สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
อยากตอบคำถามมากค่ะ เพราะเราก็ลาออกจากงาน แต่...ไม่รู้จริงๆ ว่าจำเป็นต้องมาเล่าปัญหาให้คนในนี้ฟังไหม ขอตอบตามความรู้สึกแล้วกันค่ะว่า ถ้าเมื่อไหร่ที่มีใครที่มีอิทธิพลหรือมีผลต่อจิตใจเรา มาทำให้เรารู้สึกว่า เราเหมือนคนไม่มีค่า เราก็ไม่รู้ว่าจะต้องอยู่ต่อไปเพื่ออะไร สำคัญแค่ใจเราเลยจริงๆ ค่ะ
ความน่าจำเป็น ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1087986 ถูกใจ, Patty Hewes ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2051351 ถูกใจ, Archlady ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5633326 ถูกใจ, ข่าวคราวเงียบหายไปสองสามปี ถูกใจ, Gabzila ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4470889 ถูกใจ, คิดตึ๋งมาก ถูกใจรวมถึงอีก 52 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
ปี 58 เพื่อนร่วมงาน มาบังคับให้ผมต้องไปเตะบอลกับเพื่อนร่วมงานหลังเลิกงาน ทั้งที่ผมไม่ชอบเล่นฟุตบอล อ้างว่า "อยู่ประเทศไทยต้องชอบเล่นฟุตบอล ถ้าไม่เล่นก็ไปอยู่ประเทศอื่น" ถือว่าผมไม่เชื่อฟังเพื่อนร่วมงาน
ตอนนั้น ผมชอบขี่จักรยานทางไกลมาก มีสมัครเข้าร่วมแข่งขันหลายรายการในช่วงวันหยุด แล้วฝึกซ้อมหลังเลิกงาน พวกเพื่อนร่วมงานรวมถึงหัวหน้าก็สั่งให้ถอนตัวจากการแข่งขันทุกรายการ เพื่อไปเตะบอลกับพวกเขา โดยอ้างว่า "หวังดี"
หลังจากนั้นพวกมันก็จ้องจับผิด หาเรื่องด่าว่า เล่นงานผมตลอด
ฟางเส้นสุดท้ายคือ การประเมินผลงานประจำปี หรือ KPI หัวหน้าให้คะแนนการประเมินกับผมเป็น เกรด D ส่งผลให้ไม่ได้รับการปรับขึ้นเงินเดือน โดยระบุในเอกสารการประเมินว่า "มีปัญหาเรื่องการใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนร่วมงาน และ ไม่ให้ความร่วมมือกับนโยบายของบริษัท"
ตอนไปงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัท ระหว่างก้าวออกจากสถานที่จัดงาน ก็มีการหันไปมองพวกคนที่ยังสนุกกันอยู่แล้วพูดว่า "ขอบคุณนะ สำหรับงานเลี้ยงปีใหม่ครั้งสุดท้ายกับบริษัทนี้"
พอขึ้นปีใหม่ ก็หางานใหม่เลย เมื่อได้ก็ลาออกทันที 6 เดือนต่อมา ผมไปงานเลี้ยงส่งอดีตเพื่อนร่วมงานที่ผมเคารพมาก เป็นคนสอนงานผมจนผมทำงานได้ แต่พอไปถึงประโยคแรกที่อดีตหัวหน้าพูดใส่ผมคือ "แกต้องลดการขี่จักรยาน แล้วหันมาหัดเตะบอลให้เป็น ต้องเข้าเตะบอลกับคนอื่นตามที่ต่างๆ มากขึ้นนะ ไม่งั้นจะเข้ากับคนอื่นไม่ได้ แล้วไม่ก้าวหน้าในการทำงาน" พอได้ยินแบบนี้ แทบจะลุกกลับบ้านเลยครับ แต่เพื่อนร่วมงานที่เลี้ยงส่งถือเป็นคนที่ผมเคารพมาก ผมจึงฝืนอยู่ต่อ
จากที่ก่อนหน้านี้ ผมเป็นคนที่ดูฟุตบอลบ้าง เพื่อความสนุก สามารถดู พูดคุยกับคนอื่นเกี่ยวกับฟุตบอลได้ แต่หลังเหตุการณ์นี้ ผมกลายเป็นคนที่เกลียดฟุตบอลเลย ไม่ได้ดูฟุตบอลมานานมากแล้ว ปี 60 ไปกินเลี้ยงกับเพื่อนสมัยเรียน แล้วร้านนั้นเปิดฟุตบอลคู่ใหญ่ พวกผู้ชายก็ไปรุมดูกัน แต่ผมยังอยู่คุยกับพวกผู้หญิง หันหลังให้จอทีวี ไม่สนใจเลย
จากที่เคยกลับจากทำงาน ก็เปิดดูฟุตบอลไทยลีก เพื่อผ่อนคลายหลังเลิกงาน แบบเปิดเสียงตีคู่กับบ้านข้างๆ แต่หลังเหตุการณ์นี้ เมื่อกลับถึงบ้าน ก็เอาแผ่นดีวีดีการ์ตูนมาเปิดดู แทนโดยไม่สนใจฟุตบอลเลย
ต้องบอกว่า เหตุการณ์นี้เปลี่ยนชีวิตจริงๆ
ตอนนั้น ผมชอบขี่จักรยานทางไกลมาก มีสมัครเข้าร่วมแข่งขันหลายรายการในช่วงวันหยุด แล้วฝึกซ้อมหลังเลิกงาน พวกเพื่อนร่วมงานรวมถึงหัวหน้าก็สั่งให้ถอนตัวจากการแข่งขันทุกรายการ เพื่อไปเตะบอลกับพวกเขา โดยอ้างว่า "หวังดี"
หลังจากนั้นพวกมันก็จ้องจับผิด หาเรื่องด่าว่า เล่นงานผมตลอด
ฟางเส้นสุดท้ายคือ การประเมินผลงานประจำปี หรือ KPI หัวหน้าให้คะแนนการประเมินกับผมเป็น เกรด D ส่งผลให้ไม่ได้รับการปรับขึ้นเงินเดือน โดยระบุในเอกสารการประเมินว่า "มีปัญหาเรื่องการใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนร่วมงาน และ ไม่ให้ความร่วมมือกับนโยบายของบริษัท"
ตอนไปงานเลี้ยงปีใหม่ของบริษัท ระหว่างก้าวออกจากสถานที่จัดงาน ก็มีการหันไปมองพวกคนที่ยังสนุกกันอยู่แล้วพูดว่า "ขอบคุณนะ สำหรับงานเลี้ยงปีใหม่ครั้งสุดท้ายกับบริษัทนี้"
พอขึ้นปีใหม่ ก็หางานใหม่เลย เมื่อได้ก็ลาออกทันที 6 เดือนต่อมา ผมไปงานเลี้ยงส่งอดีตเพื่อนร่วมงานที่ผมเคารพมาก เป็นคนสอนงานผมจนผมทำงานได้ แต่พอไปถึงประโยคแรกที่อดีตหัวหน้าพูดใส่ผมคือ "แกต้องลดการขี่จักรยาน แล้วหันมาหัดเตะบอลให้เป็น ต้องเข้าเตะบอลกับคนอื่นตามที่ต่างๆ มากขึ้นนะ ไม่งั้นจะเข้ากับคนอื่นไม่ได้ แล้วไม่ก้าวหน้าในการทำงาน" พอได้ยินแบบนี้ แทบจะลุกกลับบ้านเลยครับ แต่เพื่อนร่วมงานที่เลี้ยงส่งถือเป็นคนที่ผมเคารพมาก ผมจึงฝืนอยู่ต่อ
จากที่ก่อนหน้านี้ ผมเป็นคนที่ดูฟุตบอลบ้าง เพื่อความสนุก สามารถดู พูดคุยกับคนอื่นเกี่ยวกับฟุตบอลได้ แต่หลังเหตุการณ์นี้ ผมกลายเป็นคนที่เกลียดฟุตบอลเลย ไม่ได้ดูฟุตบอลมานานมากแล้ว ปี 60 ไปกินเลี้ยงกับเพื่อนสมัยเรียน แล้วร้านนั้นเปิดฟุตบอลคู่ใหญ่ พวกผู้ชายก็ไปรุมดูกัน แต่ผมยังอยู่คุยกับพวกผู้หญิง หันหลังให้จอทีวี ไม่สนใจเลย
จากที่เคยกลับจากทำงาน ก็เปิดดูฟุตบอลไทยลีก เพื่อผ่อนคลายหลังเลิกงาน แบบเปิดเสียงตีคู่กับบ้านข้างๆ แต่หลังเหตุการณ์นี้ เมื่อกลับถึงบ้าน ก็เอาแผ่นดีวีดีการ์ตูนมาเปิดดู แทนโดยไม่สนใจฟุตบอลเลย
ต้องบอกว่า เหตุการณ์นี้เปลี่ยนชีวิตจริงๆ
สมาชิกหมายเลข 3704068 ซึ้ง, ความน่าจำเป็น ถูกใจ, Patty Hewes ถูกใจ, น้องคนเล็กของตระกูล Peverell ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2254304 ทึ่ง, ToxicSphere ถูกใจ, Wineglass ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1250224 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 4028841 ถูกใจ, Snow on Christmas ซึ้งรวมถึงอีก 36 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 11
ไม่มีความสุขกับการทำงาน ถูกปิดกั้นจินตนาการ
ทำให้ไม่กล้าแสดงศักยภาพของตัวเองออกมา
และรู้สึกว่าฝีมือตัวเองด้อยค่าเอามากๆ
จนออกมาเจอโลกกว้าง ทำให้ได้เรียนรู้ว่า
เราไม่ได้ห่วยแตก แค่เราอยู่ผิดที่ผิดทางเท่านั้นเอง
ทำให้ไม่กล้าแสดงศักยภาพของตัวเองออกมา
และรู้สึกว่าฝีมือตัวเองด้อยค่าเอามากๆ
จนออกมาเจอโลกกว้าง ทำให้ได้เรียนรู้ว่า
เราไม่ได้ห่วยแตก แค่เราอยู่ผิดที่ผิดทางเท่านั้นเอง
สมาชิกหมายเลข 3704068 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2237800 ถูกใจ, ความน่าจำเป็น ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 704920 ถูกใจ, Patty Hewes ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6358088 ถูกใจ, Archlady ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4666205 ถูกใจ, คิดตึ๋งมาก ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1488691 ซึ้งรวมถึงอีก 16 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 1
ออกมาเพราะนายเรียกไปเตือนว่าทำให้น้อง ๆ อึดอัด
แต่ความจริงคือ นายรู้จุดอ่อนของเราว่าทุ่มเทมุ่งมั่นแต่ใจร้อน
พอเงินเดือนสูง ก็เลยจี้จุดอ่อนของเราเพื่อลดค่าใช้จ่าย
เสียดาย ถ้าเราทันเกมนาย เราจะอยู่รอให้นายเลิกจ้างดีกว่า
แต่ความจริงคือ นายรู้จุดอ่อนของเราว่าทุ่มเทมุ่งมั่นแต่ใจร้อน
พอเงินเดือนสูง ก็เลยจี้จุดอ่อนของเราเพื่อลดค่าใช้จ่าย
เสียดาย ถ้าเราทันเกมนาย เราจะอยู่รอให้นายเลิกจ้างดีกว่า
Patty Hewes ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1250224 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 4946255 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1254388 ซึ้ง, artsaurus ถูกใจ, Teavana ถูกใจ, whitehelmet ถูกใจ, barsong ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6700307 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6163329 ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
อะไรคือสาเหตุที่ทำให้ฟางเส้นสุดท้ายขาดโดยทำให้คุณต้องหางานใหม่หรือลาออกจากงาน
เอาแบบว่า เป็นอุทาหรณ์ เลยนะครับ เกี่ยวกับชีวิตการทำงานที่ลืมไม่ลงเลย .... นะครับ....