ปลาดิบขึ้นฝั่งเกาหลีตัวที่ 701
แล่ซาชิมิ(สรุป)เป็นภาษาอังกฤษโดย jeewag เจ้าเดิม
ลากซาซิมิมาให้ชิม(แปลเป็นไทย)โดยผมเอง
หากรสชาติมันเปลี่ยน(เน่า เพราะเอาซาชิมิไปดำน้ำส่วนหนึ่ง) ก็ขออภัยนะที่นี้ด้วย
ถ้าต้องการซาชิมิแบบสดๆ ก็ไปตามที่อยู่ตามลิ้งค์นี้เลย
https://www.reddit.com/r/Kingdom/comments/qzue0n/chapter_701_spoilers/
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พลเรือนจ้าวในหานต่างกำลังไว้ทุกข์ต่อการสูญเสียสมาชิกในครอบครัวของพวกเขา. สตรีนางนึงร่ำไห้พรางพูดว่าบุตรของนายตายขณะสู้รบ.
อย่างไรก็ตาม ชายคนนึงก็พูดขึ้นว่า "ไม่ใช่ มันไม่ใช่การต่อสู้ซะด้วยซ้ำ. ทุกคนต่างยอมยอมจำนนแต่หวนฉีกลับประหารพวกเขาทั้งหมดเสีย"
ทุกคนต่างตกตะลึง แล้วชายคนนั้นก็พูดต่ออีกว่า "ใช่แล้ว พวกมันสังหารเชลยศึก พวกมันตัดศรีษระผู้คนนับหมื่นที่ไม่สามารถขัดขืนได้และยังเผาพวกเขาอีกหลังจากนั้น"
ทุกต่างร่ำไห้คร่ำครวญหลังจากได้ยินข่าวและหวนนึกถึงเหตุการณ์ในชางผิง
พวกเขาต่างพูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่าจะไม่ยอมยกโทษต่อฉิน และพวกเขาจักสู้ในศึกต่อไปเช่นกัน บดขยี้ทหารฉินและฉีกพวกเขาออกเป้นชิ้นๆ เช่นเดียวกับหวนฉี

กั๋วไข่และข้าราชสำนักคนอื่นต่างถกเถียงกันว่าจะทำอย่างไรต่อ.
หนึ่งในพวกเขาพูดขึ้นว่า "ท่านกั๋วไข่ เราควรจะอย่างไรดี? กองกำลังฉินที่เอาชนะหูเฉิงกำลังบุกมายังปราการชีหลี่(jp: Heiyou) และยี่อัน(jp: Bujou).
เมื่อปราการเหล่านั้นมีอันเป็นไป พวกมันจักถึงยังหานตาน!"
สมุหนายกไห่ (JP: Hi ซึ่งไม่รู้ว่าคันจิเขียนยังไง แต่น่าจะเป็นตัวละครสมมุติ) จึงกล่าวว่า "อย่าริได้กังวลไป แม้แม่ทัพหูเฉิงจะสิ้นแล้ว ก็ยังมีทหารเหลือเฟืออยู่ในนครหลวงของเรา.
แม้มองผิวเผินไปยังพลเรือนของเรา การกระทำของหวนฉีแลยังช่วยเพื่มขวัญกำลังใจแก่พวกเขาด้วย.
นั่นรวมไปถึงพลเรือนในชีหลี่และยี่อันเช่นกัน ฉนั้นฉินจึงมิอาจอื่มถึงหานตานได้โดยง่าย
อย่างก็ตามแต่ สิ่งที่ข้ากังวลคือการที่มีข้าราชสำนักบางคนพยายามหลบหนีออกไปจากหานตานพร้อมด้วยทรัพสินทั้งหมดของพวกเขา
แล้วถ้าหากประชาชนตามพวกมันไป แล้วฉินเข้าใกล้หานตานเมื่อ เมื่อนั้นก็ไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้ว.
ไม่ว่าจะเป็นทั้งข้าราชสำนักหรือพลเรือน เราจำเป็นผิดถวารทุกบานมิให้ใครหน้าไหนสามารถออกไปได้"
ข้ามราชการหลายคนต่างก็ตั้งคำถามสมุหนายกไห่ไปว่า พวกเขาเองต่างก็ได้ยินรายงานที่เล่าว่า ตัวสมุหนายกไห่เองก็เตรียมพร้อมที่จะหลบหนีไปทางเหนือสมุหนายกไห่จึงตอกกลับไปว่า "ยังไม่ประจักษ์ชัดอีกหรา? คนที่อยู่ ณ ที่ตรงนี้ ต่างก็แตกต่างจากคนอื่น.
แน่นอน ว่าเราจะสู้จนกว่าเราจะทำได้ แม้ต่อให้มันจะเลวร้ายเพียงใด เราก็ต้องปกป้ิองอ๋องของเราและหลบหนีไปจากที่นี่. ผู้เดียวซึ่งเป็นหัวใจหลักของแคว้นนี้จักต้องมีชีวิตอยู่"
คนอื่นๆต่างเห็นพ้องกับเขา แต่กั๋วไข่กลับพูดขึ้นว่า "อย่าได้ปิติกับอะไรที่มันงี่เง่าเช่นนั้นเชียว. พอถึงเวลานั้นเข้าจริงๆ แกคงจะมีชีวิตที่น่าสังเวชไร้ซึ่งอำนาจหรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่พวกแกมีอยู่ ณ ตอนนี้"
คนอื่นๆต่างก็บอกว่าพวกเขาไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น และบอกว่าเราต้องตอบโต้ฉินด้วยทหารที่ได้รับขวัญกำลังใจเพิ่มขึ้น 
กั๋วไข่เลยตอบกลับไปว่า "แม้ต่อให้เรามีทหาร เราจะไปมีผู้ใดในหานตานที่ขึ้นดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดต่อจากหูเฉิงกันล่ะ?"
คนนึงเสนอนายพล แต่ทว่าคนอื่นต่างพูดว่าประมาทเกินไปเนื่องจากเขายังหนุ่มเกินไป
คนส่งสาส์นกลับมาจากฉู่และเขาก็พูดว่า "ข้าน้อยมีข้อความด่วนจากฉู่ จากทะ...ท่านผู้นั้น"

ถัดมาที่เเหลียนผอและผู้ติดตามคนสนิทกำลังสู้ศึกอยู่
เมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลง เหลียนผอได้กลับมายังฉู่และส่งสาส์นจากจ้าวก็ได้ทักทายเหลียนผอ
เหลียนผอก็ตอบกลับเขา และคนส่งสารก็ร่ำไห้พางดีใจที่ได้เห็นว่าเหลียนผอยังสบายดี
เหลียนผอเลยตอบกลับไปว่า "ข้ายังอยู่ดีจนได้ไปศึกของฉู่กับเว่ยแถมข้ายังได้บดขยี้พวกเว่ยด้วยล่ะ ฮ่ะฮ่า"
คนส่งสาส์นจึงพูดว่า "ท่านยังคงยอดเยี่ยมเสมอมาขอรับ. ใต้เท้า จริงหรือไม่เกี่ยวกับข้อความที่ท่านจักส่งไปยังหานตาน?" 
เหลียนผอตอบกลับไปว่า "ข้าได้ยินเรื่องการตายของหูเฉิง เช่นเดียนกันกับการตายของเหล่าเชลยทั้งหมด.
แล้วข้าก้รู้ด้วยว่าฉินตีตื่นขนาดไหน. จากมุมมองคนอื่นๆ ตอนนี้แคว้นจ้าวก็เหมือนกับถูกแขวนอยู่บนเส้นด้าย.
นั้นจึงเป็นเหตุที่ข้าคิดจะกลับไปจ้าวเพื่อหั่นไอ้เด็กอมมืออย่างหวนฉีให้ขาดครึ่ง"
คนส่งสาส์นกล่าวขอบคุณเหลียนผอและกล่าวว่าเขาจะกลับไปเลยเดี๋ยวนี้แล้วบอกให้หานตานรับรู้.
เหลียนผอกล่าวว่าค่อยไปหลังจากกินเสร็จและบอกให้เขารู้ว่าแต่ละมื้อเขากินไปตั้งเท่าไหร่
เหลียนแสดงความเป็นอยู่ที่ดีของเขาด้วยการกินอาหารปริมาณมาก

ท้องพระโรงจ้าว:
กั๋วไข่และคนอื่นๆได้ยินข่าวคราวที่ว่าเหลียนผอตั้งใจจะกลับมา
พวกเขาทั้งหมดต่างปลื้มปิติยินดีและยังกล่าวว่าพวกเขาจักสามารถต่อกลับได้แล้วหากเหลียน ผู้ที่เคยเป็นหนึ่งในสามจอมทัพเทพสวรรค์กลับมา
สมุหนายกไห่กล่าว "พวกเจ้าคิดเป็นงั้นดอกหรือ? พวกหลงลืมไปแล้วหรือไรว่าใดแมทัพเหลียนผอจึงละจากแคว้นไป? มันเป็นเพราะเขาคอยติเตียนตำหนิจ้าวเซียนหวังอ๋องผู้ที่ถอดยศของเขา.
และอ๋ององค์ปัจจุบันก็มีนิสัยเทียบเท่าหรือไม่ก็แย่ยิ่งกว่าจ้าวเซียนหวังอ๋องเสียอีก.
เจ้าคิดจริงหรือว่าแม่ทัพเหลียนผอจะเอาแต่นั่งดูและไม่ทำอันใดเลย?"
กั๋วไข่จึงกล่าวต่อว่า "ไม่ใช่ว่าเขาไม่ทำอันใดเลย เขาเป็นคนนึงซึ่งเคยต่อสู้กับหลินเซียงหลู่ เพียงเพราะพวกเขาไม่ชอบกัน
หากเขากลับมา รับรองหัวพวกเราทั้งหมดได้หลุดจากบ่าแน่"
สมุหนายกไห่คิดในใจกับตัวเองว่าเขาไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นยังไง แต่สำหรับกั๋วไข่นั้นจะแน่นอน

กั๋วไข่บิดเบือนข่าวของผู้ส่งสาส์นเรื่องที่ว่าเหลียนผอนั้นสบายดีโดยบอกกับอ๋องไปว่า
"เหลียนผอนั้นกินเก่งจริงๆ ทั้งๆที่อายุอานามของเขาก็มากแล้ว อย่างไรก็แล้วแต่ เขาก็เอาแต่นั่งอยู่กับที่ตลอดเวลาหนำซ้ำยังมีภาวะอั้นปัสสาวะไม่อยู่ 3 ครั้งในช่วงเวลาสั้นๆ"
หลังจากได้ยินเช่นนั้น จ้าวอ๋องจึงคิดว่าเหลียนผอนั้นไร้ประโยชน์ ดังนั้นเหลียนผอจึงไม่สามารถหวนคืนสู่จ้าวได้อีกเลย
ผู้ส่งสาส์นประหลาดใจหลังจากที่ได้ยินจ้าวอ๋องตัดสินใจเช่นนั้นและยังวิงวอนให้กั่วไข่พิจารณาหรือให้เขาทูลกับอ๋องเอง
กั๋วไข่จึงบอกว่าเขาจะทูลถามกับท่านอ๋องอีกครั้ง
สมุหนายกไห่ถามไปว่าแล้วใครกันที่จะมาแทนที่หุเฉิง กั๋วไข่จึงตอบว่า "แม้มันจะเจ็บปวดรวดร้าวต่อข้าที่จะพูดเช่นนั้น แต่เราไม่ทางเลือกนอกจากลากเจ้านั้นกลับมาอีกหน"

หานตานส่งม้าเร็วไปยังเมืองฉีเจี้ยและหลี่หมู่ หนึ่งในสามจอมทัพเทพสวรรค์ กลับมาอีกครั้งหลังจากผ่านไป 3 ปี
แม้กองทัพหูเฉิงจะย่อยยับไปแล้ว แต่การปรากฎตัวของหลี่มู่ ทำให้สนามรบถึงกับจนมุม(*stalemate ศัพท์ทางหมากรุก หมายถึงพัด)
และในที่สุดปีข้างหน้าหลี่มู่หนึ่ง ในสามจอมทัพเทพสวรรค์ จะเข้าปะทะกับหวนฉี หนึ่งในหกเทพขุนพลแห่งฉิน

_____________
สัปดาร์หน้าไม่มีพัก

ได้เวลาลูบคมแล้ว 555+
#สปอย_จากบทสรุป ตอนที่ 701

*อธิบายเพิ่มเติมเรื่อง stalemate ครับ ที่มา: https://themomentum.co/words-of-chess/
Stalemate
คำนี้ในเกมหมากรุกหมายถึง สถานการณ์ที่ผู้เล่นฝ่ายหนึ่งไม่ได้ถูกรุกอยู่แต่ตกอยู่ในสภาพเดินหมากไม่ได้ ทำให้จบเกมแบบเสมอ
อันที่จริงแล้ว คำว่า stale ใน stalemate ก็หมายถึง การต้อนจนมุมในหมากรุกอยู่แล้ว แต่ในภายหลังมีการนำคำว่า mate แบบที่เจอในคำว่า checkmate มาแปะเพิ่ม เกิดเป็น stalemate ซึ่งเชื่อกันว่าทำไปเพื่อให้ขนานกับ checkmate 
นอกจากในเกมหมากรุกแล้ว เรายังเจอคำนี้ในภาษาอังกฤษที่ใช้กันทั่วไป
ได้ด้วย หมายถึง ทางตัน สถานการณ์ที่สองฝ่ายยันกัน ไม่มีทางออก เช่นสถานการณ์ในปัจจุบันนี้ หลายคนก็อาจจะอธิบายว่าเป็น a political stalemate คือ ทางตันทางการเมือง ต่างฝ่ายต่างไม่ถอย แต่ก็เดินหน้ากันไม่ได้ทั้งคู่