คือเรามีเพื่อนกันแค่ 4 คน (ร่วมกับเรา) เราขอแทนชื่อว่าABCนะคะ คนแรก A อยู่อีกห้อง เป็นเพื่อนสนิทเราตั้งแต่ประถม อีก 2 คน
B กับ C เป็นพี่น้องกันพึ่งสนิทตั้งแต่ ม.1 คือ A อ่ะที่อยู่ห้องแยกกันกับเราตอนอยู่ประถมเขาไม่เคยพูดหยาบกับเราไม่เคยลืมนัดไม่เคยสั่งเราไม่เคยด่าเราแรงๆ พอขึ้น ม.1 A เขาทำตัวห่างๆกับเราไม่ค่อยคุยพยายามหลีกเลี่ยงจากเราเมินด้วยเหมือนกับไม่เคยรู้จักกันมาก่อนทั้งๆที่แต่ก่อนเราสนิทมากๆๆๆๆขนาดแชทเขายังตั้งใจไม่อ่านเลยเขาจะอ่านตอนเขามีปัญหาช่วยทำนู้นนี้นั้นหน่อยเขาก็รั่วแชทเราต้องช่วยเขาตลอดกลัวเขาไม่อยากคุยกับเราตอนนี้นางก็ไม่ทักมา 4-5 เดือนล่ะมั่งเพราะปิดเทอมโึควิทเลยไม่ค่อยมีงานอะไรต้องช่วย ส่วนงานเรียนออนไลน์เขาก็ไห้ช่วยน่ะแต่เราบอก A ว่า" เราไม่ว่างอ่ะ " (เพราะของเราก็มีต้องไปซื้ออุปกรณ์ทำชิ้นงานนั้นเยอะแยะ) แล้วเราก็บอกที่ A อีกว่า " ทำเองได้ไหม "จากนั้นเขาก็ด่าๆเรา แล้วเราก็บอกว่างานตัวเองทำเองบ้างสิแล้ว A ก็ไม่อ่านแชทเราเป็นเวลา 4-5 เดือนนั้นแหละ A ไม่ทักมาอีกเลย (เปิดเทอมนี้คงจะไม่ได้คุย) (ก่อนจะปิดเทอมโควิท) 2 คนพี่น้อง B กับ C นั้นเวลาไม่มา รร.ก็จะไม่มาทั้ง 2 คนเลยแล้วเราก็ไม่มีเพื่อนเลยทรมานมากโดนคนอื่นมอง"โดนว่าไม่มีเพื่อนหรอ,ตอน B & C มาโรงเรียนแกเห็นร่าเริ่งกันจังทำไมตอนนี้เงียบทำหน้าบูดเศร้าล่ะ?55555"
เหมือนจะว่ากันยังไงไม่รู้😢) แต่เราก็ทำเป็นฝื้นยิ้มอ่ะนะ แต่เราเป็นคนยิ้มไม่เก่งคนอื่นน่าจะรู้แล้วแหละว่าเราฝื้นยิ้มโดนมองว่าน่าสงสาร
ตอน B กับ C นั้นไม่มา A อ่ะเขาก็มีเพื่อนห้องเขาอยู่ ต่างจากเราไม่มีเลย😔พอเวลาพักไรงี้เราก็อยู่คนเดี่ยวส่วน A นั้นเขาเมินเราเขาไปกับเพื่อนห้องเขาและมีวันหนึ่งตอนนั้นเราจะต้องลองเปิดใจคุยกับเพื่อนๆในห้องเราไห้ได้แล้วคือเราทำเป็นเดินตามกลุ่มของพวกเขาไป
แล้วทำเป็นคุยด้วยไรงี้อ่ะแต่พวกเขาก็เมินอีกทั้งๆที่เขาก็ได้ยินที่เราพูดหน้า้ราเขาก็เห็นแล้ว เขาเดินหนีเราไปเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่มีเพื่อนและอายมากตอนนั้นจนไม่กล้าเปิดใจคุยแบบนั้นอีกเลย🥺
B กับ C อ่ะเพื่อนในห้องก็คุยกับเขานะ กับเราพวกเขาดูหยิ่งๆแบบไม่สนอ่ะ B & C จะคุยอะไรเพื่อนในห้องก็คุยด้วยหมด แล้ว B & C สองคนนั้นเขามักจะบอกกับเราเสมอว่า
( มีเพื่อนไหมอ่ะ555?/ไม่ค่อยมีเพื่อนคบไง555 )
ตอนนั้น C ลืมเอาปากกาหรือของที่มันจำเป็นมาอ่ะแล้ว C ก็ขอมายืมเราไอเราก็ไม่มีอ่ะแล้ว C ก็ไปยืมเพื่อนในห้องแล้วเพื่อนในห้องก็ไม่มีคือกัน แล้ว C ก็ไปขออีกห้องแล้วเขามีแล้วไห้ยืม แล้ว C อ่ะก็บอกมาที่เราว่า"ก็แบบคนมีเพื่อนเยอะอ่ะนะ ลืมอะไรก็แค่ไปขอที่เพื่อนๆเอาก็ไห้ล่ะ ไม่เหมือนเมิง55555"คือเข้าใจนะว่าแซวเราอ่ะแต่เราก็ทำเป็นขำๆต่อหน้าเขากลับบ้านก็ร้องไห้คนเดี่ยวเงียบๆในห้องไม่อยากไปโรงเรียนแต่เราก็ต้องฝื้นไป😢นั้นแหละการเรียนสำคัญอ่ะ B & C (Bเป็นพี่Cเป็นน้องนะคะ) B & Cเขาชอบบังคับไห้เราทำงงานไห้เราก็ยอมทุกครั้งเขาขู่เราถ้าเราไม่ทำพวกเขาก็จะไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นในห้องแล้วปล่อยเราเล่นคนเดี่ยว เหนื่อยมากทุกๆวันต้องโดนบังคับทำงานของเพื่อน ของเราแทบจะยังไม่ได้ทำต้องทำที่บ้าน เราสั่งอะไรเขาก็ทำเป็นเมินไม่เห็นบ้างบอกว่าขก.บ้างไม่ทำบ้างพอเราขู่กลับเขาก็บอก"แล้วแต่สิ"เห้ออเราจะทำไงได้อ่ะเราไม่มีเพื่อนแล้วถ้าเราขู่ต่อเราคงจะไม่เหลือเพื่อนเลยสักคน บอกกับตัวเองทุกๆวันอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองจัง/อยากไม่ยอมคนง่ายจัง/อยากมั่นใจกับตัวเองทุกๆเรื่อง
เราโดนเพื่อนทั้งห้องบูลลี่และเพื่อนห้องอื่นๆด้วยเรื่องหน้าตาเราโดนว่าฟันเหยินนี้ไม่กล้ายิ้มอ่ะ B & C ก็จะบอกยิ้มบ้างสิยิ้มหน่อยๆพอเรายิ้มที่ก็หัวเราะฟันเรา😔แล้วพึ่งรู้ว่าเราโดนบูลลี่เสียงอีกเราก็ไม่รู้นะตอนที่เรายังไม่ไม่รู้จักกับเพื่อน B & C สองคนนั้นอ่ะเขาบอกว่าเพื่อนทั้งห้องบอกเสียงเราเหมือนผู้ชายเลย55หน้ายังไม่พออีก แล้วแม่ของ B & C อ่ะ
B & C ไห้แม่เขาดูรูปเราแล้วแม่ B & C ก็ขำแล้วบอกว่าคบๆกันก่อนเถอะ เพื่อนที่หน้าตาไม่ดีๆแบบนี้อ่ะเขาจริงใจนะ(ก็จริงๆและเราจริงใจกับเพื่อนทุกคนแต่เพื่อนสิเขาเคยจะจริงใจกับเราบ้างไหม🙂)ก็แอบร้องไห้ตลอดกลับจากโรงเรียนไม่อยากบอกแม่ด้วยมันน่าอายมากเลย แล้วตอนนี้อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนใหม่ก่อนเปิดเทอมหมดโควิท อยากเป็นคนที่กล้าคุยกับคนอื่นมีเพื่อนไม่อยากโดดเดี่ยวอึดอัดเหมือนแต่ก่อนอยากสนิทกับเพื่อนต่างห้องด้วยกลัวจะปรับยังไงคุยยังไงถึงเขาจะยอมรับเราอยากเข้าสังคมอยากไห้เพื่อนรู้ว่าเราไม่ได้เป็นแบบแต่ก่อนแล้วแต่คงยากมั่ง เพราะตอนเข้าเรียน
ม.1แรกๆเราไม่คุยกับใครเลยเรามองว่าเด็กเอ๋อใส่เสื้อเบี้ยวไปหมดใส่แมสเหมือนเด็กเอ๋อ ขนาดเดินยังเอ๋อเป็นคนตัวสูงผอมแห้งดำเวลาทำอะไรทุกคนก็จะมองเราน่าเกลียดไปหมดเอ๋อ- พูดก็สั่นๆ เพื่อนทุกคนก็จะบอกว่าเอ๋ออ่ะ5555 แล้วตอนเราเข้า
ม.1 ได้ 2 วัน นั้นอ่ะคือเราเป็นอ่อนแอมากกกกกกกๆ
ล่ะมีโรคประจำตัว(ตอนนั่นเราไม่ได้กินข้าวมาเพราะตื่นสายแล้วตื่นเต้นมากด้วย)แล้วตอนเข้าแถวเราเป็นลมอ่ะแล้วทุกคนก็มองแหละ ตอนเข้าแถวครูก็พาเข้าห้องโรงพยาบาลช้ะ พอหลังจากนั่นเราก็เข้าห้อง เพื่อนมองเราเต็มเลยแถมโดนว่าอีกเด็กอ่อนแอแค่นี้ก็เป็นลมไอเราก็เงียบๆยิ้มหน้าแห้งไปนั่งที่โต๊ะ ที่เพื่อนบางคนมาคุยกับเรามาทำสนิทกับเราเพราะเรามีโทรศัพท์พวกเขาชอบเอาโทรศัพท์เราไปถ่ายรูปจนเครื่องเต็มทุกที่😔พอไม่มีโทรศัพท์พวกเขาก็ไม่สนเราเลย บางที่ก็น้อยใจนะเพื่อนทุกคนในห้องแท็กกันในเฟสว่า"คิดถึงจะรอวันเปิดเทอมได้อยู่ด้วยกันไรงี้ค่ะ"แล้วเขาแท็กเพื่อนทุกคนเลยอ่ะในห้องยกเว้นเราคนเดี่ยวไม่แท็กหาอะไรเลยคือท้อมากเลยอ่ะคิดถึงเพื่อนเก่า😢 เราก็พยายามจะไม่น้อยใจจะไม่สนกับเรื่องแบบนี้แล้วอ่ะแต่มันทำไม่ได้เพราะเราไม่มีเพื่อนเลยสักคน แท็กเพื่อน B & C ได้แต่ไม่แท็กเราบ้างเลย ใครเป็นบ้างคะ แนะนำหน่อยคะว่าเราต้องปรับยังไงทำอะไรถึงจะเข้าหาคนง่ายหาเรื่องคุยก็ไม่เป็นอ่ะคือเราอยากเลิกเอ๋อมากทุกๆวันโดนบอกว่าเอ๋อพอเราถ่ายรูปเพื่อนชอบบอกว่าเราเอ๋อตลอดเลยไม่เคยที่จะไม่พูดคำนี้😔เราพยายามไม่อยากแคร์คำพูดแล้วนะแต่มันโดนทุกวันโดนบ่อยคือไม่ไหวไหนจะเรื่องของที่บ้านอีก....
แค่นี้แหละคะ พิมพ์เยอะไปหน่อยอยากระบายเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ🥰🙏🏻
อยากมีเพื่อน อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็ยคนใหม่
B กับ C เป็นพี่น้องกันพึ่งสนิทตั้งแต่ ม.1 คือ A อ่ะที่อยู่ห้องแยกกันกับเราตอนอยู่ประถมเขาไม่เคยพูดหยาบกับเราไม่เคยลืมนัดไม่เคยสั่งเราไม่เคยด่าเราแรงๆ พอขึ้น ม.1 A เขาทำตัวห่างๆกับเราไม่ค่อยคุยพยายามหลีกเลี่ยงจากเราเมินด้วยเหมือนกับไม่เคยรู้จักกันมาก่อนทั้งๆที่แต่ก่อนเราสนิทมากๆๆๆๆขนาดแชทเขายังตั้งใจไม่อ่านเลยเขาจะอ่านตอนเขามีปัญหาช่วยทำนู้นนี้นั้นหน่อยเขาก็รั่วแชทเราต้องช่วยเขาตลอดกลัวเขาไม่อยากคุยกับเราตอนนี้นางก็ไม่ทักมา 4-5 เดือนล่ะมั่งเพราะปิดเทอมโึควิทเลยไม่ค่อยมีงานอะไรต้องช่วย ส่วนงานเรียนออนไลน์เขาก็ไห้ช่วยน่ะแต่เราบอก A ว่า" เราไม่ว่างอ่ะ " (เพราะของเราก็มีต้องไปซื้ออุปกรณ์ทำชิ้นงานนั้นเยอะแยะ) แล้วเราก็บอกที่ A อีกว่า " ทำเองได้ไหม "จากนั้นเขาก็ด่าๆเรา แล้วเราก็บอกว่างานตัวเองทำเองบ้างสิแล้ว A ก็ไม่อ่านแชทเราเป็นเวลา 4-5 เดือนนั้นแหละ A ไม่ทักมาอีกเลย (เปิดเทอมนี้คงจะไม่ได้คุย) (ก่อนจะปิดเทอมโควิท) 2 คนพี่น้อง B กับ C นั้นเวลาไม่มา รร.ก็จะไม่มาทั้ง 2 คนเลยแล้วเราก็ไม่มีเพื่อนเลยทรมานมากโดนคนอื่นมอง"โดนว่าไม่มีเพื่อนหรอ,ตอน B & C มาโรงเรียนแกเห็นร่าเริ่งกันจังทำไมตอนนี้เงียบทำหน้าบูดเศร้าล่ะ?55555"
ตอน B กับ C นั้นไม่มา A อ่ะเขาก็มีเพื่อนห้องเขาอยู่ ต่างจากเราไม่มีเลย😔พอเวลาพักไรงี้เราก็อยู่คนเดี่ยวส่วน A นั้นเขาเมินเราเขาไปกับเพื่อนห้องเขาและมีวันหนึ่งตอนนั้นเราจะต้องลองเปิดใจคุยกับเพื่อนๆในห้องเราไห้ได้แล้วคือเราทำเป็นเดินตามกลุ่มของพวกเขาไป
แล้วทำเป็นคุยด้วยไรงี้อ่ะแต่พวกเขาก็เมินอีกทั้งๆที่เขาก็ได้ยินที่เราพูดหน้า้ราเขาก็เห็นแล้ว เขาเดินหนีเราไปเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่มีเพื่อนและอายมากตอนนั้นจนไม่กล้าเปิดใจคุยแบบนั้นอีกเลย🥺
B กับ C อ่ะเพื่อนในห้องก็คุยกับเขานะ กับเราพวกเขาดูหยิ่งๆแบบไม่สนอ่ะ B & C จะคุยอะไรเพื่อนในห้องก็คุยด้วยหมด แล้ว B & C สองคนนั้นเขามักจะบอกกับเราเสมอว่า
( มีเพื่อนไหมอ่ะ555?/ไม่ค่อยมีเพื่อนคบไง555 )
ตอนนั้น C ลืมเอาปากกาหรือของที่มันจำเป็นมาอ่ะแล้ว C ก็ขอมายืมเราไอเราก็ไม่มีอ่ะแล้ว C ก็ไปยืมเพื่อนในห้องแล้วเพื่อนในห้องก็ไม่มีคือกัน แล้ว C ก็ไปขออีกห้องแล้วเขามีแล้วไห้ยืม แล้ว C อ่ะก็บอกมาที่เราว่า"ก็แบบคนมีเพื่อนเยอะอ่ะนะ ลืมอะไรก็แค่ไปขอที่เพื่อนๆเอาก็ไห้ล่ะ ไม่เหมือนเมิง55555"คือเข้าใจนะว่าแซวเราอ่ะแต่เราก็ทำเป็นขำๆต่อหน้าเขากลับบ้านก็ร้องไห้คนเดี่ยวเงียบๆในห้องไม่อยากไปโรงเรียนแต่เราก็ต้องฝื้นไป😢นั้นแหละการเรียนสำคัญอ่ะ B & C (Bเป็นพี่Cเป็นน้องนะคะ) B & Cเขาชอบบังคับไห้เราทำงงานไห้เราก็ยอมทุกครั้งเขาขู่เราถ้าเราไม่ทำพวกเขาก็จะไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นในห้องแล้วปล่อยเราเล่นคนเดี่ยว เหนื่อยมากทุกๆวันต้องโดนบังคับทำงานของเพื่อน ของเราแทบจะยังไม่ได้ทำต้องทำที่บ้าน เราสั่งอะไรเขาก็ทำเป็นเมินไม่เห็นบ้างบอกว่าขก.บ้างไม่ทำบ้างพอเราขู่กลับเขาก็บอก"แล้วแต่สิ"เห้ออเราจะทำไงได้อ่ะเราไม่มีเพื่อนแล้วถ้าเราขู่ต่อเราคงจะไม่เหลือเพื่อนเลยสักคน บอกกับตัวเองทุกๆวันอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองจัง/อยากไม่ยอมคนง่ายจัง/อยากมั่นใจกับตัวเองทุกๆเรื่อง
เราโดนเพื่อนทั้งห้องบูลลี่และเพื่อนห้องอื่นๆด้วยเรื่องหน้าตาเราโดนว่าฟันเหยินนี้ไม่กล้ายิ้มอ่ะ B & C ก็จะบอกยิ้มบ้างสิยิ้มหน่อยๆพอเรายิ้มที่ก็หัวเราะฟันเรา😔แล้วพึ่งรู้ว่าเราโดนบูลลี่เสียงอีกเราก็ไม่รู้นะตอนที่เรายังไม่ไม่รู้จักกับเพื่อน B & C สองคนนั้นอ่ะเขาบอกว่าเพื่อนทั้งห้องบอกเสียงเราเหมือนผู้ชายเลย55หน้ายังไม่พออีก แล้วแม่ของ B & C อ่ะ
B & C ไห้แม่เขาดูรูปเราแล้วแม่ B & C ก็ขำแล้วบอกว่าคบๆกันก่อนเถอะ เพื่อนที่หน้าตาไม่ดีๆแบบนี้อ่ะเขาจริงใจนะ(ก็จริงๆและเราจริงใจกับเพื่อนทุกคนแต่เพื่อนสิเขาเคยจะจริงใจกับเราบ้างไหม🙂)ก็แอบร้องไห้ตลอดกลับจากโรงเรียนไม่อยากบอกแม่ด้วยมันน่าอายมากเลย แล้วตอนนี้อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนใหม่ก่อนเปิดเทอมหมดโควิท อยากเป็นคนที่กล้าคุยกับคนอื่นมีเพื่อนไม่อยากโดดเดี่ยวอึดอัดเหมือนแต่ก่อนอยากสนิทกับเพื่อนต่างห้องด้วยกลัวจะปรับยังไงคุยยังไงถึงเขาจะยอมรับเราอยากเข้าสังคมอยากไห้เพื่อนรู้ว่าเราไม่ได้เป็นแบบแต่ก่อนแล้วแต่คงยากมั่ง เพราะตอนเข้าเรียน
ม.1แรกๆเราไม่คุยกับใครเลยเรามองว่าเด็กเอ๋อใส่เสื้อเบี้ยวไปหมดใส่แมสเหมือนเด็กเอ๋อ ขนาดเดินยังเอ๋อเป็นคนตัวสูงผอมแห้งดำเวลาทำอะไรทุกคนก็จะมองเราน่าเกลียดไปหมดเอ๋อ- พูดก็สั่นๆ เพื่อนทุกคนก็จะบอกว่าเอ๋ออ่ะ5555 แล้วตอนเราเข้า
ม.1 ได้ 2 วัน นั้นอ่ะคือเราเป็นอ่อนแอมากกกกกกกๆ
ล่ะมีโรคประจำตัว(ตอนนั่นเราไม่ได้กินข้าวมาเพราะตื่นสายแล้วตื่นเต้นมากด้วย)แล้วตอนเข้าแถวเราเป็นลมอ่ะแล้วทุกคนก็มองแหละ ตอนเข้าแถวครูก็พาเข้าห้องโรงพยาบาลช้ะ พอหลังจากนั่นเราก็เข้าห้อง เพื่อนมองเราเต็มเลยแถมโดนว่าอีกเด็กอ่อนแอแค่นี้ก็เป็นลมไอเราก็เงียบๆยิ้มหน้าแห้งไปนั่งที่โต๊ะ ที่เพื่อนบางคนมาคุยกับเรามาทำสนิทกับเราเพราะเรามีโทรศัพท์พวกเขาชอบเอาโทรศัพท์เราไปถ่ายรูปจนเครื่องเต็มทุกที่😔พอไม่มีโทรศัพท์พวกเขาก็ไม่สนเราเลย บางที่ก็น้อยใจนะเพื่อนทุกคนในห้องแท็กกันในเฟสว่า"คิดถึงจะรอวันเปิดเทอมได้อยู่ด้วยกันไรงี้ค่ะ"แล้วเขาแท็กเพื่อนทุกคนเลยอ่ะในห้องยกเว้นเราคนเดี่ยวไม่แท็กหาอะไรเลยคือท้อมากเลยอ่ะคิดถึงเพื่อนเก่า😢 เราก็พยายามจะไม่น้อยใจจะไม่สนกับเรื่องแบบนี้แล้วอ่ะแต่มันทำไม่ได้เพราะเราไม่มีเพื่อนเลยสักคน แท็กเพื่อน B & C ได้แต่ไม่แท็กเราบ้างเลย ใครเป็นบ้างคะ แนะนำหน่อยคะว่าเราต้องปรับยังไงทำอะไรถึงจะเข้าหาคนง่ายหาเรื่องคุยก็ไม่เป็นอ่ะคือเราอยากเลิกเอ๋อมากทุกๆวันโดนบอกว่าเอ๋อพอเราถ่ายรูปเพื่อนชอบบอกว่าเราเอ๋อตลอดเลยไม่เคยที่จะไม่พูดคำนี้😔เราพยายามไม่อยากแคร์คำพูดแล้วนะแต่มันโดนทุกวันโดนบ่อยคือไม่ไหวไหนจะเรื่องของที่บ้านอีก....
แค่นี้แหละคะ พิมพ์เยอะไปหน่อยอยากระบายเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ🥰🙏🏻