พ่อเราแต่งงานใหม่ มีลูกติด1 คน นานแล้วตั้งแต่เราเด็กๆ
แม่เค้าไม่เคยนับเราเป็นลูก ดูแลลูกเค้าดีทุกอย่างแต่ไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรกับเราเลยทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน ออกแนวเกลียดๆพูดจาไม่ดีกับเราเท่าไร มาทำดีด้วยแค่เวลามีผลประโยชน์กับลูกเค้า
เราพึ่งมารู้ว่าพ่อเราซื้อบ้านให้น้องเรา เราเลยโกรธพ่อเรามาก ไม่ใช่โกรธที่น้องได้บ้าน แต่โกรธที่ทำไมผู้หญิงเค้าไม่เคยมองว่าเราเป็นลูกเค้าด้วยซ้ำ แต่พ่อต้องคิดว่าลูกติดเค้าเป็นลูก ซื้อบ้านดีๆสวยๆให้ ในขณะที่บ้านที่ซื้อให้เราคือโทรมๆแย่ๆ เรานึกว่าพ่อรักเรามาตลอด แต่เจอแบบนี้คือ พ่อไม่ได้แคร์ความรู้สึกเราเลย มันชัดเจนเกิน
เราผิดไหมถ้าเราจะรู้สึกไม่ดีแบบนี้ อยากรู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะคิดเหมือนกันไหม
ทำใจไม่ได้ที่พ่อซื้อบ้านให้ลูกเลี้ยง
แม่เค้าไม่เคยนับเราเป็นลูก ดูแลลูกเค้าดีทุกอย่างแต่ไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรกับเราเลยทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน ออกแนวเกลียดๆพูดจาไม่ดีกับเราเท่าไร มาทำดีด้วยแค่เวลามีผลประโยชน์กับลูกเค้า
เราพึ่งมารู้ว่าพ่อเราซื้อบ้านให้น้องเรา เราเลยโกรธพ่อเรามาก ไม่ใช่โกรธที่น้องได้บ้าน แต่โกรธที่ทำไมผู้หญิงเค้าไม่เคยมองว่าเราเป็นลูกเค้าด้วยซ้ำ แต่พ่อต้องคิดว่าลูกติดเค้าเป็นลูก ซื้อบ้านดีๆสวยๆให้ ในขณะที่บ้านที่ซื้อให้เราคือโทรมๆแย่ๆ เรานึกว่าพ่อรักเรามาตลอด แต่เจอแบบนี้คือ พ่อไม่ได้แคร์ความรู้สึกเราเลย มันชัดเจนเกิน
เราผิดไหมถ้าเราจะรู้สึกไม่ดีแบบนี้ อยากรู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะคิดเหมือนกันไหม