คือเรากำลังเรื่องบางอย่างอยู่ แต่แม่ก็พูดแทรกขึ้นมา ตอนนั้นแม่เมานิดๆ อยู่ค่ะ  เราเลยบอกว่ามันไม่เกี่ยวกัน เราก็พูดให้แม่ฟังดีๆ และแม่ก็ให้เราอธิบายต่อ เราเลยอธิบายเรื่องนั้นใหม่ แล้วแม่ก็พูกแทรกในแบบเดิม เราก็บอกว่ามันไม่ใช่ๆ แล้วพออธิบายต่อ แม่ก็พูดแทรกอีก เราเลยหงุดหงิดนิดนึงอ่ะค่ะ และบอกว่ามันไม่ใช่ มันไม่เกี่ยวกัน แล้วแม่ก็โมโหค่ะ ด่าเราว่าเราไม่เคยรับฟังคนในครอบครัว ฟังแต่คนอื่น แม่เนี่ยพูดจาหมาไม่- แต่คนอื่นนี่พูดดีกับเขา คือเราก็พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนลงและบอกว่า มันไม่ใช่อย่างนั้น ก็บอกแล้วว่าเรื่องนั้นกับเรื่องนี้มันคนละอย่างกัน และแม่ก็ด่าเราค่ะ

เราเสียใจอ่ะค่ะ เราพยายามแก้ไข พยายามเข้าใจแม่แล้ว แต่ว่าปัญหานี้มันวนกลับมาทะเลาะกันได้ตลอด ผมอดทนมาหลายครั้งแล้ว พยายามมาหลายครั้งแล้ว ปกติเราไม่ร้องไห้ แต่รอบนี้ร้องหนักเลยค่ะ เหมือนเราผิดอยู่ฝ่ายเดียว เขาบอกเราเถียง เราก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับ แต่บางทีมันก็หงุดฟงิดอ่ะค่ะ อธิบายหลายรอบแล้ว จนบางครั้งขึ้นเสียงไปบ้าง แต่ก็คุมตัวเองในใจ แต่แม่ก็ด่าอ่ะค่ะ แม่ถูกเสมอเลยค่ะ คือเราต้องฟังแม่อย่างเดียวมแต่แม่ไม่เคยฟังเราเลย ต้องเป็นแบบนี้เหรอคะ ถูกต้องแล้วใช่ไหมคะ เราเหนื่อยอ่ะค่ะ