สวัสดีค่ะ ตามหัวกระทู้เลยค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าไม่ได้อคติกับหัวหน้านะคะ
เราเป็นเด็กยุคใหม่ ไม่ได้แข็งข้อ หรือไม่ได้ที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลงอะไรใหม่ๆ เราพร้อมที่จะเรียนรู้งานและพัฒนาตัวเองกับยุคเศรษฐกิจแบบนี้
เริ่มจากการที่หัวหน้าเรา เป็นที่ค่อนข้างพูดจาไม่ดี ใช้คำว่าไม่ดีเลย ไม่ได้ใส่ร้ายใดใด คนในคลังรู้สรรพคุณกันหมด มีลูกรักอยู่ประมาณ 2 คน วันๆไม่ค่อยทำอะไร เมลล์ก็ไม่ค่อยอ่าน พอมีงานด่วน มีปัญหา ก็อ้างว่าไม่มีเวลาดูเมลล์ แต่ใช้เวลาไปประมาณ 1-2 ชั่วโมง กับการนั่งคุยกับพนักงานที่เป็นลูกรัก
(ลูกรักในที่นี้ คือลูกรักแท้ๆแบบไม่มีอะไรมากั้น อวยยศกันสุดฤทธิ์ เลียแข้งขากันสุดๆ ก็คือพนักงานออฟฟิศเหมือนเรา 1 คน ส่วนอีกคนก็คือแรงงานดีดีนี้แหละ)
วันนึงหัวหน้าได้ไปสั่งงานกับลูกรักคนที่เป็นแรงงาน แต่ลูกรักไม่พอใจ บอกว่าไม่ทำ จะทำก็ต่อเมื่อมีลายเซ็นต์ผู้บริหาร MD เท่านั้น ในใจคนที่ได้ยินก็คิด OMG มากๆ กล้าพูดได้ยังไงก่อนสาว สรุป หัวหน้าต้องไปโทรหา MD เพื่อโดนด่าก่อนสเตปแรก และมาบอกว่า ไม่รู้จะทำไง ลูกน้องไม่ยอมทำงาน
ส่วนลูกน้องคนที่เป็นพนักงาน มีหน้ารับคำสั่งมาจากหัวหน้าอีกที มีหน้าที่คอยไปนั่งคุย ปรับทุกข์แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน วันไหนเหนื่อย ขี้เกียจทำงาน ก็แค่เดินไปห้องหัวหน้า แล้วนั่งคุยได้เป็น 2-3 ชั่วโมง พอจะส่งงาน ก็บอกว่าไม่มีเวลาทำงาน โยนงานให้คนอื่นทำ ในฐานะคำว่า "ช่วยพี่ทำหน่อย"
เรื่องเกิดจากการสื่อสารเป็นหลัก หัวหน้าเลือกที่จะไม่บอกงานกับเราตรงๆ (ไลน์มี เบอร์โทรมี เบอร์โต๊ะมี เมลล์มี) แต่กลับไปบอกกับลูกรักแทน และลูกรักก็คือคนละส่วนงานกัน เราก็แบบ เอ๊ะ จะเชื่อได้ไหม เพราะไม่ได้ยินจากปาก ก็เลยไม่ได้ทำตาม รอหัวหน้าเข้างานมาจะถาม แต่ยังไม่ทันได้ถาม หัวหน้าก็ด่าเรียบร้อยจ้าาา เราเลยถามว่า ทำไมพี่ไม่บอกกับหนูตรงๆ หัวหน้าบอกว่า "เขาเจอใคร เขาก็จะฝากบอก เจอใครก็จะบอก" ต่อเม้นท์ต่อไปค่ะ
มีหัวหน้าที่ลำเอียง แบบเอียงเกินเบอร์
เราเป็นเด็กยุคใหม่ ไม่ได้แข็งข้อ หรือไม่ได้ที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลงอะไรใหม่ๆ เราพร้อมที่จะเรียนรู้งานและพัฒนาตัวเองกับยุคเศรษฐกิจแบบนี้
เริ่มจากการที่หัวหน้าเรา เป็นที่ค่อนข้างพูดจาไม่ดี ใช้คำว่าไม่ดีเลย ไม่ได้ใส่ร้ายใดใด คนในคลังรู้สรรพคุณกันหมด มีลูกรักอยู่ประมาณ 2 คน วันๆไม่ค่อยทำอะไร เมลล์ก็ไม่ค่อยอ่าน พอมีงานด่วน มีปัญหา ก็อ้างว่าไม่มีเวลาดูเมลล์ แต่ใช้เวลาไปประมาณ 1-2 ชั่วโมง กับการนั่งคุยกับพนักงานที่เป็นลูกรัก
(ลูกรักในที่นี้ คือลูกรักแท้ๆแบบไม่มีอะไรมากั้น อวยยศกันสุดฤทธิ์ เลียแข้งขากันสุดๆ ก็คือพนักงานออฟฟิศเหมือนเรา 1 คน ส่วนอีกคนก็คือแรงงานดีดีนี้แหละ)
วันนึงหัวหน้าได้ไปสั่งงานกับลูกรักคนที่เป็นแรงงาน แต่ลูกรักไม่พอใจ บอกว่าไม่ทำ จะทำก็ต่อเมื่อมีลายเซ็นต์ผู้บริหาร MD เท่านั้น ในใจคนที่ได้ยินก็คิด OMG มากๆ กล้าพูดได้ยังไงก่อนสาว สรุป หัวหน้าต้องไปโทรหา MD เพื่อโดนด่าก่อนสเตปแรก และมาบอกว่า ไม่รู้จะทำไง ลูกน้องไม่ยอมทำงาน
ส่วนลูกน้องคนที่เป็นพนักงาน มีหน้ารับคำสั่งมาจากหัวหน้าอีกที มีหน้าที่คอยไปนั่งคุย ปรับทุกข์แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน วันไหนเหนื่อย ขี้เกียจทำงาน ก็แค่เดินไปห้องหัวหน้า แล้วนั่งคุยได้เป็น 2-3 ชั่วโมง พอจะส่งงาน ก็บอกว่าไม่มีเวลาทำงาน โยนงานให้คนอื่นทำ ในฐานะคำว่า "ช่วยพี่ทำหน่อย"
เรื่องเกิดจากการสื่อสารเป็นหลัก หัวหน้าเลือกที่จะไม่บอกงานกับเราตรงๆ (ไลน์มี เบอร์โทรมี เบอร์โต๊ะมี เมลล์มี) แต่กลับไปบอกกับลูกรักแทน และลูกรักก็คือคนละส่วนงานกัน เราก็แบบ เอ๊ะ จะเชื่อได้ไหม เพราะไม่ได้ยินจากปาก ก็เลยไม่ได้ทำตาม รอหัวหน้าเข้างานมาจะถาม แต่ยังไม่ทันได้ถาม หัวหน้าก็ด่าเรียบร้อยจ้าาา เราเลยถามว่า ทำไมพี่ไม่บอกกับหนูตรงๆ หัวหน้าบอกว่า "เขาเจอใคร เขาก็จะฝากบอก เจอใครก็จะบอก" ต่อเม้นท์ต่อไปค่ะ