ปลาดิบตัวที่ 718 ขนย้ายจากญี่ปุ่นขึ้นฝั่งโชซ็อน
แล่ซาชิมิ(สรุปเป็นภาษาอังกฤษ)โดย jeeswag เจ้าเดิม
ลากซาซิมิมาให้ชิม(แปลเป็นไทย)โดยผมเอง
หากรสชาติมันเปลี่ยน(เน่า เพราะเอาซาชิมิไปดำน้ำส่วนหนึ่ง) ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
ถ้าต้องการซาชิมิแบบสดๆ ก็ไปตามที่อยู่ตามลิ้งค์นี้เลย
https://www.reddit.com/.../ubsx82/kingdom_718_kr_spoilers/

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉิน:
-หมอหลุนแจ้งว่าพวกจ้าวกำลังมาจากด้านขวาและสั่งการให้ยกทัพเสริมแกร่งทางฝั่งขวาตน
-ทัพหวนฉีพยายามยกรี้พลไปทางด้านขวา ในขณะที่จ้าวซึ่งตรงดิ่งมายังพวกเขาเอ่ยว่า สังหารทัพหลักหวนฉี
-การโจมตีของจ้าวด้วยกับระลอกทหารอันไม่สิ้นสุด เข้าปะทะกับทัพหวนฉี

-ทางด้านปีกซ้ายที่เป็นทัพเล่อหัว
-ทหารคนนึงของเหมิงเถียนเอ่ยว่า "ทางด้านขวาเหมือนจะเข้าปะทะกันแล้ว อันเพราะทัพเฟยซิ่นละทิ้งจุดนั้นมานะขอรับ"
-แล้วซิ่นก็กล่าวว่า "ลืมมันไปซะ เพราะถึงแม้จะน่าหงุดหงิดก็ตาม ข้าก็คิดว่ายังไงเสีย หวนฉีมันก็ไม่ได้โง่หรอก แล้วมันต้องทำอะไรบางอย่างต่อสิ่งที่เกิดขึ้นตรงนั้นแน่ เรามาจดจ่อในสิ่งที่เราพึงจะทำดีกว่า"
-เหมิงเถียนจึงเอ่ยว่า "ชะตากรรมของทัพหวนฉีทั้งปวงขึ้นอยู่กับพวกเราแล้ว"
-แล้วซิ่นจึงเอ่ยขึ้นว่า "ชี้เป็นชี้ตาย ก็เพลานี้เนี่ยแหละ"
-ทหารของเหมิงเถียนประหลาดใจที่ซิ่นคิดว่าพวกเขาจะสามารถมีชัยในสถานการณ์นี้ได้

-ปลัดทัพของเหมิงเถียนอ้ายส่านกำลังยื้อพวกจ้าวอยู่นั้น ทหารของเขาก็เอ่ยว่า เขาจำเป็นต้องต้านไว้ให้นานอีกหน่อย เนื่องจากทัพเฟยซิ่นอยู่ที่นี่เพื่อช่วยพวกเขาแล้ว อ้ายส่านถึงกลับประหลาดใจที่ได้ยินข่าวนี้
-เซี่ยงเล่ยตรงมายังพื้นที่ของเขาและเอ่ยว่า "ข้าเป็นปลัดทัพของทัพเฟยซิ่นและพลม้าของเรามานี่เพื่อช่วยพวกเจ้า เราจักทิ้งพลราบไว้ให้พวกเจ้าใช้สอยได้ตามสะดวก พวกเขานะหนังเหนียวเอาการดั่งหินผาเลยล่ะ"
-อ้ายส่านกล่าวว่า "ไฉนทัพเฟยซิ่นจึงมาอยู่นะที่นี้ได้ แต่ก็เอาเถอะ หากเจ้ายื้อพวกจ้าวให้พวกเรานานพอที่จะจัดขบวนทัพใหม่ได้"
-แล้วเซียงเล่ยจึงกล่าวว่า "เรามาก็เพื่อการนั้นแหละ"
-จากนั้นเขาก็คิดกับตัวเองว่า ตนไม่ยอมให้นางเข้าใกล้เข้าเหมิงเถียนได้ เนื่องจากเหมิงเถียนเป็นของเขา (โว้ย....เ ก เ ร Ship หาย)

-ลู่เซียนกล่าวว่า "ต้องขอบคุณทัพเฟยซิ่น เราจึงสามารถช่วยเหลือและรวบรวมกองกำลังของเราด้านนอกได้หมด"
-เขาเอ่ยจุดประสงค์ของตนออกมา
-หน่ากุยที่มาถึงจึงเอ่ยว่า "ถ้าพวกเขาตัดกำลังศัตรูออกจากจุดนั้น ความแข็งแกร่งของศัตรูจะลดลงกึ่งนึง"
-ทัพของลู่เซียนสับสนทันทีเมื่อพวกเขาเห็นหน่วยของหน่ากุยซึ่งเป็นกองพลของทัพเฟยซิ่น แต่กลับดูเหมือนคนของทัพหวนฉีมากกว่า
-หน่ากุยเอ่ยว่า "ข้าน้อยหน่ากุยเป็นนายกองพันของทัพเฟยซิ่น แต่เดิมเคยเป็นส่วนนึงของทัพหวนฉีมาก่อน"
-ลู่เซียนจึงกล่าวกลับไปว่า "อดีตของเจ้ามิสำคัญอันใดหรอก ข้านายกองห้าพัน ลู่เซียน"
-หน่ากุยจึงตอบกลับไป่วา "ข้าน้อยรู้จักท่านดี เพราะใต้เท้าลู่เซียนเองก็เป็นที่เลื่องลือ"
-จากนั้นลู่เซียนก็เอ่ยว่า "อย่างที่เจ้าว่ามา เราจักโจมตีกระบวนของศัตรูตรงหน้า กระนั้นจึงขอให้ท่านร่วมกับเรา เนื่องจากหน่วยเรายังขาดตกไปอีกน้อยนิด"
-หน่ากุยจึงกว่าว่า "ฟังดูเข้าท่า ทัพของข้าน้อยเองก็ไม่เพียงพอจักต่อกรพวกมันได้"
-หน่ากุยกล่าวต่ออีกว่า "ข้าน้อยจักตามพวกท่านแบบอุ่นใจจากด้านหลังละกัน"
-แล้วลู่เซียนก็กล่าวไปว่า "เราจักพุ่งเป้าแค่ตรงหน้าในกรณ๊ย์นี้ล่ะนะ"
-ลู่เซียนนำกำลังเข้าจู่โจมกองกำลังศัตรู แล้วบอกให้พลราบเปิดทาง

-ณ กองบัญชาการของหวนฉี
-หมอหลุนถามอย่างลุกลี่ลุกลนว่า "จักเป็นอะไรไหม หากข้าจักให้เฮ่ยหยิง(ครั้งก่อนเรียกกานหวัง ขอแก้ชื่อให้ถูกนะครับ) ไปเสริมฝั่งขวา"
แล้วหวนฉีจึงตอบกลับว่า "ยังเร็วเกินไป"
-เช่นนั้นหมอหลุนสวนกลับไปว่า "มันจะสายเกินไปนะสิไม่ว่า"
-จากนั้นหวนฉีก็เอ่ยขึ้นว่า "สำหรับสภาวะที่แน่นอนนี้เราจักให้พวกที่มาถึงนั้นไปแทน"

-หม่าอิน(ม้าใช้สายฮาที่มาตัดแขนซิ่นตามคำส่ังหวนฉีในศึกเฮยหยางราวๆเล่ม 42)นำคำสั่งของหวนฉีให้เคลื่อนกระบวนไปทางขวาและสกัดกำลังศัตรูไว้
-เฟิ้งอี้แม่ทัพพายับของฉินเอ่ยว่า "ข้าทราบแล้ว และจักทำตามความคาดหวังของหวนฉี ทัพพายับห้าหมื่นนายที่แต่เดิมคือกองกำลังสองแสนนั้น เป็นเกียรติที่พวกข้าสามารถต่อสู้เพื่อพิทักษ์หวนฉี ผู้ที่เป็นดั่งวีรชนของพวกเรา"
-เมื่อเข้าประทะกับจ้าว ทหารจ้าวเอ่ยว่า หากเป็นการสู้รบด้านขวัญกำลังแล้วละก็ พวกเขาไม่แพ้เช่นกัน
-ครั้นเมื่อขวัญกำลังใจทั้งสองฝ่ายเท่ากัน ฉินกลับเป็นฝ่ายที่กำลังใจถดถอยลงอย่างช้าๆ เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับจำนวนอันมหาศาลที่มากกว่าของจ้าว

-ทางด้านปีกซ้าย ทัพเฟยซิ่นและเล่อหัวต่อสู้รวมกันได้เป็นอย่างดี ดีจนสามารถเห็นได้ว่าไม่ได้มาจากการที่จำนวนเพิ่มพียงอย่างเดียว
-เหมิงเถียนเอ่ยขึ้นว่า "ก็มิใช่ครั้งแรกนี่เนอะ ที่พวกเราได้สู้ร่วมกันนะ"
แล้วซิ่นก็กล่าวว่า "เห็นงี้เราก็เป็นกันมาตั้งแต่เราทั้งคู่ยังเป็นหน่วย 300 นาย แต่ก่อนโน้นแล้ว"

จ้าว:
-ณ กองบัญชาการของหลี่มู่ ทหารได้รายงานว่าด้านซ้ายตีฝ่ากำแพงชั้นที่สอง(ของฉิน)ได้แล้ว ขณะที่ด้านขวามีกองกำลังเคลื่อนไปยังจุดนั้น เพราะทัพเฟยซิ่นที่ไปยังจุดนั้น
-หลี่มู่กล่าวว่า "ไม่จำเป็นต้องกังวลด้านใดด้านนึงหรอก เพราะไม่ว่าพวกมันจักมีลูกไม้ยังไง เรามีไม่ความจำเป็นต้องทุกข์ร้อนใจอันใดหรอก"

ฉิน:
-ณ กองบัญชาการเล่อหัว ทุกคนต่างสังเกตุเห็นทัพชุดใหม่ที่มีจำนวนมากกว่ารอบก่อนกำลังมา นำกำลังทัพเจ้าวโดย 2 แม่ทัพจากฉีเจี่ย ลั่วฉาง และ จางหั่วหลง

-เตียวกังวลเพราะพวกเขายังเอาแน่เอานอนกันไม่ได้(ตรงนี้เขาใช้คำว่า touch and go ซึ่งเป็นคำที่ใช้ในกลุ่มกองทัพอากาศ มีความหมายที่ไม่ตรงตัวนะครับ)
-ขณะที่ทหารของเหมิงเถียนก็มองไปยังเขาเพื่อขอคำสั่ง
-จากนั้นเหมิงเถียนก็ถามซิ่นไปว่า "จะเป็นไรไหมหากเจ้าจักปล่อยให้ข้าสั่งการ"
-ซิ่นจึงกว่าว่า "ย่อมได้"
-แล้วเหมิงเถียนจึงประกาศ "ให้ทั้ง 2 ทัพตั้งรูปขบวน ให้เล่อหัวอยู่ทางซ้าย เฟยซิ่นอยู่ด้านขวา โดยมีข้าและซิ่นประจำการเป็นหัวหอก รวมกันเราจักกลายเป็นศรที่จักเจาะทะลุทะลวงจ้าวเบื้องหน้า ทลายลูกกรงคุมขังที่หลี่มู่สร้างขึ้น"

นิตยสารสัปดาห์หน้างด! (เพราะเป็น golden week หรือก็คือสัปดาร์นี้ที่ผมลงสปอยตอนที่ 718 นะครับ และตอนที่ 719 จะมาสัปดาร์หน้า)