ปลาดิบตัวที่ 723 ขนย้ายจากญี่ปุ่นขึ้นฝั่งโชซ็อน
แล่ซาชิมิ(สรุปเป็นภาษาอังกฤษ)โดย jeeswag เจ้าเดิม
ลากซาซิมิมาให้ชิม(แปลเป็นไทย)โดยผมเอง
หากรสชาติมันเปลี่ยน(เน่า เพราะเอาซาชิมิไปดำน้ำส่วนหนึ่ง) ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
ถ้าต้องการซาชิมิแบบสดๆ ก็ไปตามที่อยู่ตามลิ้งค์นี้เลย
https://www.reddit.com/r/Kingdom/comments/vbki9f/kingdom_723_kr_spoilers/
ตอนนี้ผมได้แปล dialog คนที่แปลมังงะเป็น eng(อยู่ในลิ้งสปอยด้วย)
เสริมเข้าไปในสรุปแปลไทยนี้ด้วยนะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เฟยซิ่น:

เซี่ยงเล่ยสังหารรองแม่ทัพข้าศึก
รี้พลรอบกายโฮเจ้อต่างตระโกนเรียกขานรองแม่ทัพของตนที่ถูกสังหาร
กงหลี๋เอ่ยขึ้นว่า:
"ลมปราณของพี่เล่ยหลุดแล้ว"
ทันที่นางกำลังร่วงจากม้า ซิ่นก็เข้ามารับนางไว้ได้
เขาถามกับนางว่า:
-"เป็นอะไรหรือป่าว"
นางจึงตอบกลับไปว่า
-"สบายดี"
และกล่าวต่ออีกว่า:
-"ทีสำคัญกว่าคือ ข้ามาทันเวลาใช่หรือป่าว"
ซิ่นจึงตอบนางไปว่า:
-"อา เหมาะเจาะเลยล่ะ"
ซิ่นให้นางมองดูไปรอบๆและกล่าวว่า:
-"ดูซิ ต้องขอบคุณหน่วยเซี่ยงเล่ยเลยหล่ะที่มานี่ได้ เส้นทางสู่ภายนอกจึงบรรจบกันแล้ว"
ทางด้านเตียวออกคำสั่งให้พลราบของฉงหยวนไปด้านหน้าโดยเร็วและให้พลราบเป็นกำลังหลักรักษาช่องทางที่สร้างขึ้นไว้ และส่งพลม้าไปเป็นเป็นกำลังหนุนพลราบ และหากเป็นไปได้ก็เบิกทางกล้างขึ้นอีก
ฉงหยวนบอกกับกองพลของตนว่า:
-"อีกไม่นานเกินรอ อย่าปล่อยให้ช่องทางที่พลม้าทำไว้ถูกปิดได้ พลม้าก็เข้าประจันกับพลม้า"
ขณะที่ต่างฝ่ายต่างเข้าห่ำหั่นกันในขณะที่ซิ่นเละเซี่ยงเล่ยกำลังเหม่อลอย
เตียวที่เห็นก็ตะโกนใส่พวกเขาไปว่า:
-"ยังจะมายืนบื้อขี้เกียจอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม!"
ซิ่นก็ตอบกลับนางไปว่า:
-"หนวกหูเฟ้ย! เราแค่พักฟื้นตัวเฉยๆ"
เซี่ยงก็ตอบ:
-"ช่ายช่าย.."
เตียวจึงตะโกนสวนกลับไปว่า
-"ทำเป็นรำคาญข้าหรา!!!"
น้ายวนออกคำสั่งให้กองพลของตนช่วยเหลือคนเจ็บออกมาและจะไม่ทิ้งทหารไว้ข้างหลังแม้แต่คนเดียว
เตียวก็เอ่ยกับน้ายวนไปว่า:
-"น้ายวน ขอบใจที่ลำเลียงคนเจ็บมานี่นะ"
ในขณะที่น้ายวนกล่าวกลับไปว่า:
-"ไม่หรอก แต่ทว่าหน่วยกัวเป่ยของฉูสุ่ยก็อยู่ไกลเกินกว่าจะมานี่ได้"
เตียวจึงตอบกลับไปว่า:
-"ไม่เป็นไร พวกศัตรูมันพยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อบดขยี้ด้านนี้ ยังไงฉูสุ่ยก็หนีออกไปได้อยู่แล้วในขณะที่ช่องทางยังเบิกออกเช่นนี้"
อย่างไรก็ตามนางก็มองไปยังฝั่งทัพเล่อหัวและเอ่ยขึ้นว่า "ที่สำคัญกว่า ปัญหาก็คือ..."
 
ทางด้านซิ่น
เทียนหยงเอ่ยขึ้นว่า:
-"ทำได้แล้วเว้ยเฮ้ยซิ่น หากเป็นเช่นเราก็หนีออกไปได้แล้ว"
ในขณะที่ซิ่นกล่าวกลับไปว่า:
-"ยัง มันยังไม่จบหรอก"

 
เล่อหัว:

ทัพเล่อหัวสังเกตุเห็นว่า เฟยซิ่นทำการเบิกทางและเริ่มที่จะออกจากวงล้อมแล้ว
ลู่เซียนเรียกอ้ายส้าน ซึ่งเขาก็เห็นแล้วก็พูดขึ้นว่า "เยี่ยม"
อ้ายส่านจึงตะโกนออกคำสั่ง:
-"ทัพเล่อหัวทั้งหมดจงฟังช่วยเหลือทัพเฟยซิ่นที่อยู่ปีกขวาเบิกหนทาง จงใช้สรรพกำลังทั้งหมดที่เจ้ามีไปทางด้านขวาก่อนที่มันจะถูกปิดเสีย"
ทหารทัพเล่อหัวได้รับคำสั่งจึงเอ่ยขึ้นว่า
-"ทางขวา มุ่งไปทางขวาในขณะที่สู้อยู่เนี่ยแหละ บอกกับพลราบด้วย ให้มุ่งไปทางขวาที่เฟยซิ่นเบิกซะ"
เมื่อเล่อหัวเริ่มเคลื่อนไปยังฝั่งขวา ทว่าพวกเขาก็ถูกสกัดกั้นไว้โดยแม่ทัพข้าศึกลั่วฉางและเฟิ่งหยุน
เฟิ่งหยุนเอ่ยขึ้นว่า
-"อย่างกับว่าเราจักปล่อยให้พวกแกไปหรอก"
ทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกซิ่นและกงหลี่เข้าจู่โจม
ลั่วฉางถูกซิ่นฟาดกระเด็นถอยกลับ ในขณะที่กงหลี่ปละหลาดใจที่เฟิ่งหยุนไม่เพียงแต่จะหลบการโจมตีของนางได้แต่ยังสวนกลับได้อีกด้วย.
อ้ายส่านเห็นว่าพลม้าคนอื่นๆของทัพเฟยซิ่นเองก็มาถึง
เขาจึงเอ่ยถามขึ้นว่า:
-"เป็นไปไม่ได้ คิดว่าพวกเจ้าหนีกันไปแล้ว ใยพวกเจ้าถึงมา..."
ซิ่นจึงตอกกลับไปว่า:
-"มิต้องมาทำมงทำไมอะไรทั้งนั้น ในเมื่อพวกเรายังคงสู้ร่วมกันอยู่ มันก็มิมีประโยชน์อันใด ไอ้พวกเล่อหัวไม่ได้เรื่องเองก็ต้องหนีไปด้วยพร้อมกัน"
เถียนหยงก็แซวว่า:
-"ก็อย่างที่มันนั้นแหละ"
 
ถัดไปทางด้านของเตียว
เหว่ยผิงตะโกนขึ้นว่า:
-"เฮอเหลียวเตียว นี่ไม่ได้เป็นอย่างที่เจ้าว่าเลยสักนิด ให้ยื้อจนกว่าพวกเล่อหัวจะหนีได้เนี่ย... เป็นไปไม้ได้หรอก"
เตียวจึงตอบกลับไปว่า: "ทนไปก่อนเถอะน่า ซิ่นกับคนอื่นๆกำลังไปช่วย"
เตียวก็คิดในใจว่าหากซิ่นไม่รีบเร่งมิช้านานเฟยซิ่นก็กันทางหนีทีไล่ไว้ไม่อยู่เป็นแน่
 
ทางด้านของลั่วฉางที่กำลังห่ำหั่นกับซิ่นอยู่นั้น
ลั่วฉางได้กล่าวว่า:
-"แม้จะต่อตีกับจางฮั่วหลงมาแล้ว เจ้าก็ยังคงสู้ได้ดีอยู่นิ"
ซิ่นจึงสวนกลับไปว่า: "นี่มันเพิ่งจะเริ่มต่างหากเฟ้ย"
ถัดมาทางด้านของกงหลี่ที่กำลังสู้กับเฟิ่งหยุนอยู่นั้น
เฟิ่งหยุนได้ถามขึ้นว่า:
-"เจ้าคงจะเป็นยอดสตรีเหนือบุรุษที่เป็นรองแม่ทัพเฟยซิ่นสินะ"
กงหลี่จึงตอบกลับไปว่า:
-"หยาบคาย ข้าเป็นน้องสาวนางต่างหาก"
นางรู้สึกประหลาดในใจขึ้นว่า:
-"ชายผู้นี้ แม้ข้าจะมิได้ใช้ลมปราณก็ตาม แต่กลับรับกระบี่ของข้าได้..."
ทันใดนั้นลู่เซียนจึงโจมตีเฟิ่งหยุนแบบทีเผลอจากด้านหลัง
ทว่าหลี่กับตอบกลับไปว่า
-"อย่าเข้ามาสอดเซ้ เจ้าไก่อ่อนเอ๋ย"
พร้อมทั้งฟันเฟิ่งหยุนจนตกจากหลังม้า
ด้านลู่เซียนจึงสวนนางกลับไปว่า:
-"สามหาว นี่นะเป็นชัยภูมิของเล่อหัวต่างหาก"
แล้วเขาก็เข้าโจมตีลั่วฉางแต่ก็ถูกปัดป้องเปิดโอกาสให้ซิ่นโจมตีใส่แต่ก็ถูกกันไว้ได้เช่นกัน
ทหารจ้าวพยายามช่วยลั่วฉางแต่ก็ถูกสังหารโดยอ้ายส่านที่ตะปันง้าวพร้อมสปั้นลั่วฉางไปในคราเดียวลั่วฉางก็รับเพลงง้าวไว้ได้แต่ด้วยความหนักหน่วงนั้นก็ทำให้กระเด็นตกจากหลังม้าหนำซ้ำยังได้รับบาดเจ็บ
แล้วอ้ายส่านจึงเอ่ยออกคำสั่งขึ้น:
-"เล่อหัวทั้งหมดรีบเคลื่อนพล อย่าปล่อยให้หนทางที่เฟยซิ่นเบิกมาอย่างยากลำบนต้องสูญเปล่า
เมื่อพวกเขาทั้งหมดหนีออกไปได้
ข้อความได้กล่าวไว้ว่า:
-"อันทัพเฟยซิ่นและเล่อหัวแม้จะสูญเสียรี้พลไปเป็นจำนวนมากมายคณานับ ทำการหลบหนีจากอุบายของหลี่มู่ที่ตระเตรียมมาถึงครึ่งค่อนปี"

 
จ้าว:

เหล่าทหารข้างกายหลี่มู่ต่างเห็นทั้งสองทัพหนีไปได้และถามหลี่มู่เพื่อขอความเห็น
หลี่มู่จึงมิได้เอ่ยไรมากนอกเสียจากคำว่า:
-"[ยอดเยี่ยม]"
จากนั้นเขาก็กล่าวต่ออีกว่า:
-"นั้นเป็นเพียงคำเดียวที่ข้าพอจะกล่าวได้ เขาเริ่มจักกลายเป็นบุรุษที่เปี่ยมไปด้วยความสามารถที่ยอดเยี่ยมโดยแท้จริง แม่ทัพหลี่ซิ่นแห่งทัพเฟยซิ่น"
กระนั้นหลี่มู่ก็กล่าวขัดขึ้นว่า:
-"ทว่า... มันก้มิได้กระทบผลอันใดต่อบทสรุปของศึกในครั้งนี้หรอก เฟยซิ่นและเล่อหัวแม้จะหนี่รอดไปได้"
-"แต่ก็ได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวง ดังนั้นพวกเขาจึงสุญเสียกำลังทัพของตนไปมากกว่าครึ่ง"
แล้วเขาก็กล่าวต่ออีกว่า:
-"ข้าจักระดมทัพกู่หมินโป๋(แม่ทัพจากเอี้ยนเหมยที่ดูสนิทกับหม่าเป๋ยจื่อลูกชายของหม่าหนานฉือ) ไล่หลังทั้งสองทัพนั้นให้ไกลออกไป"
ทหารรอบกายเขาจึงถามขึ้นว่า:
-"......จะ จากนั้นล่ะขอรับ"
หลี่มู่ก็เอ่ยขึ้นว่า
-"เป้าหมายที่แท้จริงของเราคือ หวนฉี"
-"หากปีกทั้งสองข้างของข้าศึกหายไปจากสมรภูมินี้โดยแท้แล้ว"
เมื่อนั้นทหารใกล้ตัวเขาจึงออกความเห็นของพวกตนว่า
-"เช่นนั้นแล้ว เราก็มิควรควรลดการป้องกันของเราลง"
-"ทัพเฟยซิ่นและเล่อหัว ก็ทำการหลบหนีออกจากวงล้อมที่ดูจะเป็นไปไม่ได้นี้สำเร็จ"
-"ข้าล่ะสงสัยว่ากลยุทธ์แบบไหนที่ชายคนนั้น(หวนฉี)จะงัดออกมาใช้..."
หลี่มู่ตอบกลับไปว่า
-"หมอนั่น คงไม่กระทำอันใดหรอก หวนฉีไม่สามารถกระทำการแบบซิ่นแห่งทัพเฟยซิ่นได้"
-"ไม่สิ หวนฉีนะไม่มีแม้แต่ความเป็นผู้บัญชาการที่ทั่วไปพึงจะมีอยู่แล้ว นั้นแหละคือ [จุดอ่อน] ของหวนฉีล่ะ!"
 
สัปดาห์หน้ามีต่อ!