2วันก่อนเราไปกินข้าวกับแฟนมาค่ะ หลังจากที่ไม่เจอกัน3เดือน ไปกินชาบูหัวละ599+ แต่พอตอนคิดเงินคือต่างคนต่างจ่าย เราก็รู้สึกแย่ๆนอยๆว่าทำไมถึงไม่จ่ายให้เราล่ะ แต่อย่าเพิ่งว่าเรานะคะ 
บอกก่อนว่าเราเป็นนักศึกษา ส่วนแฟนคืออายุมากกว่าหลายปี ทำงานแล้ว เราคบกันไม่นานค่ะไม่ถึงปี
ทุกครั้งเวลาไปกินข้าวมาเจอกันคือจะผลัดกันจ่าย เขาเคยเลี้ยงเราแค่ครั้งเดียวคือสมัยจีบกัน หลังจากนั้นก็จะผลัดกันเลี้ยง เช่นมื้อนี้เขาจ่าย มื้อต่อไปเราจ่าย อะไรทำนองนี้ ครั้งสุดท้ายที่ทานข้าวกันก่อนที่จะไม่ได้เจอ3เดือนเราเป็นคนเลี้ยง  มันก็ดูปกติ แล้วทำไมเราถึงนอยใช่ไหม แต่
ระหว่างคบกัน คือเขาจะพยายามยัดเยียดความเป็นแม่ศรีเรือนให้เรา คือเราต้องทำกับข้าวเป็นต้องปลอกผลไม้สวย เพื่อที่จะทำให้เขาทานเพราะที่บ้านเขาคุณยายทำให้ประจำเลยอยากให้เราทำบ้าง (ทำแล้วส่งเมสเซนเจอร์ไปบ้านเขา) ตลอดระยะเวลา3เดือนที่ไม่เจอกัน คือเราทำและส่งให้เขาทานตลอด เราก็ลงแรงและลงทุนไปไม่น้อย บ้านเราไกลกัน ค่าส่งก็แพงใช้ได้อยู่ เขาไม่เคยให้เงินมาทำ หรือจ่ายค่าส่งเองเลย เราเป็นคนจ่ายทุกอย่าง  มันเลยทำให้เรารู้สึกแปลกๆกะเขา เราก็เคยพูดนะว่า วันหลังถ้าจะให้ทำอีกก็จ่ายเงินมาสิ เขาก็ไม่ตอบ แต่หลังจากนั้นเราก็ทำส่งให้อยู่ปกติ
พอมีโอกาสได้เจอกัน 2 วันที่ผ่านมา ตอนคิดเงินเขาก็ยื่นบิลให้เราละบอกจ่ายเองนะ เราเลยรู้สึกนอย ไม่ได้นอยเพราะเสียดายตังนะ แต่นอยเพราะว่าเราก็ทุ่มให้เขาเยอะเหมือนกันทำไมเรายังต้องจ่ายเองอีกหรอ ทั้งๆที่เราก็ทำส่งให้เขากินไปไม่รู้กี่มื้อโดยที่เขาไม่ได้มารับผิดชอบค่าใช้จ่าย 
แฟนเราบ้านเขาค่อนข้างมีฐานะอยุ่แล้ว หน้าที่การงานเขาก็ดีค่ะเป็นวิศวกร เราก็เห็นว่าเขาไม่ได้ช็อตหรืออะไร
เราทั้งนอย ทั้งรู้สึกแปลกอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ