ผมเคยเป็นซึมเศร้าแต่ดีขึ้นเยอะมากแล้ว ปกติจะออกกำลังกายโดยการว่ายน้ำทุกวัน แต่บางครั้งไม่อยากว่ายก็ต้องว่าย เพราะกลัวกลับไปเป็นซึมเศร้าอีก

ถ้าไม่ทำก็ไม่สบายใจ เวลาทำก็ฝืน ทำไมชีวิตต้องฝืนทำอะไรด้วยครับ

อีกเรื่องหนึ่งไม่เกี่ยวกับการซึมเศร้าคือความขี้เกียจ

เนื่องจากตอนนี้ปิดเทอมไม่มีเรียน ไม่มีความจำเป็นต้องตื่นเช้า และไม่จำเป็นต้องทำงาน ก็เลยนอนทั้งวัน ขี้เกียจกินข้าว อยากนอน ขี้เกียจทำงาน อยากนอน พอนอนแล้วก็รู้สึกผิด ต้องฝืนตัวเองไม่ให้นอน ไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้วหรอครับ

ทำไมชีวิตต้องฝืนทำอะไรด้วยครับ

ขอบคุณครับ

หรือเราจะมองว่าเป็นเรื่องของความพอดี