.

            วันที่….

             สวัสดีวันนี้มาพบกับฉันอีกแล้ว เจเจกลีบจันทร์ไงจะใครละ

               วันนี้ก็ครบหนึ่งปีเต็มที่ฉันทำงานอยู่ที่บริษัทต้องรักเอกชนจำกัด อยากรู้ไหมล่ะว่างานที่ฉันทำเกี่ยวกับอะไร อือ ขออุบไว้ก่อนนะ ไม่บอกหรอก ฮา แล้วฉันจะพูด จะเขียนทำไมใช่มั้ย ฮา

                 วันนี้ครบหนึ่งปีเต็ม ๆ เลยทั้งการทำงาน และ การได้รู้จักกับหลุยส์อย่างเป็นทางการ วันที่ไปสมัครงานเราได้เจอกัน วันไปสัมภาษณ์งานเราก็ได้เจอกันอีก แต่ฉันไม่นับ ฉันนับวันที่เรามาทำงานด้วยกันวันแรก ซึ่งวันนี้ก็ครบหนึ่งปีเต็มแล้ว

               ฉันกับหลุยส์ ไม่สิ! ฉันกับทุกคนเราสนิทกันมาก กลุ่มของฉันมีหลุยส์ เจมส์ กวาง พี่มด พี่แอม และ  พี่ก้อย เราสนิทกันอยู่แค่นี้ นอกนั้นก็ประปราย มีคุยกันบ้างตามประสาเพื่อนร่วมงาน ส่วนพี่เต๊กตายตัว รายนี้นะสนิทไปหมดทุกคน เป็นคนฮา ๆ ด้วย ใครอยู่ด้วยแล้วไม่ฮาไม่ขำ เครียดนะควรไปหาหมออ่ะพูดจริง ๆ

               ฉันอยากรู้นักว่าพี่เต๊กแกเคยเครียดปวดหัวอะไรบ้างหรือเปล่า แต่ฉันจำได้อยู่นะว่าพี่เต๊กเคยบอกฉันว่า ‘เราอย่าเครียดเอง เราต้องทำให้หัวหน้าเครียดแทนเรา’ จากนั้นสองวันถัดมาพี่เต๊กก็เดินมาบอกกับฉันว่า

                 ‘เจเจเราไม่ต้องทำให้พี่เครียดทุกวันก็ได้นะ ไม่ต้องรักพี่ขนาดนั้น ฮา’ งือ… ฉันรักพี่เต๊กนะบอกตรง เหมือนพี่ชายคนหนึ่งที่คอยปกป้องฉันตลอด ทุกคนนั่นแหละ ที่พี่เต๊กคอยปกป้องจากบอสใหญ่! ฮา

                 เอาล่ะเรื่องงานของฉันผ่านไปอย่างราบรื่น การทำงานอ่ะน้อ มันก็ต้องมีปัญหาบ้าง แต่ทุก ๆ ครั้งฉันก็มักจะผ่านมันไปได้ด้วยดี ฉันถือว่าผิดเป็นครู พี่เต๊กก็บอกว่า ‘พี่เรียนจบแล้วเราไม่ต้องหาครูมาสอนพี่บ่อยก็ได้’ ฮา งือ… ฮา!

                ฉันขำพี่เต๊กจริง ๆ ถึงกระนั้นก็ยังมีกะใจเล่นมุกกับฉัน เป็นหัวหน้าคนอื่นนะ ด่าฉันยับไปแล้ว เพื่อนร่วมงานดีแค่นี้ก็โอเคแล้ว ทุกอย่างลงตัว ฉันก็ว่าจะฝากฝีฝากไข้กับต้องรักเอกชนจำกัดนี่แหละ ถ้าไม่มีเหตุการณ์อะไรเข้ามานะ

              มาพูดเรื่องหัวใจของฉันบ้าง อร้ายยยย! จะเรื่องใครล่ะ เรื่องหลุยส์ไง จนทุกวันนี้ก็ยังคาราคาซังอยู่นะ หลุยส์ก็มักทำให้ฉันคิดลึกมาเป็นปีแล้ว เนี่ยวันนี้ครบปีถ้วนเลย หลุยส์มักทำให้ฉันคิดไปไกล ไม่ยอมเอ่ยอะไรออกมา ฉันก็ลังเลมาก ยังดีที่ยังไม่มีคนเข้ามาจีบฉัน ไม่อย่างนั้นนะลำบากใจตายเลย

               ไม่รู้ว่าหลุยส์คิดยังไงกับฉัน ถ้าเกิดมีคนเข้ามาจีบฉัน ถ้าฉันตกลงคบกับคนนั้น ถ้าเกิดฉันมารู้ว่าหลุยส์ก็คิดกับฉันมากกว่าเพื่อนจะทำยังไง คนเสียดายคือฉันนะ เพราะว่าฉัน จุด ๆ ๆ ไม่เขียนบอกหรอก เขียนไปก็เท่านั้น ชิ! หลุยส์ก็คงคิดกับฉันแค่เพื่อนสนิทเท่านั้นแหละ เพื่อนร่วมทางกลับบ้านไง

                รู้ไหมว่าวันนี้ฉันไปรู้เรื่องอะไรมา ฮา! บิ๊กเซอร์ไพรส์มาก! งือ… คือแบบฉันแทบอยากกรี๊ด ๆ ในออฟฟิศเลยนะ ขณะนี้ฉันเขียนไปด้วย ยิ้มไปด้วยเลยแหละ คือ มันดีใจมาก ตื่นเต้นมาก และ มันก็สร้างความหวังให้กับฉันขึ้นเป็นกองเลย

                  ถึงมันจะเป็นการหวังลม ๆ แล้ง ๆ ก็เถอะนะ ฉันก็แอบหวัง หวังว่าฉันจะเป็นหนึ่งในตัวพิจารณาของหลุยส์ ไม่เขียนว่าเป็นตัวเลือกหรอก มันแลดูไร้ค่าแปลก ๆ

               อยากรู้ไหมว่าเรื่องบิ๊กเซอร์ไพรส์ของฉันคือเรื่องอะไร แท่น แทน แท๊น! ‘เรื่องหลุยส์โสดไงล้า’ ฮา คือ แบบนี้นะ ฉันนั่งทำงานอยู่ใช่มั้ย ฉันต้องเอาเอกสารไปให้พี่เต๊กลงลายเซ็นใช่มั้ย แล้วจังหวะที่ฉันไปถึง ฉันแอบได้ยินหลุยส์กับพี่เต๊กคุยกัน นั่งคุยเล่นกันนั่นแหละ แล้วพี่เต๊กก็ถามหลุยส์ ประมาณว่ามีแฟนมั้ยอะไรแบบนี้

               หลุยส์ตอบว่า ‘ผมโสดพี่’ ฉันได้ยินเต็มสองรูหูเลย อืมม์! ฉันหายใจไม่ทั่วท้องมาก ฉันดีใจเหลือเกิน คือ ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องดีใจ คงแบบสบายใจมั้งว่าจะไม่ใช่มือที่สามที่สี่ของใคร

               แต่ก็แค่นั้น หลุยส์คงสนใจฉันตายแหละ จนป่านนี้ยังคาราคาซังอยู่เลย นายหลุยส์บ้าเอ้ย ตกลงนายชอบฉันหรือไม่ชอบฉันกันแน่เนี่ย ฉันไม่ได้อยากมีแฟนจนตัวสั่นขนาดนั้นนะ อย่าเข้าใจผิด ที่มาบ่น ๆ เพราะบางทีหลุยส์ก็ทำให้ฉันคิดลึกไง

                สรุปคือฉันก็ได้รู้ความจริงแล้วเรื่องสถานะของหลุยส์ และ มีอีกเรื่องถึงหลุยส์จะโสด ฉันก็แอบสงสัยในความสัมพันธ์ของหลุยส์กับกวาง ถึงแม้หลุยส์จะทำให้ฉันคิดลึกแล้ว หลุยส์ยังทำให้ฉันคิดมากด้วย ‘หลุยส์กับกวางสถานะอยู่ขั้นไหน’

                นี่ก็ทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้ วันนี้ก็เหมือนกัน ฉันถามก่อนได้ไหม ฉันผิดมากไหมที่ฉันงี่เง่ากับหลุยส์ ความจริงมันไม่ใช่เรื่องของฉันเลย ไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันรู้ฉันเข้าใจ แต่ฉันงี่เง่าไปแล้วอ่ะ คนอื่น ๆ ก็เลยรู้เลยว่าฉันคิดอะไรกับหลุยส์อยู่

              ฉันเห็นกวางมักคุยกับหลุยส์บ่อย ๆ คุยกันบ่อย ๆ ให้ทำนู่นทำนี่บ่อย ๆ แต่แบบทำไมกวางต้องใกล้ชิดกับหลุยส์ขนาดนั้น คือ มันแปลกจากที่เมื่อก่อนกวางไม่ค่อยสนใจหลุยส์ แต่ทำไมพักหลัง ๆ มานี่ ทำไมดูวุ่นวายกับหลุยส์ของฉันเหลือเกิน อุบ! หลุยส์ของฉันได้ไง! ฮา เจเจบ้าเอ้ย หลุยส์ของแกที่ไหนล่ะ ชิ!

              แล้วนายหลุยส์ก็นะ อัธยาศัยดีเหลือเกิน จะอัธยาศัยดีกับใครก็ได้ แต่ทำไมต้องเป็นกวาง คือ อัธยาศัยดีกับกวางก็ได้ แต่ทำไมต้องบ่อย คือ จะบ่อยก็ได้แต่ทำไมต้องกับกวาง เอ้า! ฉันพูดอะไรของฉันเนี่ย   วกไปวนมา เฮ้ย! แล้วทำไมแกต้องไปหงุดหงิดเขาด้วยล่ะ ฮะ! ยัยเจเจบ้า ขอด่าตัวเองลงไดอารี่สักวันเหอะ

               ฉันเผลองอนหลุยส์ งอนกวางไปอีกคน ฉันพลาดไปแล้ว ที่แย่กว่านั้น คือ ฉันไม่กลับบ้านพร้อมหลุยส์ หลุยส์รอฉันแต่ฉันดันงี่เง่าใส่ ไม่กลับไปพร้อมกับหลุยส์ ฉันผิดไปแล้ว ฉันขอโทษ ฉันพึ่งมาคิดได้ว่า ฉันมีสิทธิ์อะไรไปหึงหลุยส์ก่อน หลุยส์จะคุยกับใคร จะสนิทใครมันก็เรื่องของหลุยส์ใช่ไหม

             แต่ฉันทำไปแล้วอ่ะ ฉันงี่เง่าไปแล้วทำไงดี งือ…

               “ทำอะไรอยู่อ่ะ!”

              กรี๊ดดดดดด….!!!!! บันทึกไว้วันนี้ หลุยส์ทักหาฉัน ฉันกำลังคิดว่าจะตอบดีไหม ฉันตื่นเต้นมากเลย ฉันตื่นเต้นทุกครั้งที่หลุยส์ทักมาคุยด้วย และ ฉันก็บันทึกความตื่นเต้นนี้ไว้ทุกครั้ง หลุยส์พิมพ์มาว่ายังไง ฉันตอบไปแบบไหน ฉันเขียนเอาไว้หมด เอาไว้อ่าน มันจะเป็นความทรงจำที่ดีของฉันไปตลอด จริง ๆ นะ ฉันจึงชอบเขียนไดอารี่ไง

               ถึงฉันจะงอนแค่ไหน มีหรือฉันจะไม่ตอบหลุยส์ ก็อุตส่าห์ทักหาฉันก่อนหนิ ลึก ๆ มันตื่นเต้นหลุยส์จะรู้บ้างไหม

               “ไม่ได้ทำอะไรกำลังจะนอน” ฉันตอบหลุยส์

                “ทำไมวันนี้ไม่กลับพร้อมกัน เจเจเป็นอะไรหรือเปล่า งอนเราเหรอ” ฉันอ้าปากค้างกับคำถามของหลุยส์ อ้อมค้อมเป็นมั้ย เรียบ ๆ เคียง ๆ ถามเป็นไหม ทำไมต้องถามตรง ๆ แบบนี้ก็ไม่รู้

               “เปล่า! เรามีสิทธิ์อะไรไปงอนหลุยส์เหรอ” ฉันพิมพ์ไปอย่างนั้น แท้จริงฉันกำลังยิ้มอยู่นะ ฮา งือ… แค่หลุยส์ทักมาคุยด้วยฉันก็หายงอนเป็นปลิดทิ้งแล้ว

              “เอ๋า… เรากับกวางไม่ได้คบกันนะ” แหนะ! อะไรของหลุยส์ ฉันไม่ได้ถามสักหน่อย ใครถาม! หึหึ แต่ก็อยากถามว่าจริงหรือเปล่าที่พูด แต่ช่างเถอะฉันไม่ถามหรอก

                 “จะคบไม่คบมันเกี่ยวไรกับเรา” ฉันตอบกลับไป นี่ฉันกำลังยิ้มอยู่นะ งือ… มันมีความสุข เห็นมั้ยหลุยส์มักจะทำให้ฉันคิดลึกแบบนี้แหละ แบบนี้เลย! แล้วจะให้ฉันทำยังไง แต่แบบก็คาราคาซัง หลุยส์ก็ไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง ฉันก็ไม่กล้า ถ้าเกิดหลุยส์ไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย คนที่หน้าแหกคือฉัน

                “บอกเฉย ๆ” หลุยส์ตอบ

                “หลุยส์จะไปชอบกวางได้ไง แฟนหลุยส์ก็เอาตายดิ” ฉันตอบกลับไป นึกคำถามนี้ได้พอดี ถึงจะแอบได้ยินมาแล้ว มันก็อยากถามเพื่อความแน่ใจ ก็เรียบ ๆ เคียง ๆ ถามแบบนี้แหละ ใครจะไปตรง ๆ เหมือนนายหลุยส์ หึหึ

                หลุยส์ส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะกลับมา “ใครจะมาว่าเราได้ เพราะเราไม่มีใครให้ว่า” หลุยส์ตอบกลับมา ฉันตาลุกวาวเลย แทบอยากจะกรี๊ดลั่นห้อง แต่เกรงใจลุงป้า เอาเป็นว่าฉันกรี๊ดมันลงสมุดไดอารี่แล้วกันนะ

                 กรี๊ดดดดดดด…!!!!!!!!!!!! ให้สมมุติว่าฉันกรี๊ดหลายสิบองศาฟาเรนไฮน์นะ เอ่อ…ใช่เหรอ! หน่วยของเสียงมันต้องเป็นเดซิเบลดิ เจเจปึกเอ้ย! แถวบ้านฉันปึกแปลว่าโง่ เออ… เจเจโง่เอ้ย ฮา หลายสิบเดซิเบลก็แล้วกัน

              “ไม่อยากกลับพร้อมเราเช่นทุกวัน นึกว่าเปลี่ยนใจอยากกลับพร้อมเจมส์” นั่นไง! ฉันอ้าปากค้างอีกรอบ หลุยส์มากล่าวหาฉันได้ไง ฉันกับเจมส์ไม่ได้คิดอะไรกันเลย อี่เจมส์น่ะเหรอจะมาถูกใจฉัน โก๊ะ ๆ บ้าน ๆ อย่างฉันสู้อี่กวางได้ที่ไหน หึหึ

                ใครกันแน่! อยากจะกลับทางเดียวกันกับกวางใจจะขาดล่ะสิ นี่กลับคนละทางเฉย ๆ กับกวางใช่ไหม ไม่อย่างนั้นคงจะสนิทกันมากกว่านี้ ชิ!

              “ใครบอก! เราไม่ได้คิดไรกับเจมส์นะ เราคิดแค่เพื่อน” ฉันตอบกลับไป “แล้วที่ไม่ยอมกลับไปพร้อมกันวันนี้ เพราะเราอยากเล่นฟิตเนสต่างหาก” ฉันแก้ตัว สาเหตุเพราะฉันงี่เง่าใส่หลุยส์นั่นแหละ ทั้งที่ฉันไม่มีสิทธิ์

                “เรากับกวางก็เหมือนกันไง” หลุยส์ตอบกลับมา “จำไว้ว่าเราไม่ได้ชอบกวาง เรามีคนที่ชอบอยู่แล้ว”

               “ใครเหรอ! อิอิ” ฉันพิมพ์ถามด้วยหัวใจตุ้มต่อม ใจหนึ่งก็คิดว่าเป็นฉัน อีกใจก็เป็นคนอื่น

               “ไม่บอก! วันหยุดยาวนี้ไปเที่ยวกันมั้ย พี่เต๊กชวนน่ะ ชวนพี่ ๆ เพื่อน ๆ ไปด้วย แผนกเรา งบบริษัท พี่เต๊กว่าจะไม่กินเลี้ยงน่ะ แต่จะพาพวกเราไปเที่ยวแทน พี่เต๊กว่าใครไม่อยากไปก็ได้ รับเป็นเงินสดแทน ส่วนเราไป อิอิ” หลุยส์กล่าว

               “เราก็ไป! ไปสนุกกับเพื่อนดีกว่าเนอะว่ามั้ย ส่วนเงินก็หาอยู่ทุกวัน ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ดีกว่ามีคุณค่ากว่าเยอะ” ฉันตกลงทันที งานนี้ถึงหลุยส์ไม่ไปฉันก็จะไปอยู่ดี โชคดีสองต่อที่หลุยส์ก็ไป

               “ช่าย! เอิ่ม พรุ่งนี้จะกลับพร้อมกันได้ยัง จะยิ้มให้เราได้ยัง เราไม่ได้ชอบกวางจำไว้ด้วย” หลุยส์ตอบกลับมา ฉันแทบดิ้นบนที่นอน ไอ้หลุยส์บ้าเอ้ย แกชอบฉันใช่ไหม แกก็แบบนี้ ชอบทำให้ฉันคิดลึกตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกันยันตอนนี้เลยนะ ไอ้หลุยส์บ้า

               สงบจิตสงบใจเจเจ สงบหนอเบรกหนอเจเจ หลุยส์อาจพูดให้แกหายงอนก็ได้ แต่ตอนนี้ฉันหายงอนไปตั้งนานแล้ว ฉันคุยกับหลุยส์เกือบชั่วโมงเลยนะ จากนั้นก็ขอนอน เพราะพรุ่งนี้ไม่ได้หยุดงาน

               สำหรับวันนี้ก็มีทั้งเรื่องราวที่แสนประทับใจ เรื่องอะไรคงไม่ต้องบอกนะ และ เรื่องที่ทำให้ป่วยจิต เรื่องหลุยส์กับกวางไง เอาล่ะ หลุยส์ยืนยันแล้วก็ตามนั้นล่ะ

              พรุ่งนี้หากฉันพบเจออะไรมาอีก ฉันจะมาเขียนเล่าอีกนะ สำหรับวันนี้ไปละ บาย… ฝันดีนะ

               สวัสดี…………………………jj

จบบท…

https://ppantip.com/topic/41165022….บทที่ 11