ตามหัวข้อเลยค่ะ

หลายๆครั้ง ญาติเราดูจะใส่ใจกับการใช้เงินเราจริงๆค่ะ บอกว่าใช้ฟุ่มเฟือย เสื้อผ้า รองเท้า บลาๆๆๆ ซื้อตามตลาดก็ใช้ได้เหมือนกันไม่เห็นจำเป็นต้องเข้าแต่ช็อปแบรนด์เนมเลย ควรรู้จักพอเพียงบ้างนะ

เราค่อนข้างเข้าช็อปแบรนด์บ่อย ของตลาดก็ไม่ใช่ว่าเราไม่แตะ เราก็ใช้ได้มันขึ้นอยู่กับว่าเราชอบไหม
เราใช้เงินตัวเองซื้อความสุขให้ตัวเอง เรามีเงินเก็บ เราสามารถแยกส่วนค่าใช้จ่ายของเราได้โดยไม่รบกวนครอบครัวหรือไม่ยืมเงินใคร ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน 
มันคือความพอเพียงในแบบของเรา

เราไม่มีปัญหากับการใช้เงินของตัวเองนะคะ ครอบครัวก็ไม่เคยบ่นเรื่องการใช้เงินของเราค่ะ แต่ญาติคือ5555555555555

แล้วต้องอดออมขนาดไหนถึงจะเรียกพอเพียงได้?