ขอมาระบายละกัน แต่สามารถแสดงความคิดเห็นมาได้นะ...

เราเป็นคนค่อนข้างเงียบ พูดน้อย ขี้อาย ไม่ชอบคนเยอะๆ และเป็นคนจริงจังกับการทำงาน

งานของเราไม่ใช่งาน office เป็นงาน rutien แต่ละคนจะมีตำแหน่งงานและหน้าที่ในแต่ละวัน แต่ก็จะมีช่วยงานคนอื่นด้วย

อย่างที่บอกเราค่อนข้างจริงจังกับงาน เวลาเพื่อนร่วมงานเล่นหรือคุยกันแบบนิดหน่อย เราก็ไม่ได้อะไร ก็เข้าใจว่าทำงานก็ต้องคุยกันบ้างจะได้ไม่เครียดเกินไป แต่มันจะมีบางคนที่คุยเล่นกันเกินพอดี เล่นกันไม่จบ แถมคุยเสียงดัง เราจะไม่ชอบ มันทำให้เราไม่มีสมาธิทำงาน และหงุดหงิด ถ้าไม่มีงานในส่วนของเราหรืองานด่วน เราก็จะปลีกตัวออกจากโซนนั้น เราคิดว่าถ้าเจ้าตัวยังไม่ทำไม่รีบไม่เดือดร้อนเลย เราจะเดือดร้อนทำไม เราไม่ชอบช่วยคนที่เค้ายังไม่มีความพยามยามช่วยเหลือตัวเองก่อน
และอีกเหตุผลที่ทำให้เราไม่อยากช่วยเพื่อน เพราะตอนเรามาทำงานที่นี่ช่วงแรกๆ เพื่อนก็เคยทิ้งให้เราทำงานคนเดียวเหมือนกัน แต่เราก็ไม่เคยไปบ่นให้หัวหน้าฟัง เราก็เลยคิดว่าถ้าใครไม่ช่วยเรา เราก็จะไม่ช่วยเค้า (นอกจากงานด่วน)​ เค้าจะได้เข้าใจความรู้สึกเราบ้าง

เพื่อนร่วมงานเรามีบางคนชอบเข้างานสาย 15 นาทีทุกวัน ชอบพักเกินเวลา ชอบแว่บไปแว่บมาระหว่างวัน เล่นโทรศัพท์บ่อยๆในเวลางาน รีบกลับไม่อยู่ต่อชั่วโมงเวลามีงาน ชอบคุย เล่น เกร็งหวยทุกวันในเวลางาน แต่ก็ไม่เห็นหัวหน้าจะทำอะไร

เราคิดว่าเราตั้งใจทำงาน เข้างานตรงเวลา พักตรงเวลา รีบเคลียร์งานเพิ่มความ active ยอมเหนื่อยก่อนเพื่อให้งานเสร็จเร็ว พยายามไม่ทำงานพลาด ไม่ทำให้ ให้เดือดร้อน มีปัญหาอะไรก็แก้ได้ด้วยตัวเอง และก็มีที่ช่วยแก้ปัญหาของเพื่อนด้วย มีงานอะไรใหม่ๆก็ช่วยสอนเพื่อน  เวลาเรามีไอเดียหรือทำอะไรได้เราไม่เคยได้รับคำชมจากหัวหน้าเลย แต่กลับถูกประเมินว่ามนุษยสัมพันธ์ไม่ดี ไม่ช่วยเพื่อน ไม่ทำงานเป็นทีม เราเสียใจมาก