หมาหนูชื่อเก็บตกค่ะที่มาของชื่อคือเจออยู่หน้าร้านค้าน้องเดินตามและะกระดิกหางใส่ไม่หยุดเลยอุ้มกลับบ้านมา
มานั่งสังเกตน้องว่ามีอะไรโดนใจให้อุ้มมา มองไปเห็นขาน้องมีนิ้วเกินมาขาหลังข้างละ1นิ้ว น้องมองเราด้วยสายตาที่หนูหิวหนูขอข้าวหน่อย
หนูรักน้องมากเลยค่ะเลี้ยงปิดมาตลอดค่ะไม่ปล่อยแต่พาไปเที่ยวและะเดินเล่นเมื่อมีโอกาส 3-4เดือนต่อมามีวันนึงน้องไม่กินข้าวแต่ก็พยายามป้อน
น้องถ่ายหนักมากสงสารน้องมากค่ะจนวันปีใหม่คืนที่ทุกคนมีความสุขแต่หนูกะวนกะวายใจกลัวน้องตกใจเสียพลุแล้ววจจากไปเลย
ได้แต่พูดในใจ พี่ขอโทษที่ช่วยอะไรหนูไม่ได้เลยพี่ขอโทษ เอาผ้าห่มไปห่มให้กลัวสดุ้ง และะได้ถอดโซ่ที่คอออกเพราะสังเกตอาการน้องเริ่มไม่ไหว
แล้วสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้นจริงๆค่ะน้องหายไปวันที่3 พยายามหาเดินหาทั่วซอย วันที่ไปปเจอน้องนอนตัวบวมแมลงตอม ตอนนั้นรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาที่หัวใจและะนั่งมองน้องทั้งน้ำตา พูดใจในไปสบายแล้วนะน้อง น้องรอพี่เรียนจบแล้ววมาเกิดเป็นลูกพี่นะ น้องพี่เสียใจมากเลยทำไมพี่ไม่มีเงินพาน้องไปหาหมอ น้องพี่ขอโทษ โทษตัวเองซ้ำๆอยู่อย่างนั้น และะก่อนปล่อย น้องยืนมองหน้าบ้านหนูเดินไปกะจะเล่นกับน้องปกติเก็บตกเป็นหมาขี้เล่นชอบกระโดดใส่ชอบขึ้นสามล้อ แต่วันที่เล่นกับน้องน้องนิ่งและมองหนูเหมือนจะบอกว่าตัวเองนั้นทรมานเหลือเกิน หนูเดินไปลูบหัวน้องเบาๆแล้วพูดว่า อย่าเป็นอะไรมากกเลยนะแต่สุดท้ายน้องก็ไม่ได้อยู่กับเราแล้วตอนนี้ทำใจไม่ได้ค่ะโมโหตัวเองที่ไม่หาเงินพาน้องไปหาหมอ🙁👋🏻