เราอายุ24ปีเพิ่งมาอยู่กับแม่ตอนม.1จำความได้ก้โตมากับยายและคนงานพ่อเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กจนเรียนจบป.6พ่อกับแม่อยุ่กรุงเทพเราอยู่ราชบุรีมีพี่ชาย2คนที่ใครๆก็รักคนโตลูกรักแม่แม่เลี้ยงมากับมือพี่ชายคนกลางก็เช่นกันมีแต่เราโดนทิ้งตั้งแต่เด็กเราถามยายทำไมแม่ไม่เลี้ยงเรายายบอกเราชอบร้องไห้งอแงตอนเล้กๆแม่จะฆ่าตายเลยไม่เลี้ยงเราเสียใจมาตลอดจนวันนี้เรามีแต่ยายที่ให้ได้ทุกอย่างจนตอนนี้เรามีลูก1คนซึ้งลูกชายเราอายุ1ขวบ5เดือนชอบร้องไห้งอแงเอาแต่ใจซึ้งเราก็มีโมโหมั้งบางทีเราก้เหนื่อยแอบร้องไห้บางวันกว่าจะได้กินข้าวที่บ้านฝากลูกใว้กับใครก้ไม่ได้แม้ปต่แปปๆก็ไม่ได้เขาบ่นแต่ด้วยความเลี้ยงคนเดียวพ่อของลุกทำงานเราก้เลี้ยงในแบบของเราบางทีก้ท้อนะเราก้บ่นตามคนเหนื่อยอ่าแต่แม่กับบอกลุกคนเดียวเลี้ยงไม่ได้ก้ไปตายเหอะกุเลี้ยงกุไม่เห็นเหนื่อยเลย ....เรางงจะเหนื่อยได้ไงก้ไม่ได้เลี้ยงเรา.....???ต่อ คอยดูนะกุจะตัดหางปล่อยวัดพวกมีทำเหียไรลูก....🥺เราเยเข้ามาร้องไห้คนเดียว แต่นี้ไม่ใช่ครั้งแรกขนาดเราติดโควิดแม่ยะงไม่ยอมเอาลุกเรามาดูให้ยังปล่อยให้ไปกักตัวกับเราทั้งที่ลูกเราติดจนหมอโทรมาว่าแม่เราแม่ถึงยอมดูให้ 🥺 ....เราน้อยใจนะทุกๆเรื่องแม่บอกเสมอชีวิตเขาต้องการแค่เงินกับทองเรามีให้ไม่ได้ต่อไปไม่ต้องซื้อของวันเกิดให้แม่ เราผิดหรอที่บอกเขาไม่รักเรา
 #ปันหาครอบครัว