สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรกของเราค่ะ อยากเขียนกระทู้มานานแล้ว ได้แต่เก็บไว้มาตลอด ขอระบายสักครั้งในชีวิต จะได้ตายอย่างสงบ ศพสีชมพู   
เราเพิ่งเล่นครั้งแรก ไม่แน่ใจว่าต้องเลือกกระทู้ตั้งคำถาม หรือ กระทู้สนทนา ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยค่ะ

EP1  
พ่อกับแม่ของสามี แยกทางกันตั้งแต่วัยประถม
สามีอาศัยอยู่กับญาติๆ พ่อมีครอบครัวใหม่(แต่ก็ยังแวะมาหาบ่อยๆ) แม่ก็ออกไปใช้ชีวิตอยู่คนเดียว 
ตอนที่อาศัยอยู่กับญาติ ก็ช่วยงานที่บ้านญาติเสมอ (ที่บ้านญาติทำร้านอาหาร) ช่วยทำงานทุกอย่าง ตั้งแต่ก่อนออกไปทำงาน และ หลังกลับจากทำงาน
เพราะถือว่าอาศัยอยู่กับเขาก็ต้องตอบแทนเขา มีของกินของใช้อะไรดีๆ ก็ซื้อเข้ามาให้ญาติตลอด

สามีไม่ยอมเรียน เพราะติดปัญหาหลายๆอย่าง พ่อสามีก็ให้เงินอยู่บ้าง แต่สามีไม่อยากเป็นภาระ เพราะการเงินของพ่อก็ไม่ค่อยดีนัก
จึงออกมาทำงานหาเงินเอง พ่อเคยกู้เงินมาช่วยใช้หนี้ให้ญาติเพราะพ่อรักญาติๆมากกว่าตัวเอง ญาติสามีค่อนข้างเห็นแก่ตัว ช่วงที่สามีอาศัยอยู่กับญาติ
ญาติชอบขอเงินบ่อยๆ ขอให้ค้ำประกันต่างๆให้ พอสามีปฏิเสธก็ด่าทอ สามีโดนญาติขูดรีดมาตลอด ถมเท่าไหร่ไม่เคยเต็ม
ไม่ได้ขูดรีดแค่กับสามีเท่านั้น บรรดาแฟนๆของลูกญาติ ก็ถูกญาติขอเงิน ขอยืมทองแอบไปจำนำเป็นประจำ คนไหนไม่ให้ก็ถูกผลักไสไล่ส่ง
 
เวลาที่เราไปหาสามีที่บ้านญาติ จะโดนใช้งานหนักทุกครั้ง ใช้จนคุ้ม เราตัวเล็กและผอมมาก โดนใช้ยกถังน้ำหนักๆ ทั้งๆที่ลูกชายของเขาก็นั่งอยู่ตรงนั้น และอีกสารพัด (สามีเลิกงานกลับมาเหนื่อยๆ ญาติใช้ไปขุดลอกท่อหลังบ้านก็โดนมาแล้ว) เราก็ทนมาเรื่อยๆ
จนเรารู้สึกสงสารสามีมากๆ เลยบอกให้เขาออกมาเช่าห้องอยู่เอง (ส่วนเราเป็นเด็ก ตจว มาเรียนที่ กทม. อาศัยอยู่กับอา)

ช่วงที่เราฝึกงานอยู่ เราคบกับสามีประมาณ 3ปี คบก่อนที่แม่สามีจะติดต่อและกลับมาหาสามี 
สามีบอกตลอด ว่ารู้สึกไม่ผูกพัน ไม่ค่อยสนิทกับแม่เท่าไหร่ เพราะสามีไปอยู่กับญาติตั้งแต่ที่พ่อแม่เลิกกัน แล้วแม่ก็ไม่เคยแวะเวียนมาอีกเลย
พอสามีเริ่มทำงานหาเงินได้ แม่ก็กลับมา มาขอยืมเงินเป็นก้อนๆ สามีก็ให้ไปโดยที่ไม่ได้ขอคืน (แม่บอกขอยืมไปหมุน ไปทำทุนก่อน) 

ครั้งหนึ่ง เราชวนสามีออกไปทานข้าวปกติ
เขาบอกไม่ไป ไม่มีเงิน เราก็ถาม เงินไปไหนหมด 
เขาบอก แม่ยืม ให้แม่ไปหมดแล้ว
เราก็บอกไม่เป็นไร ใช้เงินกับเราไปก่อน สามีก็ปฏิเสธ เราเกลี้ยกล่อมอยู่นาน ถึงจะยอมใช้เงินเราไปก่อน

เราก็เลยนึกถึงคำพูด ที่สามีเคยบอกว่าไม่รู้สึกผูกพันกับแม่ เราเลยส่งข้อความหาแม่ (จริงๆเราก็ผิดที่ส่งข้อความ แต่ด้วยความโกรธ จึงทำให้คิดผิดไป)
ข้อความที่ส่ง : แม่คะ ลูกแม่ให้เงินเดือนทั้งเดือนกับแม่ไปหมดแล้ว ไม่มีเงินทานข้าวเลยค่ะแม่
ตกดึกคืนนั้นประมาณตี2 แม่โทรหาเรา
แม่ : นี่เธอเป็นใคร กล้าดียังไงมาว่าฉันแบบนี้ ลูกของฉัน ฉันจะทำยังไงก็ได้
เรา : แต่แม่คะ ลูกชายแม่ให้เงินแม่ไปหมด จนเขาไม่มีใช้เลยค่ะแม่ 
แม่ : แล้วทำไมเธอไม่เอาเงินของเธอ ให้มันใช้ละ
เรา : แม่คะ หนูฝึกงานอยู่ ยังไม่ได้ทำงาน แล้วอีกอย่าง หนูไม่ได้มีหน้าที่มาเลี้ยงผู้ชายนะคะ (อันนี้เรายอมรับว่าเราพูดแรงไป ด้วยความโมโห)
แม่ : เออ บอกมัน ให้มันไปกระโดดตึกตายซะ ถ้ามันไม่อยากมีแม่แบบนี้ บอกมันให้ตายๆไปซะ (แล้วแม่ก็กดตัดสายไป)

สามีไม่รู้ว่าเราแอบส่งข้อความหาแม่ หลังจากนั้นเรากับแม่ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยประมาณปีกว่า จนแม่ติดต่อกลับมาหาเราเอง
แล้วก็คุยดีๆเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น แต่เขาก็จะชอบพูดแอบจิกกัดเราบ่อยๆ
 
พอเราเรียนจบและเริ่มทำงาน เงินเดือนของเรากับสามียังน้อยมากๆ (เงินเดือนเรายังไม่ถึงหมื่นเลยด้วยซ้ำ) 
เราเป็นคนชอบวางแผนการใช้จ่าย ประหยัดอดออม และชอบเก็บเงินมากๆ แต่ก็ไม่ถึงกับขี้เหนียว
 
แม่สามียังไม่รู้จักเราดีพอ ไปฟังคำพูดจากญาติ (ญาติเกลียดเราตั้งแต่ที่เราไม่ให้สามีไปค้ำประกันให้เขา ไม่รู้ว่าเขาพูดถึงเราอะไรยังไงบ้าง)
แม่สามีก็เลยคิดว่า เราจะมาหลอกลูกชายเขา เกาะลูกชายเขากิน (ทั้งๆที่ฐานะทางบ้านเราค่อนข้างดีกว่าสามี) 
 
ครั้งแรกที่เราเจอกับแม่สามี เราก็พาแม่สามีไปทานข้าว แม่สั่งอาหารมาเยอะมากๆ ประมาณ 10 กว่าอย่างได้  (โดนไป 4,500 บาท) เราก็มองหน้าสามี
แม่สามีพูดว่า ทำไมหรอ แค่นี้เองเลี้ยงแม่ไม่ไหวหรอ ทีกับแฟนยังเลี้ยงได้เลย ....
(เราถึงกับจุก เราไม่เคยฟุ่มเฟือย ชวนสามีประหยัด อดออมกันมาตลอด เราไม่รู้ว่าตอนนั้นแม่สามีคิดอะไรอยู่ คงคิดอยากเอาชนะ หรือ คิดว่าเราผลาญเงินลูกชายเขา เขาก็จะผลาญบ้าง หรือเปล่าไม่แน่ใจ)
สุดท้ายแล้วอาหารก็เหลือเต็มโต๊ะ แม่ชิมไปแค่จานละคำ แล้วแม่ก็ให้ห่อกลับให้สามีเอาไปฝากญาติๆ (แม่ให้ทิป พนง อีก1,000บาท) 
มีคนหาบขนมขายเดินผ่านมาแม่ก็ช่วยซื้อ ประมาณพันกว่าบาท แล้วแม่ก็เอาให้เรา แม่พูดว่า เอาไปฝากที่บ้านนะ จะกินหรือไม่กิน จะโยนทิ้งก็แล้วแต่
รับๆไปเถอะ (ช่วยอุดหนุนแม่ค้าแต่พอดีก็ได้ ไม่ใช่ทำราวกับประชด) เราแอบเสียดายเงิน เด็กจบใหม่ทำงานเงินเดือนไม่ถึงหมื่น ค่าใช้จ่ายใน กทม ก็สูง จะหลักร้อยหลักพันมันก็มีค่าสำหรับเรามากๆ
 
เวลาไปเยี่ยมแม่สามี แม่ชอบนัดเจอกันข้างนอกแล้วไปแวะซื้อของกินของฝากต่างๆ ซื้อเยอะมากๆ หมดไปหลายพัน เรากับสามีเป็นคนจ่าย
พอซื้อของเสร็จก็ไปส่งแม่กลับห้องพัก แม่ก็จะพาไปสวัสดีคนแถวนั้น แล้วเอาของที่เรากับสามีซื้อไปแจกจ่ายคนแถวนั้น
ทำเหมือนลูกชายมีเงินเยอะ เหลือกินเหลือใช้ (แบบนี้เรียกหน้าใหญ่ใจโต ได้ไหม)
 
หลังจากนั้น เรากับสามีก็แวะไปเยี่ยมแม่สามี พาไปทานข้าวบ่อยๆ
(ทุกๆครั้งที่ไปหา สมองจะคิดโดยอัตโนมัติว่า เอาละ วันนี้จะโดนเท่าไหร่หนอ จะเสียเงินกี่บาทหนอ แล้วก็พยายามคิดว่าไม่เป็นไรๆๆ อย่าคิดมาก )
 
มีอยู่ครั้งหนึ่ง พาแม่สามีไปทานข้าวปกติ สักพักแม่โทรตามเพื่อนมาอีก 2 คน พอเพื่อนแม่มาถึงก็สั่งเหล้า สั่งเบียร์มาดื่ม
เรากะแวะมาหาแม่แค่แป๊บๆ ไม่ได้คิดว่าจะต้องมานั่งรอผู้ใหญ่ดื่มนานขนาดนี้ เราก็พยายามบอกแม่ว่าจะอยู่ไม่นาน เพราะต้องรีบกลับ
(อยู่กับแม่ที่ร้านอาหารตั้งแต่ 12:00 จนถึง 18:00) เราเลยบอกแม่ว่าจะขอตัวกลับแล้วนะ แม่ก็เหมือนหงุดหงิด เพราะเพื่อนๆของแม่ ยังดื่มไม่เสร็จ
สามีก็บอกแม่ว่าจะกลับแล้วจริงๆ แม่เลยบอกให้คิดเงินเลย เรากับสามีก็ไปจ่ายเงิน พอไปส่งแม่เสร็จ เรากำลังจะกลับ แม่เดินมาเอาเงินยัดใส่มือเรา
แม่บอกว่า เอาคืนไป ไม่ต้องมาเลี้ยงหรอก วันหลังไม่เต็มใจ ไม่ต้องมาเลี้ยง แล้วแม่ก็งอนเดินกลับเข้าที่พักไปเลย
 
ช่วงที่แม่กลับเข้ามาในชีวิตสามีเรา แม่ก็พยายามชดเชยในสิ่งต่างๆ เช่น เอาเงินไปให้ญาติๆที่สามีเคยอาศัยอยู่ ครั้งละหลายหมื่นบาท
เพราะไม่อยากรู้สึกติดค้าง ทางญาติๆเห็นว่าแม่มีเงิน ก็เรียกร้อง ขอนั่นขอนี่ตลอดเวลา
(ซึ่งเราไม่รู้ว่าแม่ทำงานอะไร มีเงินเยอะขนาดไหน เพราะก่อนหน้านั้นก็เคยขอเงินสามีไปบ่อยๆ) 
พอตอนนี้มีเงินแล้ว ก็ฟุ่มเฟือยแจกจ่ายเงินคนอื่นไปทั่ว แต่กับลูกตัวเองแม่ไม่เคยให้เงินคืนมาเลยสักบาท แต่สามีก็ไม่ได้คาดหวังอะไร
ขอแค่แม่เลี้ยงตัวเองตอนนี้ได้ก็พอแล้ว (เพราะสามีก็กำลังสร้างเนื้อสร้างตัวอยู่ ไม่ได้มีเงินมากมาย) 
 
เราเห็นแม่สามีใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย (ตอนนั้นรู้สึกว่าแม่เล่นไพ่ด้วย) เลยคุยกับสามีว่าลองคุยกับแม่ดูไหม ให้ประหยัดๆลงบ้าง อย่าฟุ่มเฟือย
เก็บเงินไว้ใช้ยามจำเป็น สามีเราซึ่งเป็นคนที่ไม่พูด ก็ได้แต่เงียบไปเฉยๆ 
เราก็แอบกังวลว่าสักวันหนึ่ง จะต้องมีปัญหาทางการเงิน ถ้าแม่สามียังใช้ชีวิตใช้เงินแบบนี้
 
ขอจบ EP 1 เพียงเท่านี้ก่อนนะคะ  เดี๋ยวมาต่อค่ะ