วันนี้เริ่มต้นชีวิตตอน 10 โมงกว่าค่ะ 
จงใจตื่นสายเพราะนัดแม่กับจริงใจจะไปกินมื้อกลางวันกันตอนบ่ายโมง
ตื่นมาดูอะไรๆในโลกออนไลน์ 
เผลอๆก็เที่ยงกว่าแล้ว 
รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าไปรับแม่กับจริงใจ 
ถึงร้าน .. ก็บ่ายโมงนิดๆ คนซาแล้ว น่านั่ง 
เก็บบรรยากาศมาฝากค่ะ 



โปรดสังเกตหนุ่มน้อยเสื้อคลุมสีเหลืองคนนี้นะคะ 
ในอีกไม่กี่นาทีต่อมาเราจะได้รู้จักกัน



มิตรภาพน่ารักๆได้เกิดขึ้น 
จริงใจเล่าว่า หนูเล่นอยู่แล้วตกลงมา 
กำลังปีนขึ้นไปอีก 
น้องคนนี้ก็ยื่นมือส่งมา 
"ลุง จับมือผมขึ้นมาเลย"
น้องเรียกจริงใจว่าลุง 😸
แต่พอเห็นว่าจริงใจมัดผม
"อ้าว ป้าเป็นผู้หญิงนี่"
😆 ก็ยังขำได้อยู่ดี ป้าเพิ่งอายุ 14

แม่กับยายก็เดินชมร้านค้า 
ปล่อยจริงใจสักครึ่งชั่วโมง
กลับมารับ เมื่อจริงใจต้องกลับ
หนุ่มน้อยกระโดดตามลงมาส่ง 
เสียดายที่ถ่ายรูปเก็บไว้ไม่ทัน 
แต่จะไว้สั่งวาดเป็นภาพแห่งความทรงจำค่ะ 
หนุ่มน้อยโบกมือบ๊ายบายพี่สาว 
หน้าละห้อย มองแล้วน่าเอ็นดูมากค่ะ




ปลาสีสวยดีนะคะ 
แต่สีสวยแบบนี้ไม่ทราบว่าจากธรรมชาติไหม 
ถ้าซื้อมาเลี้ยงจะอยู่ได้นานกี่วัน 
ไม่อยากสร้างกรรมกับปลา ก็ได้แค่ชม

โบว์รัดผม งานถัก สวยงามถูกใจ
แต่ไม่ได้ซื้อค่ะ ดูเป็นตัวอย่างเดี๋ยวจะถักตาม 
อันนี้เข้าใจแม่แล้วค่ะ ว่าทำไมเวลาที่
เจออาหารเมนูแปลกๆแม่มักจะพูดว่า
"แม่ก็ทำได้ เดี๋ยวจะทำให้กิน ไม่ต้องซื้อนะ"
เพราะเราก็สามารถทำได้
แต่จะอร่อยมั้ย ต้องลุ้น 🤭



แถมค่ะ ^ ^



❤️❤️❤️❤️