เขารู้นะคะว่าเราน้อยใจเขา แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ ไม่ง้อ ไม่สนใจ กลับหนีไปนอน
    มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ ถึงบางคนจะมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ถ้าสะสมเรื่อยๆ มันก็ไม่ไหว เราผิดมากใช่มั้ยที่เรารักเขา เป็นห่วงเขา สนใจเขา แต่สิ่งที่เขาทำกับเราเหมือนว่าเขาไม่สนใจความรู้สึกเราเลย ไม่เลย ไม่แม้แต่น้อย สักนิดก็ไม่มี บางทีก็สงสารตัวเองเนอะ เสียใจไปแต่เขาไม่พยายามที่จะรับรู้ พิมพ์ไปก็ร้องไห้ไปอยู่เลย พยายามบอกตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้ อย่าอ่อนแอ แต่น้ำตาก็ไหลเฉย
     เรามาตั้งกระทู้ก็ไม่ได้อะไร เราก็แค่อยากจะระบายความรู้สึกของเรามาแค่นั้นเอง ใครที่มีแฟนอยู่แล้ว ก็สนใจความรู้สึกของแฟนคุณให้มากๆนะคะ บางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆก็มีผลกระทบต่อจิตใจของคนเป็นแฟนกันได้
     เราเคยผิดหวังมามาก ผิดหวังกับเรื่องเดิมๆ ถ้าคนนี้ไม่รอดอีก เราก็ไม่กล้าที่จะรักใครมากๆแล้วละมั้ง