.

https://ppantip.com/topic/40936610…..บทที่ 1


                สวัสดีค่ะฉันชื่อเจเจค่า มาพบกับเจเจ กลีบจันทร์อีกแล้ว

                 ฉันมาถึงกรุงเทพตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ ทว่าเพลียไงก็เลยไม่ได้เขียนไดอารีเลย วันนี้สบายตัวแล้วค่ะ ข้ามไปวันเดียวไม่เป็นไรใช่มั้ย อิอิ

                 เมื่อวานฉันนั่งรถมาตั้งแต่ห้าโมงเย็น โห่ กว่าจะขับไปรับคนนั้นคนนี้ครบปาไปเกือบหกโมงเย็นนู่นแหนะ นี่แหละค่ะข้อเสียของรถตู้ลงกรุงเทพแถวบ้านฉัน ก็มาถึงบ้านของลุงประมาณ สามทุ่มได้มั้งเพราะว่าต้องแวะส่งผู้โดยสารแถวนั้นแถวนี้ก่อน แล้วส่งฉันเป็นคนสุดท้าย ถามว่าปลอดภัยไหมก็ปลอดภัยนะคะ ยังมีคนลงสุดท้ายกว่าฉันอีก แล้วลุงกับพี่สาวก็โทรถามเป็นระยะ ๆ ด้วยจนถึงบ้าน

                 ไม่ค่อยตื่นเต้นหรอกค่ะ เพราะว่ามาบ่อยเกิน กรุงเทพเนี่ย ก็ชิว ๆ พรุ่งนี้พี่สาวจะพาไปสมัครงานค่ะ ฉันตื่นเต้นเหลือเกิน แฮ่ ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะได้งานอะไร หวังว่าคงไม่ไปจบที่โรงงานหรอกนะ ไม่อย่างนั้นฉันกลับบ้านแน่ เอ้าอะไรกัน ! วันก่อนยังบอกโรงงานก็จะทำ ไงมาวันนี้ถ้าได้โรงงานจะไม่ทำซะแล้ว อะไรของเจเจเนี่ย ฮา ตลกตัวเองค่า

                 เมื่อตอนกลางวันพี่สาวพาไปซื้อชุดใหม่ด้วย งานยังไม่ได้ทำเลยพาไปใช้ตังค์ซะแล้ว ก็ได้ชุดหนึ่งชุดกับรองเท้าหนึ่งคู่ค่ะ เจเจ้บอกว่าต้องสวมนาฬิกาข้อมือด้วยนะจะได้ดูภูมิฐานน่าเชื่อถือพะนะ เรือนละร้อย ! ก็ได้นะ สวยดี ฮา ฉันเตรียมทุกอย่างพร้อมหมด เอกสารสมัครงาน รูปถ่ายสองนิ้ว เสื้อผ้ารองเท้า ทุกอย่างพร้อมมากค่ะ

                 “เจเจไปบิ๊กซีกัน ” พี่สาวลูกพี่ลูกน้องของฉันชวนไปเดินห้าง ก็ดีนะฉันคิดว่าไปเลาะก็ดี เผื่อทำงานแล้วไม่มีเวลาเที่ยว

                 “พาไปดูชุดใส่สมัครงานด้วยนะ” ฉันไม่ลืมที่จะย้ำกับพี่สาว

                 จากนั้นพวกฉันสองคนจึงนั่งแท็กซี่กันไป เอ่อ แท็กซี่ที่อู่ของลุงนี่ล่ะ ลุงของฉันน่ะเป็นเจ้าของอู่แท็กซี่ที่นี่ รวยเหรอ ! เปล่า ! กู้เขามาเหมือนกันค่ะ ต้องส่งดอกส่งไรเหมือนกันล่ะน่า มีไม่กี่คันหรอกค่ะ อิอิ ลูกเจ้าของอู่นั่งก็จ่ายตังค์เด้อ บ่ได้นั่งฟรี ! ตามสเต็ปล่ะค่ะสองสาวพี่น้องไปเดินห้างกัน ทว่าบิ๊กซีไม่ตอบโจทย์เจเจ้เลยน่ะสิ ชวนฉันไปเซ็นทรัลไปอีก อืมม์ ก็ไปนะ พี่ไปไหนน้องไปหมดแหละ

                 พอไปเดินเซ็นทรัล แค่เสื้อยืดปาไปกี่บาท ฉันนี่นะ ไม่เอาเลย เชิญเจเจ้ซื้อไปคนเดียวเลย ฉันน่ะมันเหมาะกับบิ๊กซีแอนด์โลตัสจ้า จริงนาตกใจราคาจริง ๆ ไม่ไหวจะซื้ออ่ะ

                 เดินกันทั้งวันอ่ะ ไม่ได้อะไรเลย ไม่ได้อะไรจริง ๆ เจเจ้นะเจเจ้ ! หึหึ ชุดทำงานของฉันมาซื้อที่ตลาดเปิดท้ายอ่ะค่ะ ไอ้ที่ไปเดินห้างน่ะ ไม่ได้อะไรเลย คนได้น่ะคือคนพาไปอ่ะค่ะ ทว่าก็สนุกนะคะ พวกเราไม่ได้เอารถส่วนตัวมาจึงไม่ได้ตระเวนหาที่สมัครงานไว้รอ ทว่าเจเจ้ของฉันมีที่ให้สมัครแล้วค่ะ

                 นอกจากสิ่งของจำเป็นที่ฉันต้องใช้แล้ว นอกนั้นของกินล้วน ๆ ค่ะ ฮา สนุกนะคะ พี่สาวพาไปตะลอนทัวร์วันนี้ อ้อ ลืมบอกไป เจเจ้พาฉันหัดขึ้นรถไฟฟ้าด้วย เผื่อเวลาทำงานจะได้ใช้เป็น ไม่ต้องนั่งแท็กซี่ให้เปลืองตังค์ สนุกมาก ! นั่งรถเสียตังค์เล่น ๆ รวยอ่ะค่ะ ลูกเศรษฐี หม่ามี๊ให้เงินสำรองมาตั้งหมื่นหนึ่ง เงินเก็บของฉันด้วยจำนวนหนึ่ง แหมะตอนเรียนมี๊ให้ตังค์รายสัปดาห์ก็รู้จักออมอยู่นะคะ เห็นว่ากะดาย พอยาไส้ระหว่างหางานแน่นอน ไม่ต้องห่วง

                 ฉันกับพี่สาวออกบ้านตั้งแต่ตอนสาย ๆ กลับเข้ามาบ่ายแก่ ๆ โดนเสด็จลุงบ่นสิจ๊ะ ฮา จะเหลือ ก็ออกไปตั้งแต่เก้าโมงกลับมาบ่ายสามอ่ะ ฮ่วย !

                 “สูหนิไปบ่จักมาน้อ เขาเอารถมาส่งมาหยังบ่จักมาเฮ็ดซอยแม่มืง” เด็ดลุงบ่น ทว่าก็ไม่ได้อะไร เจเจ้พาฉันวิ่งขึ้นห้องเลยจ้า อ่อ ฉันนอนแยกห้องนะคะ ไม่ได้นอนกับพี่สาว นอนห้องเดิมของพี่สาวลูกสาวคนโตของเด็ดลุงค่ะ แกแต่งงานไปอยู่บ้านแฟนแล้ว ห้องนี้ว่าง ฉันจอง ! อิอิ

                 นึกถึงวันพรุ่งนี้มันต้องดีเนอะ ต้องเป็นวันดี ๆ ต้องได้งานที่ไหนสักที่ล่ะ สมัครแบบหว่านแหไปมันต้องมีสักที่ ๆ เขาถูกใจเราแน่นอน หึหึ

                 ไม่รู้เลยค่ะว่าก่อนนอนคืนนี้ฉันต้องสวดมนต์บทไหนดี ถึงจะสมัครงานแล้วได้งานเลย มันต้องได้สิ ! นี่ฉันตั้งใจมาเต็มร้อยเลยนะคะ พูดขึ้นมาก็ง่วงทันทีเลยค่ะ ขอตัวเข้านอนก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้จะมาเขียนว่าฉันได้งานอะไร

                 นอกจากเรื่องงานที่ยังไม่มีแล้ว ยังมีอีกเรื่องนะคะ ที่ฉันยังไม่มี ! ฮา ไม่บอกหรอก ! ปล่อยให้งง ฮา งือ เพื่อนมีคู่กันหมดแล้ว แต่ฉัน ! ฉันคือผู้ที่โสดในตำนาน งือ นอนแล้ว ฝันดีค่า

                 สวัสดี……….jj

จบบท…