ทั้งชีวิตต้องซวยมาหลายร้อนครั้ง เรื่องเริ่มต้นขึ้น เมื่อตัว อายุ สัก 8 หรือ 9 ปี ไม่รู้พ่อแม่เป็นบ้าอะไร ตีกรอบให้ทุกอย่าง
เรียนหนักไม่มีชีวิตที่ อยากเห็น อยากเป็น

คนเป็นแม่ หรือ ใครสักคน ชอบบอกว่า ฝึกฝนต้องทำตั้งแต่เด็ก อยากเก่งอะไรให้ ตั้งแต่เด็ก แค่ ถามเด็ก?
หมดเงินไปเป็นแสน หมดเวลาชีวิตวัยเด็ก เพราะ กระแส ที่ชอบให้เด็กไปทำนั้นทำนี ตามคนอื่นเขา อยากให้ลูกเรียนจบสูง มีหน้ามีตา ..กระแสของใคร

อยากฝึกให้เด็กมีวินัย เอาความเชื่อของตัวเองมาใช้เป็น ศูนย์กลางจักรวาล เหตุผลไม่ฟัง คนอื่นพูดไม่เข้าหู ปิดกันไปหมด
ตอนนี้ผม ไม่เอาแล้ว ขอทิ้งพ่อแม่ ทิ้งนานแล้ว ตัดขาดหมด ไม่อยากเป็น เครื่องมือของใคร ไม่อยากได้พ่อแม่ โรคจิตแบบนี้
อยากฆ่าด้วยซ้ำ ไม่ได้อยากทิ้ง

สังคมที่ผมเคยอยู่ ตอนนี้ก็ไม่เอาแล้ว

อิสรภาพไม่เคยถาม เทียวต่างประเทศไม่เคยไป วัดก็ไม่เคยเข้าไป หนังก็ไม่เคยได้ดู
อยากให้ สังคมเปลี่ยน ถ้า ไม่เปลี่ยน ผมคงต้องเปลี่ยนตัวเองแล้ว

ที่ผ่านมา เคย ถามว่า ทำไมซวยแบบนี้ อยู่ตลอด ผิดที่ความเชื่อของสังคมที่ผมอยู่ รึเปล่า หรือ ที่มองว่าตัวเอง ต่อต้าน ความเชื่อของสังคม

อยากให้ สังคมเข้าใจบ้าง แต่ก็ ไร้ประโยชน์ เข้าใจตัวเองดีกว่า ไปเสียเวลาให้ สังคม พึ่งพาใครไม่ได้ ต้องตัวคนเดียว
สังคมร้ายกับเรา เราจะดีกับสังคมเพื่อ?

บางครั้งก็ สงสัยว่า เงิน การเรียน หน้าตา ทำให้มีความสุข หรือ ทุกข์ มากกว่ากัน คงขึ้นกับอยู่คน แต่ของผมไม่มีความสุข มีแต่ทุกข์กับทุกข์
คือ ไม่สนสังคม แล้ว อยากทำอะไรก็ แค่ ตัวเองพอ ไม่เอาแล้ว