เคยบ้างไหมที่ตั้งฉายาไว้ล้อเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแต่ยังเผลอเรียกติดปากกันมาจนโต หรือ
เคยบ้างไหมที่ตั้งชื่อเพื่อนแบบเรียกกันเฉพาะในกลุ่มแต่ดัน ดันเอามาใช้ต่อหน้าเจ้าตัวหรือคนรู้จักซะงั้น
ของจขกท.เคยอยู่ 2 ครั้ง
ครั้งแรก
มีเพื่อนสมัยประถมที่เมื่อก่อนมีอาการชักแล้วเพื่อนๆก็ล้อกันว่า "ชักกะแด่ว"
ตั้งแต่นั้นมาเพื่อนก็เรียกกันว่า "แด่ว" จนกระทั่งเรียนจบประถมศึกษาก็นานๆจะเจอหน้ากันเป็นครั้งคราว จนทราบอีกทีก็มีครอบครัวเป็นที่เรียบร้อย
ซึ่งทุกครั้งที่เจอหน้ากันพูดคุยกันก็เรียกชื่อเล่นจริง โดยมีการเรียก "แด่ว" เมื่ออยู่ในกลุ่มเพื่อนสมัยประถมเท่านั้น
วันหนึ่ง เพื่อนคนนี้ก็มาที่ร้านอาหารของเราแล้วก็พูดคุยกันก่อนลงมือสั่งอาหาร เราก็ทักทายกับสามีและลูกๆของเธอก่อนที่จะหันไปรับออเดอร์จากเธอว่า
"แล้วแด่วจะรับอะไรดี" ไม่ทันจบคำพูดก็ขำออกมา สามีกับลูกของเธอก็งงงง ส่วนเพื่อนเราก็หัวเราะออกมายื่นมือมาจับแขนแล้วบอกว่า "ไม่เป็นไร"
พอได้สติก็รีบขอโทษขอโพย ตั้งแต่นั้นมาก็เป็นที่เรื่องลือในกลุ่มเพื่อนสมัยประถมว่า "ระวังหลุดปากเรียก แด่ว กัน"
ครั้งที่สอง
เป็นเพื่อนอีกคนสมัยมัธยมศึกษาตอนต้น ที่เป็นเพื่อนกันมายาวนานจนถึงปัจจุบันแต่เธอไปทำงานที่กรุงเทพมหานครเมื่อสองปีก่อน กลับมาเยี่ยมบ้านที่ใต้ปีละสองครั้ง ซึ่งเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกันจะเรียกเธอด้วยฉายาว่า "ยอง"
วันนี้ เธอมาที่ร้านกับแม่และครอบครัว ระหว่างที่เธอปลีกตัวไปกดเงินหลังทานอาหารเสร็จ เราก็คุยกับคุณแม่ของ"ยอง" ตามปกติ จนเราเผลอเอ่ยประโยคว่า "ยองเนี่ยเวลากลับมาบ้านทีไรก็กลับมาแค่ไม่กี่วันนะคุณแม่ เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนกันเลย"
แม่ก็ถาม "ใครนะ"
เราก็มองหน้าคุณแม่ เอียงคอเล็กน้อย "ยองไง"
แม่ก็ถามกลับมาอีกว่า "ใครเหรอ"
เราเลยถึงบางอ้อ เผลอปล่อยกร๊ากหัวเราะตัวงงอ เป็นจังหวะที่เพื่อนเรากลับมาพอดี เราเลยเล่าให้ทั้งเพื่อนและเฉลยให้แม่ของเพื่อนฟัง แม่ก็บอกว่า เพื่อนบางกลุมของเธอก็เรียกเธอว่า "ปอป" แม่ชินกับปอปนะแต่ "ยอง" นี่ยังไม่เคยได้ยิน
ส่วนตัวจขกท.ก็ถูกเพื่อนเรียกด้วยฉายาต่างๆกันแต่ละสถานศึกษา แต่ที่ถูกเรียกแล้วรู้สึกว่าอายมากคือ "นกกระปูด" เพราะหน้าผากจขกท.มันจะโหนกนูนมาก
หมายเหตุ
จขกท. ไม่มีเจตนาสนับสนุนการ bullying แต่ยอมรับว่าตอนเป็นเด็กเราไม่ทันคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ออกแนว school bullying ที่บางครั้งก็ตั้งฉายาตามสภาพร่างกาย เหตุการณ์สำคัญหรืออะรไก็ตามแต่ ซึ่งจขกท.ไม่สนับสนุนแต่ยามรับว่า มันเป็นมุมหนึ่งของชีวิตที่หวนกลับไปนึกก็มีทั้งรอยยิ้มและคราบน้ำตา
แล้วมาคิดว่าตั้งแต่นี้ต่อไปต้องระวังตัวให้มากเวลาเพื่อนสมัยประถมศึกษาหรือมัธยมมาพร้อมกับครอบครัว เพราะเราก็ไม่อยากให้เพื่อนอับอายต่อหน้าครอบครัว
ขอโทษ "แด่ว" กับ "ยอง" ไว้ตรงนี้อีกครั้งนะครับ เพื่อนยังรักเพื่อนเสมอนะ
แล้วเพื่อนๆล่ะเคยมีสถานการณ์ที่เราเผลอเรียกฉายาเพื่อนออกไปบ้างไหม???
เคยเผลอลืมตัวเรียกฉายาของเพื่อนที่เราล้อกันสมัยเด็กๆกันบ้างไหม
เคยบ้างไหมที่ตั้งชื่อเพื่อนแบบเรียกกันเฉพาะในกลุ่มแต่ดัน ดันเอามาใช้ต่อหน้าเจ้าตัวหรือคนรู้จักซะงั้น
ของจขกท.เคยอยู่ 2 ครั้ง
ครั้งแรก
มีเพื่อนสมัยประถมที่เมื่อก่อนมีอาการชักแล้วเพื่อนๆก็ล้อกันว่า "ชักกะแด่ว"
ตั้งแต่นั้นมาเพื่อนก็เรียกกันว่า "แด่ว" จนกระทั่งเรียนจบประถมศึกษาก็นานๆจะเจอหน้ากันเป็นครั้งคราว จนทราบอีกทีก็มีครอบครัวเป็นที่เรียบร้อย
ซึ่งทุกครั้งที่เจอหน้ากันพูดคุยกันก็เรียกชื่อเล่นจริง โดยมีการเรียก "แด่ว" เมื่ออยู่ในกลุ่มเพื่อนสมัยประถมเท่านั้น
วันหนึ่ง เพื่อนคนนี้ก็มาที่ร้านอาหารของเราแล้วก็พูดคุยกันก่อนลงมือสั่งอาหาร เราก็ทักทายกับสามีและลูกๆของเธอก่อนที่จะหันไปรับออเดอร์จากเธอว่า
"แล้วแด่วจะรับอะไรดี" ไม่ทันจบคำพูดก็ขำออกมา สามีกับลูกของเธอก็งงงง ส่วนเพื่อนเราก็หัวเราะออกมายื่นมือมาจับแขนแล้วบอกว่า "ไม่เป็นไร"
พอได้สติก็รีบขอโทษขอโพย ตั้งแต่นั้นมาก็เป็นที่เรื่องลือในกลุ่มเพื่อนสมัยประถมว่า "ระวังหลุดปากเรียก แด่ว กัน"
ครั้งที่สอง
เป็นเพื่อนอีกคนสมัยมัธยมศึกษาตอนต้น ที่เป็นเพื่อนกันมายาวนานจนถึงปัจจุบันแต่เธอไปทำงานที่กรุงเทพมหานครเมื่อสองปีก่อน กลับมาเยี่ยมบ้านที่ใต้ปีละสองครั้ง ซึ่งเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกันจะเรียกเธอด้วยฉายาว่า "ยอง"
วันนี้ เธอมาที่ร้านกับแม่และครอบครัว ระหว่างที่เธอปลีกตัวไปกดเงินหลังทานอาหารเสร็จ เราก็คุยกับคุณแม่ของ"ยอง" ตามปกติ จนเราเผลอเอ่ยประโยคว่า "ยองเนี่ยเวลากลับมาบ้านทีไรก็กลับมาแค่ไม่กี่วันนะคุณแม่ เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนกันเลย"
แม่ก็ถาม "ใครนะ"
เราก็มองหน้าคุณแม่ เอียงคอเล็กน้อย "ยองไง"
แม่ก็ถามกลับมาอีกว่า "ใครเหรอ"
เราเลยถึงบางอ้อ เผลอปล่อยกร๊ากหัวเราะตัวงงอ เป็นจังหวะที่เพื่อนเรากลับมาพอดี เราเลยเล่าให้ทั้งเพื่อนและเฉลยให้แม่ของเพื่อนฟัง แม่ก็บอกว่า เพื่อนบางกลุมของเธอก็เรียกเธอว่า "ปอป" แม่ชินกับปอปนะแต่ "ยอง" นี่ยังไม่เคยได้ยิน
ส่วนตัวจขกท.ก็ถูกเพื่อนเรียกด้วยฉายาต่างๆกันแต่ละสถานศึกษา แต่ที่ถูกเรียกแล้วรู้สึกว่าอายมากคือ "นกกระปูด" เพราะหน้าผากจขกท.มันจะโหนกนูนมาก
หมายเหตุ
จขกท. ไม่มีเจตนาสนับสนุนการ bullying แต่ยอมรับว่าตอนเป็นเด็กเราไม่ทันคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ออกแนว school bullying ที่บางครั้งก็ตั้งฉายาตามสภาพร่างกาย เหตุการณ์สำคัญหรืออะรไก็ตามแต่ ซึ่งจขกท.ไม่สนับสนุนแต่ยามรับว่า มันเป็นมุมหนึ่งของชีวิตที่หวนกลับไปนึกก็มีทั้งรอยยิ้มและคราบน้ำตา
แล้วมาคิดว่าตั้งแต่นี้ต่อไปต้องระวังตัวให้มากเวลาเพื่อนสมัยประถมศึกษาหรือมัธยมมาพร้อมกับครอบครัว เพราะเราก็ไม่อยากให้เพื่อนอับอายต่อหน้าครอบครัว
ขอโทษ "แด่ว" กับ "ยอง" ไว้ตรงนี้อีกครั้งนะครับ เพื่อนยังรักเพื่อนเสมอนะ
แล้วเพื่อนๆล่ะเคยมีสถานการณ์ที่เราเผลอเรียกฉายาเพื่อนออกไปบ้างไหม???