ตามหัวข้อเลย
แต่งงานกันมาซักพัก อยู่ๆ เค้าก้อไม่อยากมีอะไรกับเรา ร่วมปี
หลังๆ พฤติกรรมเค้า เปลี่ยนไป แต่เค้าก็ยังดูแลเราดีอยู่นะ
พาไปซื้อของ ซื้อของขวัญให้ จนเราคาดคั้นหนักเข้า ด้วยความที่พื้นฐานเค้า
เป็นคนดี ไม่เคยโกหกอะไรเราเลย เลยสารภาพว่ามีอะไรกับคนอื่น
แม้ไม่นาน แต่หลายครั้งมากกว่าที่เคยมีอะไรกับเราอีก
แล้วบอกเราว่า ที่เลือกแต่งงานกับเรา เพราะเราเป็นคนดี
ไม่ใช่เพราะอารมณ์ ความรู้สึกว่ารัก
แต่ยอมสาบานสาบาน ว่าจะเลิกกับผู้หญิงคนนนั้น
เราเสียใจมากเลย ลึกๆแล้วเราเชื่อเค้านะ ว่าเค้าจะไม่ทำอีก
แต่ เราก็ยังทำใจไม่ได้เลย ในชีวิตเค้ายังต้องเจอกันกะผู้หญิงคนนนั้นบ่อยๆ
เสียใจมากกว่าเสียใจ ที่เค้าแต่งงานกับเราตลอดมา
เค้าไม่ได้รักเราแบบคนรักเลย เค้ารักเราแบบเป็นเพื่อนสนิทเท่านั้นเอง
เค้าไม่ได้พูดชัดขนาดนี้ แต่ลึกๆ เราget ว่า เค้าจริงๆ ไม่ได้รักเรา
แต่เพราะเค้าเลือกเราแต่งงาน เค้าเลยเลือกที่กลับมาดูแลเรา
เราจะทนอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ได้แค่ไหนกัน
ขอบคุณสำหรับทุก comment นะคะ ตอนนี้เราสภาพจิตใจย่ำแย่จริงๆ
ที่สามีเราตกลงเลือกเรา เค้าง้อเราหนักมากเลยนะคะ ยอมเราทุกอย่าง เพื่อปิดโอกาสให้เกิดเรื่องขึ้นมาอีก
ลึกๆ แล้ว ในใจ ที่เค้าเลือกเรา อาจจะเพราะเราผุกพันกัน รวมถึงหน้าตาในสังคม
ที่ผ่านมา อย่างที่บอก สามีเป็นคนดีมาก ดูแลเราดี ที่สำคัญ ใช้เหตุผล มาก่อนอารมณ์ และความรู้สึกเสมอ
นี่คืออีกจุดนึงที่ทำให้เราอดคิดไม่ได้ว่า เพราะเหตุผล ที่เค้าเลือกเรา ไม่ใช่ "ความรัก"
เพราะที่สามี ไม่มีอะไรกับเรา อันที่จริง ก่อนจะที่เค้าจะมีผู้หญิงคนนั้นอีก
และที่ลึกไปกว่านั้น เราค่อนข้างมั่นใจว่า สามีเรา "รัก" ผู้หญิงคนนั้น แต่อย่างที่บอก เค้าเป็นคนใช้ เหตุผล มาก่อนอารมณ์ ความรู้สึกเสมอ
เค้าถึงรู้สึกผิดทีทำกับเรา จึงเลือกที่จะอยู่กับเรา เลือกที่จะเก็บความรู้สึกของเค้าไว้
เคยอ่านไลน์ที่เค้าคุยกัน ค่อนข้างมั่นใจว่า สามีเราชอบผู้หญิงคนนี้จริงๆ มันเหมือนข้อความที่เค้าเคยคุยกับเราเลย..
แต่ตอนนั้นยังพอทำใจได้ เพราะดูผู้หญิงไม่อะไร
แต่ถึงขั้น มีอะไรกันแล้ว ... ยิ่งมั่นใจ สามีเรา ไม่ได้มีนิสัยเจ้าชู้ไปทั่ว ไม่ฟันใครไปเรื่อย
ถึงเค้าจะพูดกับเราแค่ว่าสับสน หรือ พลาด ... แต่จริงๆ แล้ว ลึกๆ เค้ารักผู้หญิงคนนั้น
สภาพจิตใจเราแย่จริงๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
แต่คิดว่าเราคงไปต่อไม่ไหว ..
ถ้าเค้ารักกันแล้ว ถึงอยู่ไกลกัน ไม่เจอหน้ากัน เราก็อดใจคิดไม่ได้ ว่ายังไง สามีเรา คงคิดถึงนางตลอดไป
สามีไม่มีอะไรกับเราเลย แต่เค้าสารภาพว่าเคยมีอะไรกับเพื่อนร่วมงาน
แต่งงานกันมาซักพัก อยู่ๆ เค้าก้อไม่อยากมีอะไรกับเรา ร่วมปี
หลังๆ พฤติกรรมเค้า เปลี่ยนไป แต่เค้าก็ยังดูแลเราดีอยู่นะ
พาไปซื้อของ ซื้อของขวัญให้ จนเราคาดคั้นหนักเข้า ด้วยความที่พื้นฐานเค้า
เป็นคนดี ไม่เคยโกหกอะไรเราเลย เลยสารภาพว่ามีอะไรกับคนอื่น
แม้ไม่นาน แต่หลายครั้งมากกว่าที่เคยมีอะไรกับเราอีก
แล้วบอกเราว่า ที่เลือกแต่งงานกับเรา เพราะเราเป็นคนดี
ไม่ใช่เพราะอารมณ์ ความรู้สึกว่ารัก
แต่ยอมสาบานสาบาน ว่าจะเลิกกับผู้หญิงคนนนั้น
เราเสียใจมากเลย ลึกๆแล้วเราเชื่อเค้านะ ว่าเค้าจะไม่ทำอีก
แต่ เราก็ยังทำใจไม่ได้เลย ในชีวิตเค้ายังต้องเจอกันกะผู้หญิงคนนนั้นบ่อยๆ
เสียใจมากกว่าเสียใจ ที่เค้าแต่งงานกับเราตลอดมา
เค้าไม่ได้รักเราแบบคนรักเลย เค้ารักเราแบบเป็นเพื่อนสนิทเท่านั้นเอง
เค้าไม่ได้พูดชัดขนาดนี้ แต่ลึกๆ เราget ว่า เค้าจริงๆ ไม่ได้รักเรา
แต่เพราะเค้าเลือกเราแต่งงาน เค้าเลยเลือกที่กลับมาดูแลเรา
เราจะทนอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ได้แค่ไหนกัน
ขอบคุณสำหรับทุก comment นะคะ ตอนนี้เราสภาพจิตใจย่ำแย่จริงๆ
ที่สามีเราตกลงเลือกเรา เค้าง้อเราหนักมากเลยนะคะ ยอมเราทุกอย่าง เพื่อปิดโอกาสให้เกิดเรื่องขึ้นมาอีก
ลึกๆ แล้ว ในใจ ที่เค้าเลือกเรา อาจจะเพราะเราผุกพันกัน รวมถึงหน้าตาในสังคม
ที่ผ่านมา อย่างที่บอก สามีเป็นคนดีมาก ดูแลเราดี ที่สำคัญ ใช้เหตุผล มาก่อนอารมณ์ และความรู้สึกเสมอ
นี่คืออีกจุดนึงที่ทำให้เราอดคิดไม่ได้ว่า เพราะเหตุผล ที่เค้าเลือกเรา ไม่ใช่ "ความรัก"
เพราะที่สามี ไม่มีอะไรกับเรา อันที่จริง ก่อนจะที่เค้าจะมีผู้หญิงคนนั้นอีก
และที่ลึกไปกว่านั้น เราค่อนข้างมั่นใจว่า สามีเรา "รัก" ผู้หญิงคนนั้น แต่อย่างที่บอก เค้าเป็นคนใช้ เหตุผล มาก่อนอารมณ์ ความรู้สึกเสมอ
เค้าถึงรู้สึกผิดทีทำกับเรา จึงเลือกที่จะอยู่กับเรา เลือกที่จะเก็บความรู้สึกของเค้าไว้
เคยอ่านไลน์ที่เค้าคุยกัน ค่อนข้างมั่นใจว่า สามีเราชอบผู้หญิงคนนี้จริงๆ มันเหมือนข้อความที่เค้าเคยคุยกับเราเลย..
แต่ตอนนั้นยังพอทำใจได้ เพราะดูผู้หญิงไม่อะไร
แต่ถึงขั้น มีอะไรกันแล้ว ... ยิ่งมั่นใจ สามีเรา ไม่ได้มีนิสัยเจ้าชู้ไปทั่ว ไม่ฟันใครไปเรื่อย
ถึงเค้าจะพูดกับเราแค่ว่าสับสน หรือ พลาด ... แต่จริงๆ แล้ว ลึกๆ เค้ารักผู้หญิงคนนั้น
สภาพจิตใจเราแย่จริงๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
แต่คิดว่าเราคงไปต่อไม่ไหว ..
ถ้าเค้ารักกันแล้ว ถึงอยู่ไกลกัน ไม่เจอหน้ากัน เราก็อดใจคิดไม่ได้ ว่ายังไง สามีเรา คงคิดถึงนางตลอดไป