.

           วันที่…..

            สวัสดีวันนี้มาพบกับเจเจอีกแล้ว เจเจกลีบจันทร์ไงจะใครล่ะ และแล้ววันนี้ก็มาถึงสักที วันที่รอคอย วันมีทติ้งแผนกที่ทะเล

            วันนี้พวกเราชาวต้องรักเอกชนจำกัดมาเที่ยวทะเลกัน ไม่ไกลหรอกแถว ๆ พัทยานี่เอง ฉันกับพี่มดพักด้วยกัน พี่แอมพี่ก้อยพักด้วยกัน หลุยส์พักกับเจมส์ ส่วนกวางก็กับเพื่อนอีกคน มาแค่แผนกของฉันเท่านั้นเป็นงบของบริษัทน่ะ

            วันนี้มันตื่นเต้นมาก พี่ ๆ ทุกคนก็ตื่นเต้น ที่ได้มาเที่ยวกัน มันเป็นทริปพิเศษไง ที่ทุกคนในแผนกมาเที่ยวด้วยกัน ทีแรกฉันนึกว่าจะมีคนไม่มาด้วยนะ นึกว่าจะมีคนต้องการเงิน พอถึงวันจริงกลับตกลงมาเที่ยวทุกคนเลย ใครจะไม่มาล่ะ ไม่มาเสียดายแย่ นาน ๆ ทีจะมีโอกาสแบบนี้ เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้

            มาถึงก็ไม่มีอะไรมากมายหรอก ทุกคนสนิทกันมากแล้ว จึงทำให้บรรยากาศในการมาเที่ยวครั้งนี้สนุกครึกครื้นมาก เป็นกันเองที่สุด หาดที่พัทยาที่พี่เต๊กพามาเป็นหาดส่วนตัว ทุกคนสามารถแต่งตัวแบบไหนก็ได้ จะสวมชุดแบบไหนก็ได้ถ้ากล้า แต่ฉันไม่กล้าหรอกบอกตรง ๆ อายน่ะ

            “น้อง ๆ ผู้หญิงใครมีชุดว่ายน้ำ บีกีนี่ใส่เลยนะไม่ต้องเกรงใจพวกพี่ ฮา” พี่เต๊กกล่าวปนยิ้ม แหม! ฉันแอบค่อนขอด นี่พี่เต๊กเป็นคนแบบนี้ใช่มั้ย ฉันพึ่งรู้! ฮา ขำจริง ๆ นะ ขำพี่เต๊กอ่ะ เขียนไดอารี่เองขำเองเนี่ย ผู้ชายแหละ เป็นกันทุกคนอ่ะเนอะ มันอยู่ในดีเอ็นเอใช่มั้ย ไม่ต้องสอนกันเลยใช่มั้ยเรื่องแบบนี้

            “ไอ้พี่เต๊กมืงจะดูใช่มั้ย” พี่ลำไยถาม เรียกเสียงหัวเราะให้พวกฉันได้เป็นอย่างดี

            “ใช่! เอ้ยเปล่า! เปล่านะน้อง ๆ พี่ก็อยากให้น้อง ๆ ชิว ๆ ไง มาเที่ยวทะเลนะ จะมาสวมเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวหรือไง” พี่เต๊กแก้ตัว ทว่ามันก็ยังเรียกเสียงหัวเราะให้กับพวกฉันเป็นที่สุด

            จริง ๆ ก็ไม่มีใครกล้าใส่หรอก ใครจะไปกล้า! โดยเฉพาะฉัน อีกทั้งหลุยส์ก็อยู่ด้วยอายแย่เลย ฉันสวมเสื้อสายเดี่ยวสีดำ มีเสื้อแขนยาวสีขาวบาง ๆ ใส่คลุมอีกที สวมกางเกงยีนส์ขายาวสไตล์ของฉันล่ะ ส่วนกวางเซ็กซี่มาก สายเดี่ยวกางเกงยีนส์ขาสั้น คนมั่นใจก็แบบนี้ ไม่จำเป็นต้องสวยแค่มั่นใจก็สวยแล้ว

            แต่ละคนแต่งตัวตามแบบฉบับของตนเอง ส่วนหลุยส์สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวลายการ์ตูนที่ชายเสื้อ กางเกงยีนส์เหมือนกัน ดูในภาพรวมแล้วก็ดูดี วันนี้พวกเรามาเที่ยวกันวันแรก จะนอนที่นี่กันสองคืน สรุปมาพวกฉันมาเที่ยวกันสามวันสองคืนแหละ

            มาถึงฉันก็เปลี่ยนชุดเพื่อมาถ่ายรูปกันเลย มาแค่สามวันฉันขนมาทั้งกระเป๋าใบใหญ่ เพื่อนำชุดมาเปลี่ยนถ่ายรูปกันเลย เช้าชุด บ่ายชุด ค่ำชุดไง ก็อยากมีหลากหลายชุดในทริปเดียวน่ะ

            “พี่มดถ่ายรูปให้น้องหน่อย สลับกันเร็ว ๆ เลย” ฉันขอให้บัดดี้ของฉันถ่ายรูปให้ พี่มดก็ไม่อิดออด รับโทรศัพท์ของฉันไปถ่ายรูปให้ทันที จากนั้นก็สลับเป็นฉันถ่ายรูปให้พี่มด พวกเราเดินหามุมเก็บภาพถ่ายรูปกับทะเลให้มากที่สุด เพื่อลงโซเชียลนั่นแหละ อวดแผนกอื่น ๆ ไปเลย

            “น้อง ๆ มาถ่ายรูปหมู่กัน” พี่เต๊กชวน ตั้งกล้องถ่ายรูปเอง พวกฉันทั้งแผนกเข้าไปยืนถ่ายรูปเอาไว้เป็นที่ระลึก ถ้ามีใครย้ายออกไปทำงานที่อื่นนะ คงคิดถึงแย่เลย ความทรงจำดี ๆ จากต้องรักเอกชนจำกัด เรื่องราวของวันนี้คนอยู่คงคิดถึงแย่

            เอาจริง ๆ วันนี้ฉันอยากถ่ายรูปคู่กับหลุยส์มาก แต่ใครจะไปกล้าล่ะ ไม่ใช่กวางหนิ ที่ขอแค่กล้าก็ทำทุกอย่างได้ดังใจแล้ว แค่มีความกล้าที่จะพูดและทำ กวางเคยบอกกับฉันเอาไว้ เหมือนอย่างตอนนี้สินะ ที่กวางกล้าเอ่ยขอถ่ายรูปคู่กับหลุยส์กับอี่เจมส์อีกคน ชิ!

            ฉันแอบมอง แต่ก็ไม่ได้อะไรหรอก เดินหาถ่ายรูปชิว ๆ ของฉันกับพี่มดไป นั่งรับลมแดด ดูแดดสิใครจะกล้าลงเล่นน้ำทะเล แต่มีคนกล้าคือ พี่เต๊กกับอี่เจมส์และพี่คนอื่น ๆ ไง เจมส์เป็นผู้ชายนะ แต่ฉันกับพี่ ๆ ชอบเรียกอี่นำหน้า เจ้าตัวก็ไม่ว่าด้วย เหมือนจะชอบที่โดนเรียกแบบนี้ เดี๋ยว! เจมส์เป็นผู้ชายทั้งแท่งนะ ชอบผู้หญิง! แค่มักให้เพื่อน ๆ เรียกแบบนั้นเฉย ๆ

            เจมส์กับพวกพี่ ๆ ลงไปเล่นน้ำทะเลกลางแดด แค่คิดก็สยิวกิ้วต่อผิวอันบอบบางและขาวของฉันแล้ว ฮา ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยฉัน เจเจคนหลงตัวเอง เอ้า! ใครจะบอกว่าตัวเองขี้เหร่ล่ะ แม้คนอื่นจะยืนยันมากมายก็ตาม กลับมาทำงานได้เป็นเงาะป่ากันพอดี อี่เจมส์กับพี่ ๆ

            ถึงฉันจะยังไม่ได้ถ่ายรูปคู่กับหลุยส์แต่ลึก ๆ ฉันก็พอใจนะ เพราะว่าตอนถ่ายรูปหมู่น่ะ ฉันยืนข้าง ๆ หลุยส์ ไม่ใช่! ต้องพูดให้ตัวเองมีคุณค่าดิ ต้องพูดว่าหลุยส์มายืนข้างฉัน ฮา

            แค่นี้ก็พอใจแล้ว ยังเหลือเวลาอีกตั้งสองวันที่พวกฉันอยู่ที่นี่ หวังว่าต้องมีสักจังหวะล่ะ ที่ฉันกับหลุยส์เราจะได้ถ่ายรูปคู่กัน ฉันก็แค่ขอบ้างไง ไม่ได้เรียกร้องเลยนะ แค่ขอบ้างเนอะ

            “เจเจไม่ไปเล่นน้ำเหรอ ดูอี่เจมส์กับพี่เต๊ก” หลุยส์เดินมาคุยกับฉันด้วยแหละ กรี๊ดดดดดดด!!! ฉันตื่นเต้นมาก หลุยส์บอกให้ฉันดูพี่เต๊กกับเจมส์กับพี่ ๆ คนอื่น ๆ เล่นน้ำทะเลกลางแจ้ง ส่วนฉันกับพี่ ๆ ผู้หญิงนั่งชิวที่ขอบสระดีกว่า

            “หลุยส์ไม่ไปเล่นกับพี่เค้าอ่ะ” ฉันถาม ปรายตามองซ่อนยิ้มเอาไว้

            “ไม่อ่ะ! กลัวดำ” หลุยส์ตอบปนยิ้มกลับมา

            “แหม! คุณชาย! คุณชายหลุยส์เจ้าสำอาง!” หลุยส์เจอพี่แอมแซวเข้าให้ ฉันหัวเราะให้กับหลุยส์ก่อนจะหุบปาก เพราะหลุยส์จ้องหน้าฉัน

            พวกฉันเหล่าผู้หญิงนั่งเซลฟี่ ถ่ายรูป พูดคุยกันที่ขอบสระ โดยมีคุณชายหลุยส์เป็นผู้ชายเพียงคนเดียว อ่อ มีพี่คนอื่น ๆ ด้วยนะ แต่พวกพี่ ๆ นั่งดื่มอยู่อีกมุม ที่สระตรงนี้มีแค่หลุยส์ ฉันเชื่อนะว่าพี่ ๆ ผู้ชายหลายคนต้องผิดหวังในวันนี้ เพราะพวกเราชาวผู้หญิงไม่ใส่ชุดว่ายน้ำกันจ้า ฮา

            อีกเรื่องคือ หลังจากกลับจากเที่ยวรอบนี้ ฉันว่าต้องมีคนได้แฟนแน่ ๆ ฉันมั่นใจเพราะ ฉันเห็นพี่ ๆ ผู้ชายบางคนกำลังหม้อยายกวางอยู่ กับอีกคู่ก็กำลังนั่งคุยกันจู๋จี๋กันอยู่ เหมือนที่นี่ไม่มีพวกฉันเลย ที่แน่ ๆ หลัก ๆ กลับไปทำงานต้องมีคนได้แฟนแล้วสองคู่ล่ะ ยกเว้นฉันที่อี่หลุยส์คาราคาซังอยู่เนี่ย

            ถึงหลุยส์จะมานั่งคุยกับพวกฉัน แต่ว่าฉันก็ไม่กล้าทำสนิทเอิกเกริกออกหน้าออกตาหรอก ถึงแม้พี่ ๆ จะรับรู้ว่าฉันกับหลุยส์เรากลับบ้านพร้อมกันทุกวันก็ตาม ฉันว่านะหลุยส์ต้องแอบมองฉันอยู่ เพราะอะไรเหรอ ก็เพราะสายตาของฉันมักไปปะทะเข้ากับสายตาของหลุยส์ทุกทีเลย ก็ถ้าหลุยส์ไม่มองฉันก่อน แล้วฉันจะปะทะเข้ากับสายตาของหลุยส์ได้ไง จากนั้นก็ต่างคนต่างหลบสายตากัน ฉันคงไม่ได้คิดไปเองนะ ยิ่งโดนคดีนี้อยู่ ฮา กรรม! ฮา

            ฮืมม์! คิดยังไงกับฉันก็ไม่บอกนะนายหลุยส์บ้า เอาล่ะที่ฉันพร่ำมาทั้งหมดวันนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่มีอะไรเลยจริง ๆ เจเจเบื่อมากบอกเลย พวกเราปาร์ตี้กันตลอดทั้งวัน เมากันได้เต็มที่ เนี่ยตอนนี้ฉันขอหลบมาเขียนไดอารี่นะ ที่กำลังเขียนอยู่ในตอนนี้ หน้านี้ วันนี้ ที่กำลังเขียนอยู่ หลบมุมมาเขียนเพราะกลัวลืม กลัวกลับไปทำงานแล้วลืมเรื่องราววันนี้ไง จึงหลบเพื่อน ๆ มาเขียนครู่เดียว

            …………………………………….

            “เจเจทำอะไร” หลุยส์เดินมาเรียกเธอหน้าประตู ยืนมองเธออยู่ เธอจึงรีบพับสมุดไดอารี่เอาไว้ “ไม่ออกไปเล่นข้างนอกล่ะ นี่ก็รออยู่ นึกว่าไม่สบาย” หลุยส์ถาม

            “เปล่า! สบายดีไม่ได้ป่วย หลุยส์รอเราเหรอ” เจเจถาม อมยิ้มเอาไว้ รู้สึกดีแค่ได้รู้ว่าหลุยส์รอก็รู้สึกดีที่สุด “ปะออกไปข้างนอกกัน ปาร์ตี้ คืนนี้เราจะเมาให้สุด ๆ ไปเลยคอยดู” เจเจพูดเป็นมั่นเป็นเหมาะ ทำหน้าจริงจังให้คู่สนทนาดู จากนั้นพวกเธอก็เดินออกไปหาพี่ ๆ เพื่อน ๆ ข้างนอก โดยทิ้งไดอารี่เอาไว้อย่างนั้น

            เที่ยงคืนเธอฝืนต่อไม่ไหว จึงขอตัวมานอน พี่มดก็ตามมาด้วย พวกเธอแบ่งโซนกันชัดเจน ฝั่งชายฝั่งหญิง จะไม่เกิดการมั่วอะไรกันทั้งนั้น เธอเมามาก ยกแก้วไม่ยั้งมือเลย มาถึงห้องล้มหัวลงหมอนนอนหลับไปในทันที มาตื่นเอาตอนสาย ๆ ของวันใหม่

            ทว่าแทนที่จะเป็นสาย ๆ ของวันใหม่ที่สดใส กลับกลายเป็นวันใหม่ที่หมองขุ่น ระแวง และ ไม่มีความสุขเลย เธอจำได้ว่าตนเองวางสมุดไดอารี่เอาไว้ตรงนี้ ปากกาหมึกซึมยังอยู่ แล้วสมุดหายไปไหน ใครเอาไป!

            เธอรื้อหาจนทั่วห้องก็ไม่เจอ ถามพี่มดก็ตอบว่าไม่ได้เอาไป ฉันสงสัยคนใกล้ตัวไว้ก่อนล่ะ คือ พี่มดเอง เพราะนอนคู่กับฉัน มีกันแค่สองคน แล้วพี่มดจะขโมยไปทำไม ขโมยไปอ่านเหรอ! แค่นึกก็จะร้องไห้แล้ว ใครจะอ่านก็ได้ แต่จะเป็นหลุยส์ไม่ได้เด็ดขาด

            วันที่สองของการมาทะเล ทุกคนจึงเห็นเธอหน้ามุ่ยทั้งวัน ไม่กล้าสบตาหลุยส์ หลบหน้าหลุยส์ ร้อยทั้งร้อยเธอคิดว่าหลุยส์ได้อ่านไดอารี่ของเธอไปแล้ว

            “เจเจ!” หลุยส์เรียก เจเจสะดุ้งเฮือก เพราะกำลังว้าวุ่นอยู่กับสมุดไดอารี่ของตนเองที่หายไป

            “อะ.. อะไร.. อะไรเหรอหลุยส์” เธอหันไปหาคนเรียกทางด้านหลัง

            หลุยส์ยิ้ม ทั้งที่เธอหน้ามุ่ยมาตั้งแต่เช้า แต่คนที่อารมณ์ดีเห็นจะเป็นหลุยส์ ไม่ถามเธอสักคำด้วยว่าเป็นอะไร ทำไมถึงเงียบไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจากับใครเลย “ไปทานข้าวกัน เจเจนั่งเหม่ออะไรเหรออยู่คนเดียว”

            “เปล่า! ปะ” เธอปฏิเสธ ไม่ยอมบอกว่าไดอารี่ของตนเองหายไป ใจหนึ่งกลัวว่าหลุยส์จะได้อ่านแล้ว อีกใจก็คิดว่าหลุยส์น่าจะยัง อยากให้ช่วยตามหาให้ ทว่ามีอะไรที่แปลกไปกว่าทุก ๆ วันคือ หลุยส์จับมือเดินไปกับเธอ กำมือเธอไว้แน่น อยากสะบัดมือให้หลุด อีกใจก็โหยหาแบบนี้กับหลุยส์มานาน จึงปล่อยไปอย่างนั้น

            “พวกแกดูยายแก่ ๆ คนนั้นดิ ทำอะไรวะ” พี่แอมถาม ขณะที่พวกเธอกำลังนั่งอยู่ริมชายหาด พอพวกเธอหันไปดู ก็พบว่ามียายคนหนึ่งกำลังด่อม ๆ มอง ๆ มายังตรงที่พวกเธอนั่งกันอยู่ สภาพการแต่งตัวไม่บอกก็รู้ว่าเป็นคนบ้า

            “เค้าซุ่มดูอะไรเราวะ” พี่มดทำหน้าฉงน พูดปนหัวเราะ

            “นางจอบ! ฮา” เจเจแซวยายสติไม่ดีคนนั้น “นางกำลังจอบดูพวกเราอยู่นะนั่น อยากได้อะไรเปล่า อี่เจมส์มืงไปถามยายแกดิ” เจเจกล่าว

            “เจเจอะไรคือนางจอบของแกวะ” ก้อยเพื่อนรุ่นพี่ถาม ไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูด เรียกให้หลุยส์ช่วยแปล

            “จอบก็คือซอมครับ” หลุยส์ตอบ ที่ขอให้หลุยส์ช่วยแปลเพราะอยู่ภาคเดียวกันกับเธอ หลุยส์หัวเราะอึกอักไปอีก เจอพี่ ๆ ค้อนขวับให้ พร้อมฝ่ามือพิฆาตของพี่ก้อยประทับลงหัวไหล่เบา ๆ

            “จอบคืออุปกรณ์ขุดดินครับ” เจมส์เอาด้วย คราวนี้พวกเธอก็หัวเราะกันใหญ่เลย โดยลืมยายแก่สติไม่ดีคนนั้นไปเลย

         จบบท…

https://ppantip.com/topic/41167178….บทที่ 12