สวัสดีค่ะกระทู้นี้ค่อนข้างที่จะยาวนิดนึง เรื่องมีอยู่ว่าเราอะเป็นคนต่างจังหวัดหรือคนบ้านนอกนั่นล่ะแล้วคนบ้านนอกส่วนมากเขาจะฝากลูกของเขาให้ปู่ย่าตายายเลี้ยงส่วนตัวเองจะไปทำงานหาเงินส่งมาให้ที่บ้านซึ่งพ่อกับแม่เราก็ทำแบบนั้นง่าขอเข้าเรื่องเลยละกันเราไม่มีความสนิทกับพ่อแม่เลยค่อนข้างจะเกลียดด้วยซ้ำอาจเป็นเพราะโดนตากับพูดให้ฟังซ้ำๆว่าพ่อเราไม่ชอบลูกผู้หญิงพ่อเราเป็นคนม้งแม่ก็ตามใจพ่อตลอดตอนเป็นถูกพูดว่าให้เรียนเก่งๆเป็นเจ้าคนนายคนครอบครัวเราจะยัดเรื่องเรียนให้เราตั้งแต่เด็ก จำได้เราขึ้นป.1 เราสอบได้ที่3 ในบรรดา27คนในห้องเราโดนคนทั้งครอบครัวด่าทำไมโง่จังทำไมไม่เอาที่1 ตั้งแต่เราสอบมาเราไม่เคยได้กำลังใจเลยเรากดดันและอีกเรื่องเราเคยโดน ข.ม จากญาติตัวเองเราไม่รู้ว่าเราโดนตอนไหนเหมือนโดนตั้งแต่ยังจำความไม่ได้จนมาถึง ป.3 เราถึงรู้ว่ามันเป็นเรื่องผิดปกติ เนื่องจากยายของเรามาเห็นคนบ้านนอกอะเนาะพอรู้ก็เหมือนไฟล่ามทุ่งรู้ทั้งหมู่บ้าน เรามันแค่เด็กป.3คือต้องโดนคนแซวว่าไปเอากันตอนไหน คนนั้นทำท่าไหน ขนาดเท่าไร่ ไปโรงเรียนก็โดนเพื่อนล้อครูเห็นก็ไม่พูดไม่ช่วยเราเลยแต่ตอนนั้นเรายังเด็กไร่เดียงสาเลยไม่ชี้เท่าไหร่พอขึ้นมัธยม 2เถือบจะ3เริ่มมีแฟนคนแรกก็โดนคนนินทาทั้งหมู่บ้านอีก โดนป้าข้างบ้านว่าเรียนไม่จบท้องก่อนสุดท้ายเราก็เรียนจบ เรื่องที่เรามารู้สึกว่าไม่อยากตายแต่ก็ไม่อยากอยู่มันเริ่มจากตรงนี้ละ เราเป็นเด็กปี64 คนบ้านนอกจะถือว่าลูกหลานใครเรียนมหาวิทยาลัยนี้ดีมากน่าอิจฉา จากการที่ที่เราบังคับเราเรียนมาตลอดทำให้เราไม่อยากจะเรียนต่อแล้วคือเกลียดการเรียนไปเลยเพราะมันเครียด ออ จะขอบอกไว้ว่าตอนนี้เรามีแฟนคนที่2 ละคนนี้ดีมากเขาไม่ได้รวยอะไรทางบ้านค่อนข้างลำบากกว่าเราแต่ก็ซัพฟอตเรื่องเงินไปโรงเรียนตลอดจนจบม.6 คือตั้งแต่ม.4 จะขึ้นม.5เราไม่ขอเงินตาเรื่องเรียนละขอเงินแฟนเพราะพ่อแม่เราเลิกส่งเงินมาให้ตั้งแต่เราขึ้นป.6 แถมเขายังเอาน้องสาวมาให้ตาเลี้ยง ส่วนน้องชายคือเขาเลี้ยงอยู่กรุงเทพตั้งแต่เกิด เรามี น้องสาว1 น้องชาย1 นี้ละยิ่งทำให้เราไม่ชอบพ่อแม่ขึ้นไปอีก okมาต่อกันเดียวไม่จบ เราไม่อยากเรียนต่อเราอยากพักสมองปีหนึ่งแต่ตาก็บอกอยากให้ต่อ เราเลยต่อให้ คือก่อนที่เราจะต่อเรียนต่อเราได้หมั้นกับแฟนไว้แล้วเป็นเงิน15000 เราบอกตาว่าเก็บเงินนี้ไว้ให้หนูจ่ายค่าหอค่าอยู่ตอนไปหอนะตาก็บอกว่าได้ที่บ้านเราตาเลี้ยงควายไว้ 10 ตัวเขาบอกเลี้ยงไว้ส่งเราเรียนเขามีกำลังส่งส่วนพ่อแม่เราเหรอหายหัว พอหมั้นเสร็จเราแทบร้องไห้คือตาเอาเงินหมั้นที่เราจะเอาไปเรียนง่ะ ให้พ่อแม่เราหมดเลยเพราะยายบอกว่าให้ แล้วเงินเราเรียนละ เขาก็บอกให้ไปขอแฟนเอา เราแบบ what คือยายเราไม่ชอบแฟนเราและค่อนข้างรักหลานชายมาก อือเรากับน้องสาวก็หมาหัวเน่าพอเราเอาเงินแฟนไปหอมันไม่พอจริงแฟนเราเขาเรียนจบแค่ ป.6 และอายุมากกว่าเราแค่ปีเดียว เราก็ไม่อยากรบกวนเขามากเลยโทรไปขอเงินตาแบบยืมก่อน 1000 ต้องจ่ายเงินซื้อเสื้อประจำคณะบวกกับไม่มีเงินที่จะใช้อยู่หอแล้ว ยายเราบอกตาว่าไม่ต้องให้มัน มันจะเอาเงินไปเลี้ยงแฟนมัน ตอนนั้นเราโกรธมากเราเลยพูดงั้นหนูจะไม่เรียนแล้ว ตาก็บอกไม่เรียนก็ไม่ต้องเรียนและไม่ต้องกลับให้เห็นหน้าอีก คือเราไม่ได้ผิดอะไรเลยแค่ไม่เรียนต่อจำเป็นต้องตัดขาดกันแบบนี้ ตอนนี้ชีวิตเราไม่เหลืออะไร เราไม่รู้จะอยู่ไปทำไมไม่มีใครต้องการ บ้านมีก็กลับไม่ได้ อยู่แฟนบางที่ก็โดนคนที่หมู่บ้านแฟนนินทา เราไม่ชอบโดนว่าเพราะเราโดนแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ พึ่งใครก็ไม่ได้เหมือนยืนอยู่คนเดียว เราบริจาคอวัยวะแล้วและว่าจะบริจาคร่างกายเพื่อวันหนึ่งสมองเรามันล่าและยอมปล่อยให้เราตาย อย่างน้อยก็คงต่อชีวิตต่อความรู้ให้คนอื่นได้ เราอยู่แบบเมื่อไหร่จะตายน่า ตายปีไหนดี ตายวันไหนดี ฝันร้ายเกี่ยวกับเรื่องเรียนทุกคืนทรมานใจ แต่เราไม่กล้าตายนี้ได้แต่คิดถ้าตายไปใครจะจัดงานศพให้แล้วเรามาตายในบ้านคนอืนอีก พอจะผูกคอก็กลัวหายใจไม่ออก จะโดดน้ำก็ว่ายน้ำเป็น แถมตอนเด็กชอบว่ายแข่งกับเพื่อนอีก จะกรีดแขนก็เจ็บกลัวแขนเป็นรอยแผลเป็น จะกินก็ไม่ตายเห้อออ ถ้าถามทำไมไม่พบแพทย์ละ เพราะที่บ้านแฟน น้องสาวแฟนเขาเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้ว และแน่นอนถ้าเราเป็นไปอีกคนเขาคงว่าเรียกร้องคนสนใจอยากเป็นเหมือนกัน เหนื่อยเนาะ5555 เห้อ ถ้าเป็นทุกคนจะทำไงเหรอกับการที่ต้องอยู่คนเดียวแบบนี้จะตายก็ไม่ได้จะอยู่ก็เหนื่อยใจ จบละขอบคุณที่รับฟังเรื่องราวชีวิตน้ำเน่าบัดซบยิ่งกว่าละครไทยนี้ บายละ เพื่อวันหนึ่งเราตายจริงก็คงดีสินะ เราจะได้ปลดปล่อยละ ปล.ครอบครัวเราเขามีความสุขดีนะที่ไม่มีเราเพราะเราไปยืนดูพวกเขาอยู่ริ่มรั่วประจำ🙂