เราไม่รู้ว่าตัวเองเป็นซึมเศร้าหนักไหม แต่เราคิดว่าเราเป็นซึมเศร้า ได้เคยลองทำแบบสอบถามดู คะแนนก็ค่อนข้างสูง 
วันนี้เราตัดสินใจ อยากหาที่ระบายความรู้สึกของเรา คือเราติดอยู่กับภาวะเสียใจแบบนี้มาใกล้จะครบ1ปีแล้ว เราแค่เศร้า เสียใจ และผิดหวังมาก
แต่เราไม่ได้คิดอยากทำร้ายตัวเองหรืออยากตาย ตอนแรกเราก็คิดว่าเราไม่ได้ป่วย อาจจะแค่มูฟออนไม่ได้
พอเรามารู้ตัวจริงๆว่าเออ เราน่าจะเป็นซึมเศร้าแหละแต่ไม่รู้ว่าเป็นขั้นไหน ตอนนี้สิ่งที่มันยังเป็นปัญหาของเราคือ
เราใช้ชีวิตแบบ ไม่สุด แบบทำงานก็ไม่สุด แฮปปี้ก็ไม่สุด เพราะยังติดว่า ข้างในของเราบางทีมันยังเศร้าอยู่
แล้วยิ่งวันไหน เราเจอเรื่องกระทบจิตใจมา เช่น ทะเลาะกับที่บ้าน ทะเลาะกับคนรัก เราชอบเสียใจกับคำพูดที่เขาพูดกับเรา และเก็บมาคิดให้ตัวเองแย่
แต่เราก็ไม่ได้ดำดิ่งกับความรู้สึกเหมือนตอนแรกๆ เหมือนว่าเราจะไม่สามารถทำให้มันชิวๆได้กับเรื่องแบบนี้อีกต่อไป และปัญหาใหญ่ของเราคือ
พอเจอคำพูดsensitiveกับใจมาก น้ำตาก็ไหล และไหลแบบรุนแรง หายใจไม่ทัน น้ำมูกน้ำตาไหลรวมกันหมด ส่วนใหญ่เราจะเป็นเพราะทะเลาะกับแฟน
คือ เขาก็จะบอกว่าหยุดร้อง ร้องทำไม ร้องแล้วมันคุยกันไม่รู้เรื่อง เราก้ต้องหยุดเพราะเราก็อยากจะสื่อสารให้เข้าใจกัน
คือเขาเจตนาดีกับเรา อยากให้เราลุกขึ้นมาจากจุดที่เราเป็นแบบนี้สักที แต่เขาจะไม่ได้โอ๋เรา เขาจะใช้คำพูดที่รุนแรงต่อใจ ซึ่งเราก็ พยายามมากๆที่จะมีสติ และเข้าใจ ไม่เอาคำพูดพวกนั้นเก็บไปคิดแบบเมื่อก่อน แต่อีกมุมนึง จิตใจเราอ่อนแอมาก แต่เราต้องสู้เข้มแข็งเหลือเกิน เราไม่รู้เลยว่าเราจะทำได้ไหม 
และเราก็ไม่อยากทะเลาะกับเขาอีกมันบั่นทอนทั้งคู่ เขาบอกให้เราโฟกัสตัวเองจัดการตัวเองให้ได้มั่นใจไว้ แค่นั้นเขาจะได้ไม่ต้องมาพร่ำบ่นและมีปัญหากันอีก แต่เรายังทำไม่ได้แบบปุ๊ปปั้ป เราบอกว่าสู้แต่เราก้สู้แบบ ช้ามาก จนอีกคนเขาอาจไม่ได้มองเห็นหรือสัมผัสได้ เขาบอกว่าอย่าคิดว่าตัวเองเป็นโรค เดี๋ยวมันจะไปย้ำคิดย้ำทำแล้วมันไม่หาย มันอยู่ที่ความเข้าใจมากกว่า เราก็เข้าใจนะ มันอยู่ที่ตัวเรา แต่บางทีเราอยากให้เขาติดอยู่ในใจบ้าง ว่าเราอ่อนแอจริงๆ
บางทีก็ให้กำลังใจกันบ้างก็ได้ ไม่ต้องใช้คำพูดก็ได้ แค่กอดเราก็ได้ เราไม่รู้ว่ามันคือการเรียกร้องหรืออะไร แต่เราคิดว่าคนเป็นซึมเศร้าก็แค่อยากได้
รักความอบอุ่น ทั้งหมดนี้เราก็แค่อยากระบาย เรากำลังต่อสู้อยู่จริงๆ ใครมีคำแนะนำ ให้เราเข้มแข็งได้มากกว่านี้ แนะนำกันมาได้เลยนะค่า ขอบคุณคนอ่านมากๆที่อ่านมาถึงตรงนี้