คืออยากจะบอกว่าที่ตั้งคำถามแบบนี้เราได้ไตร่ตรองความรู้สึกมาสักระยะนึงแล้วเหตุมันเกิดมาตากที่ว่าเราเรียนเยอะมากๆจนไม่มีเวลาช่วยคุณแม่ขายของแล้วเค้ามาด่าเราว่าเราทุกครั้งที่เราไม่ไปช่วยต้องบอกแม่ก่อนบอกก่อนว่าเราไปช่วยเค้าช่วงปิดเทอมทุกวันเลยพอเราจะหยุดขอพักงานบ้างเค้ากลับไปบอกพ่อพ่อโมโหด่าว่าเราขี้เกียจบอกเราเกิดมาผลาญชีวิตเค้าว่าเราเป็นภาระจะคอยดูวันที่เราจะประสบความสำเร็จเหมือนที่บอกไหมเราโดนแบบนี้มาหลายปีมากๆจนกระทั่งเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาคุณพ่อถีบประตูเข้ามาเพื่อที่จะทุบเราเพราะว่าเราไม่ได้ไปช่วยแม่ขายของเราเกิดอาการแพนิคมากมือสั่นกลัวเสียงดังมาตั้งแต่นั่นทั้งๆที่เราขอหยุดนานๆทีครั้งแม่ก็มีคนช่วยหลายคนแต่เค้าจะให้เราไปเพราะเราแก้สถานณการณ์เก่งกว่าทุกคนที่ขายของแต่ที่เราไม่โอเคก็คือทำไมต้องว่าเราขนาดนั้นด้วยหนูก็แค่เด็กคนนึงที่อยากไปเที่ยวมีความสุขหยุดพักบ้างๆเค้าชอบให้เราแสร้งยิ้มเวลาทำงานทั้งๆที่เราไม่มีความสุขเลยจนบางครั้งก็อยากจบๆชีวิตนี้ไปสะเราก็ไม่ได้อยากเกิดมาเป็นภาระพวกเค้าพวกเค้าไม่เคยมาสนใจตอนที่เราไม่สบายหรือเจ็บป่วยอะไรข้าวเราก็กินแค่มื้อเดียวเราหิวนะแต่เราไม่มีเงินกินบอกพวกเค้าเค้าก็บอกกินมื้อเย็นไปทีเดียวที่มาพิมพ์แบบนี้เพราะเราไม่สามารถคุยกับใครในครอบครัวได้เลยเค้าเป็นพวกtoxicกันจนหมดเราแค่ต้องการเวลาส่วนตัวเราบ้างมันมากเกินไปที่ลูกอย่างเรสจะขอหรอเราก็แค่เด็ก16ที่ต้องการมีความสุขในสิ่งที่ชอบบ้างอยากมีอิสระไม่ต้องมาฟังคำพวกนี้หรือเจอสถาณการณ์แบบนี้ง่ายๆคือหนูก็แค่อยากมีที่เซฟโซนหัวใจหนูบ้าง
[code]-
[/code]