เราเล่นเกมกับแฟนค่ะ เรารักเขามากๆเลยค่ะแคร์มาก  เจอกันในเกม กำลังจะเข้าปีที่2 แล้ว ตอนแรกๆเขาพูดจาดีกับเรามากถนอมน้ำใจตลอด เริ่มมีคำพูดแรงๆตอนช่วง หลังๆเวลาทะเลาะกันเขาจะเหวี่ยงใส่ตลอด เราเป็นรุ่นน้อง เคารพเขาให้เกียรติ​มาก แต่เวลาทะเลาะกันก็หลุดพูดจาแรงใส่บ้างแต่ก็รู้ตัวตลอดแต่ไม่เคยมีคำหยาบนะคะ ทุกครั้งที่เขาพูดแทงใจเรา มันเจ็บแต่ทำเป็นไม่สนใจ รึเราเป็นคนอ่อนไหวง่ายขี้น้อยใจก็ไม่รู้ พอเราบอกเขาว่าเธอพูดแรงใส่หนูนะเขาก็บอกว่า ก็เพราะเราทำตัวแบบนี้เขาถึงพูดใส่ หลังๆก็จะเป็นในเกมแล้วค่ะ เราเล่นกับเขา พอไม่ได้ดั่งใจ เขาก็สั่งให้ทำนํ้นทำนี้ (วิ่งไปทางนั้นสิ ทางนนี้สิ ไปเก็บอันนั้นนี้สิ ทำไมเล่นแบบนี้วะ กูออกละ ไม่รอละ
เล่นโง่ เล่นกับพี่นี้เป็นแบบนี้เล่นกับคนอื่นนี้เก่งจัง(น้ำเสียงโมโหตลอด)​)​ คือเราคิดว่าเราเป็นคนเล่นดี ในฉบับที่ผู้หญิงเล่นได้แบบนี้คือเก่ง เป็นเกมแนวยิงปืน คนอื่นเขาชื่นชมเรา ในแต่ละครั้งที่เล่นด้วยกัน แม้กระทั่งเขาก็เคยชมเราในตอนที่เจอกันวันแรกจำได้ดีเลยค่ะ เราเลยมั่นใจในฝีมือตัวเองพอสมควรแต่จากนี้ไม่เลยค่ะ ไม่มั่นใจในตัวเองเลยเล่นกับใครก็กลัวเป็นภาระเล่นไม่ดี แฟนเราห้ามไม่ให้เล่นเกมกับคนอื่นให้เล่นแต่กับเขา เวลาเขาเล่นไม่ดีไม่ถูกใจเรา ไม่เคยด่าว่าเลยสักคำสาบานเลย ให้กำลังใจตลอดบอกเขาว่า สู้ๆนะพี่...  ฆ่ามันนนน
พอเขาkillได้เราก็บอก เก่งจังแฟนใคร เย้!!! แต่กับเรามันท้อเหลือเกิน เคยบอกเขาหลายครั้งแล้ว แต่มันแก้ไม่ได้เราเลยบอกว่าต่อไปไม่ต้องเล่นเกมด้วยกันมั้ย เขาก็ไม่ยอม เขาขอเหตุผลที่ไม่อยากเล่นด้วยกัน เราก็บอกไป เขาบอกว่า มันเป็นแค่อารมณ์​ในเกม แล้วเราล่ะ ความรู้สึกมันเสียไปแล้ว เรามองข้ามมาตลอดเขาดูถูกเรามากขึ้นทุกวันๆ คนนั้นเก่งกว่าเธอ เธอตามเขาไม่ทันหรอก ทำไมคะเขาจะพูดแบบนี้เพื่ออะไร เราทนไม่ไหวแล้วทำยังไงดีคะถ้าจะบอกเลิกเขาก็กลัวว่าเหตุผลตัวเองจะดูงี่เง่าไป