สปอย เกาหลี ตอนที่ 698 ออกมาแล้วนะครับ
สรุปแปลอิ้งจากผู้ใช้ reddit : Jeeswag
หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ
อ่านไม่เข้าใจตรงไหนก็เข้าไปอ่านของสรุปอิ้งจากต้นฉบับเกาหลีได้ตามลิ้งนี้นะครับ
https://www.reddit.com/.../comments/qlh26s/698_spoiler/

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กองบก.ของ หวนฉี:
หม่าหลง(กุนซือทัพ)แปลกใจระหว่างที่กำลังทำความเข้าใจอยู่ว่าเหตุใดอิ๋งเจิ้งนำทัพมายังแนวหน้า แทนที่จะเรียกหวนฉีกลับเซียนหยาง. เขาคิดว่าหากมันเกี่ยวกับชัยชนะ คงไม่จำเป็นต้องมาถึงนี่ ดังนั้นต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับทหารจ้าวที่ยอมจำนนแล้วแน่นอน. หม่าหลงจึงถามคนส่งสาส์นกลับไปว่าอ๋องได้นำกำลังพลมาด้วยเท่าไหร่และคนส่งสาส์นจึงรายงานไปว่า ราวๆหมื่นนาย. หม่าหลงรู้งั้นจึงคิดไปว่าอ๋องมาเพื่อฆ่าพวกเขา. คนนำสาส์นกล่าวว่าคนนำสาส์นของอ๋องกำลังรอการตอบกลับอยู่และถามหม่าหลงไปอีกว่าเขาจะบอกอะไรพวกเขาดี. หม่าหลงจึงบอกไปว่าให้บอกพวกเขาว่าเราจะออกไปเพื่อที่พวกเขาจะได้ชลอการเดินทัพ และต้องใช้เวลาชั่วครู่ในการเตรียมสถานที่เนื่องจากพวกเราเพิ่งจะเสร็จสิ้นจาการรบ. จากนั้นหม่าหลงก็สั่งให้ทหารอีกคนไปเรียกหัวหน้า(หวนฉี), กานหวัง(รองแม่ทัพหญิง)และหลุนหยู รวมถึงเผ่าเสิ่นหัวกับจือหม่า(ยุ่นมันใช้ shuma แต่ผมไม่รู้นะว่ารวมเล่มไทยใช้อะไร) แล้วก็พวกที่ต่อสู้ฝีมือดีมาด้วย.
 
กองทัพของเจิ้ง:
เจิ้งได้รับรายว่าหวนฉีจะออกมาพบพวกเขาแทนและลุงชางเหวินกล่าวว่ามันเป็นสถานที่ที่ง่ายต่อการตั้งทัพของหวนฉี แล้วเจิ้งก็บอกให้เขา(ลุงเหวิน)ว่าคิดว่ามันต้องเกิดขึ้นแน่และบอกให้กองทัพของเขาเตรียมพร้อม. เหล่าทัพของเจิ้งจึงได้เริ่มการจัดขบวน.
จากช่องบรรยายซึ่งเป็นข้อความของ shi ji หรือ zhu ji บ่งชี้ว่า หลังจากหวฉีมีชัยเหนือหูเฉ่อ ล้วนเป็นสิ่งที่ฉินอ๋องกำหนดขึ้นเองมาโดยตลอด(บันทึกทางประวัติศาสตร์ของ zhu ji ในยุคสามก๊ก)
 
ที่ประชุม:
ขณะที่คณะผู้ติดตามของอ๋องเข้าใกล้โต๊ะ ซึ่งหวนฉีกำลังนั้งโดยเอาเท้าพาดไว้. ลุงชางเหวินโกรธมากพร้อมถามถึงกริยาอันไม่สำรวมของหวนฉี. หม่าหลงพยายามบอกหวนฉีว่าเขาไม่ควรทำอย่างงั้นแล้วคนอื่นด้านหลังก็ระเบิดอารมณ์ในใจจากการกระทำของลุงชางเหวิน เจิ้งจึงบอกเขาให้หยุดก็เพราะเขารู้ดีว่าหวนฉีนั้นไม่ใช่คนที่จะแสดงความเคารพให้กับใคร. หลังจากที่นั้งลงเจิ้งเริ่มถามหวนฉีว่าเขารู้ว่าทำไมเขา(เจิ้ง)ถึงมายังที่นี่. จากนั้นเจิ้งจึงพูดว่าเขาจะพูดแบบตรงไปตรงมาและถามกับหวนฉีว่าเหตุใดจึงประหารพ่ายพลทหารที่ยอมจำนน. หวนฉีตอบกลับไปแบบเรียบง่ายว่า เพราะเขาอยากจะทำ. เจิ้งจึงกล่าวว่าการประหารโดยไร้ซึ่งเหตุผลเป็นที่หวงห้ามในกฎของทหาร ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นแม่ทัพหรือไม่ก็ตาม นั่นจึงไม่ใช่เหตุผลที่ดีพอ. หากเขายังตอบแบบไม่แยแสอีก สิ่งที่ตามมากกับคำอธิบายของเขาคือ หวนฉีจะถูกตัดหัวทิ้ง. เจิ้งจึงตอบกลับไปอีกว่าเขานั้นต่างจากหวนฉี ดั้งนั้นคำพูดของเขาถือว่าไม่ใช่เรื่องล้อเล่นและบอกเขาตอบความจริงมา. หวนฉีจึงตอบกลับไปว่าเขาลืมไปแล้ว
เจิ้งบอกว่าเขาเข้าใจแล้วจากนั้นก็สั่งให้หัวทหารองครักษ์เกราะดำ(ยุ่นมันอ่านว่า เฮียวชิกะ แต่จีนไม่รู้มันเขียนยังไง)ให้ฆ่าหวนฉีซะ. ขณะที่เขากำลังเข้าไปใกล้หวนฉี กานหวังก็ได้เข้ามาขวางไว้และบอกว่าพวกเขาก็ต้องไม่ได้กลับไปแบบมีชีวิตเช่นกัน. เจิ้งกล่าวว่าคำขู่แบบนั้นป้องกันไปก็ไม่ได้อะไร แล้วกานหวังก็บอกให้หวนฉีหนีไปส่วนนางจะขวางการโจมตีด้วยชีวิตของนาง. หม่าหลงจึงกระโดดเข้ามาแล้วขอให้รอก่อน หัวองครักษ์จึงหยุดดาบก่อนที่จะได้สังหารกานหวังไป. เจิ้งถามว่าทำไม แล้วหม่าลงจึงตอบไปว่ามันมีเหตุผลที่อธิบายได้สำหรับเรื่องนี้. เขาจึงแนะนำตัวเองในฐานะผู้ติดตามของหวนฉีอย่างรวดเร็ว แล้วก็เปลี่ยนบอกกับทหารของเขาให้หยุดเช่นกัน และบอกกับเจิ้งว่าเขาสามารถอธิบายได้. ลุงชางเหวินบอกเขาว่าไห้เร็วและพวกเขาควรจะทำอย่างงั้นตั้งแต่แรก
 
หม่าหลงอธิบายว่ามันเป็นเพราะพวกเขาเชื่อว่ามีโอกาสที่กองทัพของหูเฉ่อจะชนะได้แม้ว่าพวกเขาจะยอมแพ้ไปแล้ว. หลังจากปาฏิหาริย์แห่งชัยชนะจาการที่พวกเขาทำได้โดยการแพร่ข่าวลือเท็จเกี่ยวกับกำลังเสริมที่มาจากกองทัพของหวังเจี้ยนและหยางตวนเหอพวกเขารู้ดีว่าหากข่าวลือแพร่สะพัดไปว่าไม่มีการเสริมกำลังทัพจริงๆ ความได้เปรียบด้านจำนวนนั้นจะเอนเอียงให้กับหูเฉ่ออย่างท่วมท้น พวกเขาก็พ่ายแพ้ทั้งๆที่กองกำลังที่หนีภัยของพวกเขาถอยร่อน. นั้นจึงเป็นเหตุว่าทำไมพวกเขาไม่สามารถลดจำนวนกองทัพของจ้าวลงได้แม้ว่าพวกเขาไม่ต้องการก็ตาม(*หมายถึงต้องแพร่ข่าวลือเพื่อล่อพวกถอยทัพ เพราะไม่อาจดึงกำลังของหวังเจี้ยนกับหยางตวนเหอมาได้).
เจิ้งจึงถามกลับไปว่าหากนั้นเป็นหนทางเดียวที่พวกเขาสามารถจัดการกับมันได้ และหากจำเป็นต้องทำลายล้างอย่างสมบูรณ์. จากนั้นเขาก็กล่าวอีกว่าถ้าเป็นกรณีเยี้ยงนี้จริงๆ พวกเขาก็สามารถลดกองทัพจ้าวลงเหลือจำนวนที่พวกเขาจะรับมือได้มากกว่าการสังหารหมู่เช่นนี้
 
หม่าหลงจึงตอบว่าถูกของท่านและเจิ้งก็กล่าวว่ากองทัพหวนฉีนั้นได้สังหารผู้คนที่ไม่สมควรตายลงไปมากมาย. หวนฉีก็เริ่มหัวเราะออกมาและถามกับเจิ้งว่าหากเขาโกรธกับจำนวนผู้คนที่หวนฉีได้สังหารไป. แล้วเขาก็พูดว่าบุคคลที่เริ่มสงครามนี้นี้คือเจิ้งเองและตอนนี้ผู้ที่สังหารผู้คนไปมากที่สุดในโลกคือเขา ฉินอ๋องนั่นเอง