คือเราเป็นเด็กกำพร้า พ่อกันแม่เราทิ้งเราไว้กับย่าตั้งแต่เด็กครอบครัวเราก็มีลูกพี่ลูกน้องรวมตัวเรา5คนผู้ใหญ่4 มีป้าลุงปู่ย่า เราโดนด่ามาตลอดว่าทำตัวใหญ่ที่สุดในบ้านทั้งที่ไม่มีพ่อมีแม่ควรทำตัวน่าสงสาร เราแค่ด่าลูกของป้ากับลุงว่าทำหกทำไมขก.กวาดแล้วเบื่อ ป้ากับลุงมาได้ยินก็ด่าว่าเราใหญ่เลยว่าเด็กก็คือเด็กเราก็เลยบอกแกว่าเรากวาดแล้วมันหกใส่ที่นอนกับผ้าห่มเราด้วย(ขนม)เราขก.กวาดอีกเเต่ก็มีปากเสียงกันด้วยเวลาป้าทำกับข้าวไม่ชิบให้เรากินด้วยทำให้แต่ลูกตัวเองเราโดนว่าทุกอย่างต้องทำทุกอย่างกวาดบ้านทิ้งขยะล้างจาน ถ้าเราทำช้าก็โดนด่ากวาดบ้านแล้วลูกป้ากับลุงมาทำลกก็ต้องทำไหม่แถมโดนด่าอีกจานชามเราไม่ได้กินมีแต่ลูกของป้ากับลุงเราก็โดนละก็พูดใส่เราว่าตัวเองไม่ได้กินก็ไม่อยากจะล้างเราเหนื่อยมากต้องรับภาระทุกอย่างย่าเรารักหลานไม่เท่ากันครั้งหนึ่งน้ำหกใส่โซฟาละย่าเราก็คิดว่าเราทำด่าว่าเราแถมตีเราอีก พอเราบอกว่าลูกป้าทำก็ถามว่าทำหรอลูกป้าบอกว่าทำย่าเรากับไม่ตีไม่ด่าว่าไรเลยมีหลายครั้งมากเราเหนื่อยมากไม่ได้ทำก็โดน จนอยากหนีออกจากบ้านแต่ก็ไม่มีเงิน ไม่รู้จะอยู่ไหนก็ต้องทนอยากหางานออนไลน์ทำก็ไม่มีทุนโควิดอีกจะไปหาทำงานก็ไม่ได้ เราอายุ14ไม่รู้จะทำอะไร