นแบบนี้ทำไมไม่ให้ลูกอยู่บ้าน แล้วเพื่อนก็พูดกันว่าจะปล่อยให้เราไปกับซันตอนเข้าค่าย ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงเหมือนกัน ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วไมเกรนจะกินหัว เราควรทำไงหรอคะ?? ควาบอกเพื่อนที่เป็นซึมเศร้าไปตรงๆมั้ย (ปล.ชื่อเป็นแค่นามแฝงนะคะเพื่อความเป็นส่วนตัวของเพื่อนทุกคน)
ขอคำปรึกษาเรื่องเพื่อนที่เป็นซึมเศร้าหน่อยค่ะ
สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กมัธยมต้นห้องกิฟต์นะคะ เรียกเราว่าไทม์ก็ได้ค่ะคือตอนนี้เรามีเพื่อนกลุ่มใหญ่อยู่6คน แต่ว่าเราไม่ได้นั่งกับเพื่อน1ใน6คนนั้นนะคะเรานั่งกับเพื่อนอีกคนค่ะชื่อว่าซัน เราเจอซันตอนม.1ค่ะตอนนั้นเราถูกแยกกับเพื่อน6คนนั้น เราเลยคิดจะหาเพื่อนใหม่ แล้วก็เจอโอตาคุแบบเดียวกันคือซัน ก็เลยขอนั่งด้วย แต่ว่าตอนเที่ยงช่วงแรกเราก็ไปกินกับเพื่อน6คนนั้นแหละค่ะ เพราะว่าซันจะไปกินกับเพื่อนห้องธรรมดาชื่อกอหญ้า ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่รร.เก่าละค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ติดเพราะสนิทกัน ตอนม.1ซันก็เป็นนักเรียนทั่วไปเลย ฉลาดมากด้วย ตามงานทุกงาน ทุกงานจริงๆ จนได้ขึ้นห้องคิงพร้อมกัน แต่พอขึ้นม.2ทุกอย่างก็เริ่มต่างจากเดิมนอดหน่อย ไม่นิดอะเยอะเลย เราก็มีกลุ่มแล้วก็คือกลุ่ม6คนปัจจุบัน เดี๋ยวไล่ชื่อให้ฟังมี แมว พริ้น พีเอ็น เซน อาย แล้วก็เรา ซึ่งเทอมแรกมันดีมาก ปกติสุดๆ แต่ที่ไม่ปกติคือ ยิเมไม่ค่อยส่งงานในคาบ ส่วนใหญ่จะไปส่งย้อนหลังซึ่งคะแนนมันลด เราก็ค่อนข้างเป็นกังวลอยู่ แล้วพอเกรดเทอมแรกออก ซันได้3.86 ซึ่งมันเป็นอะไรที่น้อยมากสำหรับห้องคิง แล้วเทอมสองนี่แหละจุดเปลี่ยน อยู่ๆซันก็ไม่มารร.อาทิตนึงจริงๆเราก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นซึมเศร้า แล้วครูค่อยมาบอกเพื่อน แล้วพอไปแลปทดลองเราก็พยายามเทคแคร์ซัน เราก็ทำตัวปกติมาก แต่แล้วมันก็มีค่ายของห้องกิฟ ซึ่งมันนอนได้สูงสุด6คน แต่พวกเราต้องดูแลซันด้วย เราเลยต้องไปขอนอน7 ซึ่งตอนแรกเพื่อนๆโอเคมากๆ แต่หลังจากที่แบ่งอะไรเสร็จบลาๆ การทำงานกลุ่มมันก็ยากขึ้น300% เพราะห้องเรามี36คนส่วนใหญ่ครูก็จะแบ่ง6คน แต่กลุ่มนี้ดันมี7 ก็ต้องไปขอครูซึ่งมันไม่ค่อยง่ายเลย วิชาเกษตรต้องทำ5คนเท่านั้น ซึ่งเรามี6(เพราะแมวอยู่ห้อง ก เลยไม่ได้เรียนเกษตร)เราเลยต้องไปขอครู แต่ครูให้ทำ2กล่องซึ่งมันลำบาก แล้วเราเลยโทรตามซัน แต่ซันอยู่กับกอหญ้า แล้วบอกว่าจะไปทำพรุ่งนี้คนเดียว เราเลยบอกว่ามันเป็นงานกลุ่ม ซันเลยต้องมาพร้อมกับกอหญ้า แล้วพอมา ทุกคนก็ช่วยกันทำลังโฟม รวมถึงแมวด้วยเพราะมันเป็นตอนเลิกเรียน แต่ซันกับกอหญ้าไม่ช่วยทำอะไรเลย แต่เราไม่ได้ว่ากอหญ้านะ กอหญ้าแค่มาเป็นเพื่อนซัน แต่ที่ซันไม่ช่วยนี่สิ แล้วทีนี้แมวก็ช่วยปกติ พีเอ็นกับเซนก็คุยขำๆว่า"มาช่วยขนาดนี้ต้องให้คะแนนแล้วมั้ย"แล้วซันก็เลยคุยกับกอหญ้าว่า"ปล่อยมันไปเถอะ"แล้วก็"ห้องก พวกว่างงาน" ซึ่งในมุมมองเรามันไม่สมควรพูด เพราะมีแมวที่เป็นห้องก อยู่ตรงนั้นแค่คนเดียว ซันทำแค่เขียนชื่อป้ายตัวเอง แล้วทีนี้เราเลยเอาที่รองพืชใส่รูที่เจาะไว้ แล้วก็ไปเอาเพิ่มเพราะมันต้องใช้12อัน แต่พอกลับมาดูลัง ของซันมันหายไป ก็คือกอหญ้าออกไปคุยโทรศัพท์ซันเลยตามไปด้วยพร้อมกันที่รองพืชและป้าย(?)เอาไปทำไม แล้วคราวนี้ครูสอนมัดถุง ซันกับกอหญ้าก็เอาไปทำทั้งๆที่พีเอ็นกับแมวทำแล้ว แล้วถุงก็ไม่พอสำหรับเพื่อน เอาไปมัดเล่นไม่พอมัดผิดด้วย เพราะเอาไปใส่ของเพื่อนอีกกลุ่มแล้วมันไม่ได้ กอหญ้าเลยบอกว่า"ไหนขอดูหน่อย"เรามองว่ากอหญ้าค่อนข้างโอเคในด้านนี้ ก็คือตัวเองเป็นคนทำต้องแก้ไขเอง เราก็เลยไม่สนแล้วออกไปสวนเกษตร ไปเอาพืชใส่ ทุกคนช่วยกันมากๆแต่ซันกับกอหญ้าก็นั่งเล่นกับไก่ โดยไม่สนอะไรเลย แล้วทีนี้ซันจะเอาต้นพืชใส่ที่รองพืชตัวเอง จะรีบทำรีบเสร็จ(ซันเคยพูดว่ารีบทำรีบเสร็จจะกลับไปเล่นเกม เสียงดังมาก) แล้วซันก็บอกให้เราเอาที่รองพืชให้ทั้งๆที่เรากำลังเทน้ำอยู่(เราไม่คิดอะไรเพราะเราไม่ค่อยสนใจเรื่องแบบนี้ แต่เพื่อนเราคิด) พอจะเอาพืชจริงๆก็เบียดเพื่อนเข้าไปเพื่อนที่ว่าคือพีเอ็นทั้งที่พีเอ็นถ่ายคริปอยู่ แล้วคำพูดคือ"หลบไปดิ้" พอทำเสร็จแล้วก็ไปเลยไม่สนไม่แคร์อะไรทั้งนั้น เพื่อนเราเลยต้องมาเปิดอกคุยกัน พอคุยได้ราวๆ40นาที ได้ความว่าทุกคนแอนตี้ซันหมดเลยจากเหตุการณ์นี้ ปกติแล้วซันไม่ใช่แบบนี้ อาจเป็นเพราะอยากครบลุคในสายตากอหญ้ารึป่าวเราก็ไม่มั่นใจ แต่ได้ความว่าไม่โอเค แล้วแม่ซันก็ทักมาหาเราว่าซันชอบรองไห้ในห้องคนเดียว แล้วก็ชอบละเมอร้องไห้ จุดนี้แหละที่ทำให้เซนแอนตี้หนักมากเพราะว่าถ้าลูกเป็นแบบนี้ทำไมไม่ให้ลูกอยู่บ้าน แล้วเพื่อนก็พูดกันว่าจะปล่อยให้เราไปกับซันตอนเข้าค่าย ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงเหมือนกัน ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วไมเกรนจะกินหัว เราควรทำไงหรอคะ?? ควาบอกเพื่อนที่เป็นซึมเศร้าไปตรงๆมั้ย (ปล.ชื่อเป็นแค่นามแฝงนะคะเพื่อความเป็นส่วนตัวของเพื่อนทุกคน)