เราแบบเศร้ามาก ยุคนี้เรียนหนักด้วยพ่อเเม่ก็กดดัน คืออนาคตยังไม่รู้เลยว่าจะเรียนอะไร สภาพเเวดล้อมแบบกดดันมาก เกรดที่เราทำมาคือ 3.95 พวกเขาก็จะบอกเเค่ว่าทำไมไม่ทำให้ได้4 คือมันเครียด กดดัน เหนื่อย ท้อเเท้มาก เกรดที่ทำมาไม่ได้อะไรเลย คิดว่าเราทำเกรดไปเพื่อใคร ทำไปทำไม เราทำไปก็ไม่ได้อะไรเลย ถ้าทำเพื่อตัวเองมันก็ใช่อะค่ะ เเต่เราทำไปเเค่เพื่อให้เขาพอใจ เเต่เราไม่ได้อะไรเลย เเต่เรามีเพื่อนดีนะคะ เพื่อนให้กำลังตลอด เพื่อนเราดีมากค่ะ เรารู้สึกว่า เพื่อนเป็นเซฟโซนที่ดีที่สุดเลยอะ เซฟโซนเเต่ละคนก็ไม่เหมือนกันเนอะ เเต่ในบ้างครั้งเพื่อนก็ไม่สามารถให้คำปรึกษาเเบบหมอได้ เเต่มันก็ลดความเครียดลงนิดนึง ที่เล่าไปอาจจะไม่ได้อะไรหรอกค่ะ เเค่อยากหาคนมาระบายด้วยเฉยๆค่ะ ขอบคุณนะคะ