ส่วนตัวเป็นคนใจร้อน ไม่ยอมคนครับ ชอบเถียง
เมื่อก่อนถ้าเถียง หรือทะเลาะกับใคร ต้องยกเหตุผลทุกอย่างมาพูด พูดเสียงดัง ให้ชนะกันไปข้าง ไม่ถึงขั้นตีกันครับ
แต่พอแยกย้าย กลับคิดมาก เก็บมาคิด 2-3วัน ไม่เป็นอันทำอะไร คิดแต่เรื่องเดิมๆวนไปวนมา

จนคิดได้ว่า ต่อไปถ้าเจอปัญหากับใคร ยอมๆไป เพื่อหลีกเลี่ยงอาการดังกล่าวดีกว่า ทะเลาะไปก็ไม่ได้อะไร
จนมาเจอ 2เหตุการณ์
-เหตุการณ์แรก ผมถูก มอไซค์ว่าผมเฉี่ยวเขา ถ้าชนเขาจะรับผิดชอบยังไง จึงขอโทษไป และขอรับผิดชอบถ้าผิดจริง เพราะรถมีประกันไม่คิดจะทะเลาะอยู่แล้ว เขาโวยวายไม่ฟังอะไรเลย ผมขอโทษรัวๆจนเขาโอเค ใจเย็นลง แยกย้าย (กลับมาดูกล้อง ทุกคนบอกไม่ได้เฉี่ยวเลย)
-เหตุการณ์ที่สอง ผมผิด พาขยะไปทิ้ง แล้วพาหมาไปด้วย หมาไปขี้หน้าบ้านป้าแถวบ้าน ถัดไป2วัน ผมไปทิ้งขยะ แกตะโกนมาต่อว่า "ทีหลังให้ดูหมาด้วย มาขี้หน้าบ้านคนอื่น"  ด้วยความสำนึกผิด เดินไปหาป้าแกเพื่อขอโทษ แกต่อว่าผมใหญ่โต ผมขอโทษเหมือนเดิม ไม่เถียงเลยครับ ป้าไม่ด่าคำหยาบ แต่ต่อว่า+สั่งสอนรุนแรงมาก กว่าแกจะยอมรับคำขอโทษนานมากครับ (คิดในใจ หมาขี้ครั้งเดียว ทำไมแกโมโหหนักขนาดนี้) 

สรุปเลือกขอโทษแล้ว ยอมแล้ว ผมก็เอามาคิดมากอยู่ดี ไม่ต่างกัน เขาเรียกอาการแบบนี้ว่าอะไร แก้ปัญหาอย่างไรดีครับ
**ปล.หาในgoogle แล้วเจอแต่ปัญหาผัวเมียทะเลาะกันครับ
**ปล.ขอบคุณล่วงหน้าทุกคำตอบครับ ตำหนิ ได้ครับ พร้อมรับฟังทุกความเห็น