คือแบบนี้ครับ ก่อนหน้านี้ที่ผมได้เคยกล่าวไปว่า  ได้เคยโกหกหลวงพ่อ(พ่อของผมเองที่ท่านบวชเป็นพระอยู่)แล้วถามว่าจะปิดกั้นมรรคผลหรือไม่? ซึ่งตอนนั้นคือโกหกประมาณว่าเรื่องการอ่านหนังสือสอบครับ ว่าอ่านแต่ความจริงคือไม่ได้อ่าน ตอนนั้นรู้สึกสำนึกผิดแล้วสารภาพบาปไปแล้วครับ(ปล.ตอนนี้สอบติดแล้วครับ รอสอบสัมภาษมีนานี้ครับ วันที่ท่านรู้ว่าผมติดท่านดีใจมากครับ) ส่วนในตอนนี้คือผมเริ่มพยายามปรับปรุงตัวเองให้ไปในทางที่ดีขึ้น เริ่มสนใจในธรรมมะขึ้นมา ทีนี้ผมสงสัยและเริ่มกังวลไม่สบายใจครับว่ามันเป็นเรื่องจริงไหมครับ มีในพระไตรปิฏกไหม มีในพุทธวจนไหมครับ หรือว่า เป็นการแต่งขึ้นใหม่  ในเรื่องของ การโกหกพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณสูงหรือบุคคลระดับพระอริยสงฆ์หรือมีคุณธรรมที่เทียบเท่าพระอริยสงฆ์  แล้วจะทำให้ในการปฏิบัติธรรมจะไม่มีสิทธิ์ไปถึงมรรคผล นิพพาน แม้จะพยายามก็ตาม ไม่สามารถบรรลุมรรคผลได้แล้วจะเกิดหายนะอย่างร้ายแรงที่สุด 10 ประการ  คือประมาณว่า
1.บุคคลผู้นั้นจะยังไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่บรรลุ
2.เสื่อมจากความที่บรรลุแล้ว ณาน สมาธิ จะเสื่อมทันที
3.สัทธรรมของบุคคลผู้นั้นย่อมไม่บริสุทธิ์
4.เป็นผู้หลงคิดว่าตนเป็นผู้บรรลุสัทธรรม
5.ไม่ยินดีในการประพฤติพรหมจรรย์
6.ถ้าเป็นภิกษุต้องอาบัติเศร้าหมองอย่างใดอย่างหนึ่ง
7.ถูกโรคเบียดเบียนอย่างหนัก
8.เข้าถึงความเป็นบ้ามีจิตฟุ้งซ่าน
9.หลงตายอย่างขาดสติ
10.เมื่อตายย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาตนรก
มีในพระไตรปิฏกหรือในพุทธวจนจากพระโอฐท่านพระพุทธเจ้าไหมครับ หรือเป็นคำแต่งใหม่
ปล.จากหนังสือ กรรมที่พ่อแม่ต้องรู้   ลูกต้องหยุดทำ   ครับ