หลายครั้งคนมักตั้งคำถามว่า ''พรุ่งนี้กูจะไปทำอะไรดีว่ะ'' ''พรุ่งนี้กูต้องทำอะไรต่อว่ะ'' หากคุณสังเกตประโยคทั้งสองนี้คุณจะเห็นว่ามีบางอย่างที่แตกต่างกัน และหากคุณพินิจพิจาณาอย่างถี่ถ้วนคุณจะมองเห็นรูปภาพของคนที่อยู่ในคำพูดทั้งสองประโยคนี้ได้อย่างง่ายดาย คุณสามารถทำอะไรกับชีวิตได้บ้างล่ะ แขนทั้ง 2 ข้างนี้มันสามารถทำประโยขน์อะไรให้กับคุณบ้างล่ะ ขาทั้ง 2 ข้างนี้มันสามารช่วยอะไรคุณได้บ้างล่ะ สมองก้อนใหญ่ 1 ก้อนนี้มันคิดอะไรได้บ้างล่ะ

''หลายเรื่องเหลือเกินบนโลกนี้ที่แปลกประหลาดในสายตาดวงเล็กๆของข้าพเจ้า''

คนบางคนคาดหวังบางสิ่งจากบางอย่าง คนบางคนวิ่งตามบางอย่างเพื่อบางสิ่ง คนบางคนทิ้งทุกอย่างที่มีเพื่อสิ่งๆเดียว คนบางคนละเลยบางอย่างเพราะมัวเมาอยู่ในโลก คนบางคนไม่ต้องการอะไรเลย 

ความตายมาเยือนโดยไม่บอกรูปแบบ แม้จะเลือกความตายก็มิอาจหยั่งถึง ความตายโดยโรคภัยไข้เจ็บ ความตายโดยอุบัติเหต ความตายโดยเงียบงัน ความตายโดยตั้งใจ ความตายโดยไม่ได้ตั้งใจ ทุกอย่างล้วนเป็นเพียงชะตา มือยังคนเคลื่อนที่ หัวยังคงไม่หยุดคิด หัวใจยังคงไม่หยุดเต้น ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเพียงธรรมชาติ มีเพียงข้าพเจ้าและจิตวิญญาณที่ตัวข้าพเจ้าเองยังไม่รู้จัก 

ผมสามารถนอนบนถนนได้มั้ย ผมสามารถกินอาหารที่อยู่ในถังขยะได้มั้ย ผมสามารถดื่มน้ำประปาได้มั้ย ผมสามารถทำงานได้ทุกๆงานมั้ย สุดท้ายนี้ผมสามารถดูแลตัวเองได้มั้ย

''มีเพียงร่างกายและตัวตนที่ข้าพเจ้าจะพกมันไปทุกหนแห่ง''

''สิ่งไร้ค่าคือสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ได้ให้ค่า''