คือเรามีครอบครัวแล้วนะ เพื่อนผู้ชายที่ว่าคบกันมาปีนี้ ปีที่20แล้ว อยู่กันมาตั้งแต่เล็กๆเรียนอนุบาลเลยค่ะ ตั้งแต่เริ่มโต เริ่มมีความรู้สึกดีๆ ไม่ว่าพูดอะไร ก็จะลงท้ายด้วย "รักนะ" อารมณ์ดีหน่อยก็ "รักเธอนะ"
ประโยคตัวอย่างที่คุยกันเช่น ป่วยไม่สบายก็จะพูดว่า : ดูแลตัวเองดีๆนะ "รักเธอนะ"
หรือ ขอบใจนะ "รักนะ"
  เพื่อนเราเป็นผู้ชายแท้ค่ะ เค้าก็มีแฟน เราก็มีสามี นะคะ ตอนนี้เพื่อนรับราชการทหารอยู่ ทุกอย่างเปลี่ยนไป หน้าที่การงาน สิ่งรอบข้าง แต่ตรงนี้เราไม่สามารถเปลี่ยนได้เลย
   มันน่าเกลียดมากไหมคะ เผลอก็พูดออกไปแล้ว หรือพิมพ์ไปแล้ว เสมอ ทั้งเพื่อน และเราเอง แบบไม่รู้ตัวเลย
   ที่จำได้คือ ตอนนั้นยังเด็กมากๆ แบบน่าจะประถมตอนปลายๆ หรือมัธยมต้นนี่แหละค่ะ บ้านก็ใกล้ๆกัน อยู่ตำบลเดียวกันค่ะ