คือแต่ก่อนเราอยู่กับแม่แล้วแม่ปล่อยมากค่ะแต่เราก็ไม่เคย เถลไถลเลย ไปไหนคนเดียวก็ให้ไม่เซ้าซี้ถ้าเซ้าซี้ก็มีแต่เรื่องในครอบครัว แต่พอคราวนี้แม่เราต้องไปทำงานที่อื่นเราเลยต้องไปอยู่กับพ่อ พ่อเราชอบเซ้าซี้ไปสะทุกเรื่องของเรา คือทุกอาทิตย์เราจะได้ไปนอนบ้านยายคือ(ยายไม่เเท้)บ้านยายคือเซฟโซนของเราเลยค่ะเพราะว่าลูกของยายเป็นเหมือนโคสชีวิตให้เราเครียดอะไรก็บอกเค้าตลอดสนิกกันมากเราเป็นเซฟโซนให้เค้าเค้าเป็นเซฟโซนให้เราแล้วก็จะมีเด็กข้างบ้านยายคนนั้นเราก็สนิทรู้จักกันมานานอยู่คนละโรงเรียนแต่ทักหากันตลอด พอคราวนี้เกรดเราก็ออกคือเราได้ที่1ขอห้อง3.90ครั้งแรกที่ได้อาจจะเพราะบทเรียนมันง่ายพึงเข้าม.1ด้วย แต่ก่อนเราได้เกรดแค่3.5 3.4 พอคราวนี้พ่อเค้าก็มาบอกเราว่าไม่อยากให้มาบ้านยายเพราะพี่ข้างบ้านที่เราสนิทเค้าเรียนไม่ดีเกเร แต่เค้าไม่เคยทำให้เราเกรดตกเลยเพราะพึงได้กลับมาเล่นด้วยกัน เรารู้ว่าเค้าเกเรแต่เราไม่เคยคิดจะทำตามเค้า แต่พอพ่อรู้ว่าเค้าเกรดไม่ดีก็บอกให้เราไม่ต้องสนิทด้วย แล้วมีครั้งหนึ่งเราเล่นโทรศัพท์อยู่พ่อเค้าก็มาบอกเราว่าได้เกรดเท่านี้ก็เก่งมากแล้วอย่าทำให้เกรดตกถ้าได้3.95จะดีใจมากแล้วก็อยากได้อะไรก็ซื้อให้อย่าทำให้เกรดตกนะ คือ เราเครียดเรากดดันมากบ่งการชีวิตเรา เราควรทำยังไงดีคะ