.
สวัสดีค่ะฉันชื่อเจเจนะคะ โสดค่ะ ฮันแน่ ! พวกคุณจะบอกว่าฉันชื่อเจเฉย ๆ ใช่ไหมล๊า ทว่าเติมชื่อให้เป็นสองพยางค์เอาเองใช่ไหม โน ! ฉันชื่อเจเจค่ะ เด็ดพ่อเด็ดแม่ของฉันตั้งชื่อให้ว่าเจเจมาตั้งแต่เกิดแล้ว หึหึ ว่ากันได้ลงคอ ฮา
ชื่อจริงเด็กหญิงบัวศรี ชื่อเล่นเขาเอิ้นอี่เหี่ยน เย้ยไม่ใช่แล้ว ! โถ่ทำเป็นเล่นไป แล้วไดอารี่ของฉันจะจบไหมคะคืนนี้น่ะ ชื่อจริงของฉันเดิร์นมากค่ะทุกคน ‘เดิร์น’แปลว่าอะไร ไม่รู้ค่ะ ! อยู่เฉย ๆ มันก็คิดคำนี้ขึ้นมาเอง โมเดิร์นเหรอ ไม่รู้อ่ะ คล้าย ๆ จ๊าบมั้ง อิอิ เอ้อกลับมาค่ะ ชื่อจริงของฉันน่ะเด็ดพ่อเด็ดแม่ตั้งให้ว่า ‘กลีบจันทร์’ ฮืมม์ เชยมากเลยอ่ะแม่ ทำไมแม่ต้องตั้งชื่อให้หนูเชยแบบนี้อ่ะ ชิ ! แต่ก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใหม่หรอกค่ะ กลีบจันทร์ไพเราะแล้ว
อยากรู้จักชื่อพี่น้องของฉันไหม ! ไม่บอกหรอก ฮา เปล่ากวนค่า มาเข้าเรื่องสักทีเหอะ พรุ่งนี้น่ะฉันจะเข้ากรุงเตพแล้วนะทุกคน กรุงเทพ ! ไม่ใช่กรุงเตพ เดี๋ยวเขาหาว่าภูธรเอา พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไปกรุงเทพแล้วค่ะ ไปหางานทำ ฉันเรียนจบแล้วนะคะ เด็ดพ่อเด็ดแม่โคตรภูมิใจเลย บอกว่าผ่อนรถไถหมดสักทีพะนะ อืมม์ มันเป็นคำสร้อย ไม่ต้องไปหาหรอกความหมาย ‘พะนะ’ นั่น
พรุ่งนี้ฉันจะเข้ากรุงเทพแล้ว ไปอยู่กับญาติค่ะ หาสมัครงานคิดว่าได้งานอะไรก็ทำไปก่อนค่ะ เดี๋ยวไม่มีเงินมารับปริญญา โรงงานก็ทำ ๆ ไปก่อน แต่ฉันจะเอาโรงงานไว้ทีหลังค่ะ ขอสมัครงานตามสายที่จบมาก่อนแล้วกันเนอะ ไม่ได้จริง ๆ ก็โรงงานล่ะ ไม่อายหรอกค่ะ ได้เงิน ! เอ่อ ไม่ได้หน้าเงินนะ แฮ่
ฉันเก็บเสื้อผ้าและข้าวของจำเป็นเรียบร้อยแล้วค่ะ พรุ่งนี้เดินทางได้เลย ฉันนั่งรถตู้ไปค่ะ แถวบ้านมีรถตู้รับส่ง ส่งถึงหน้าบ้านเลยนะคะ สะดวกสบายมาก ๆ ไม่ต้องนั่งรถทัวร์เลย ส่วนที่อยู่ญาติน่ะไม่ต้องห่วง ฉันไปถูกแน่นอน ฉันไม่ได้พึ่งจะเข้ากรุงเทพปีแรกนะ ปิดเทอม ม.ปลายไปทุกเทอมเลย
นี่พูดแล้วจะหาว่าคุย ฉันเข้ากรุงเทพตั้งแต่สมัยเรียน ม.ปลายแล้ว ปิดเทอมนะลงกรุงเทพตลอด ทำงานพาร์ทไทม์จ้า ใช้วุฒิ ม.3 ทำโรงงานเลย นี่ไงฉันถึงบอกว่าทำโรงงานก็ได้ ระหว่างรองานที่ตรงสาย แต่จะเอาไว้เป็นลำดับสุดท้ายไง อย่างไรก็ขอหางานที่เหมาะ ๆ ก่อน
ฉันก็หวังว่าตัวเองไปขุดทองในกรุงเทพจะเจอทองนะคะ หวังว่าคงจะหางานได้ง่าย ๆ ฉันไม่เลือกงานหรอกค่ะ พูดอีกรอบ ! งานอะไรก็ได้ แต่ก็อยากหางานทำที่มันตรงสายที่เรียนมา เอ…. นี่ตกลงฉันเลือกหรือไม่เลือกคะ ฉันเขียนเองก็งงเองไปหมดแล้วนะคะ ฮา สับสนในตนเองไปหมดแล้ว
ตื่นเต้นจังค่ะ พรุ่งนี้แล้วฉันต้องเดินทาง เพื่อน ๆ ฉันน่ะบางคนก็ได้งานทำแล้ว คนมีเส้นมีสายก็แบบนี้ ส่วนคนไม่มีอะไรก็ต้องดิ้นเอง เพื่อนบางคนก็ยังไม่ได้ทำงานเหมือนกับฉันเลย บางคนก็มีเงินเดือนไปแล้ว เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้แหละ ฉันจะต้องโตเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่านี้
เฮ้อ ! นี่ฉันจะต้องกลายเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วใช่ไหมคะ ไม่ใช่น้องนักศึกษาแล้ว งือ เศร้า ! ฮา ฉันคงจะใช้วลีนี้ไม่ได้อีกแล้วล่ะ ‘การเงินมีปัญหาใส่ชุดนักศึกษาไปหาใครดี’ ฉันคงจะเล่นมุกนี้ไม่ได้แล้ว ต่อไปคงต้องพูดคำว่า ‘การเงินมีปัญหาไปขอทานตรงไหนดี ‘ เย้ย ! อันนี้ออกมุกทำงานสบายแล้ว ฮา
เอาล่ะ ๆ วันนี้พอแค่นี้นะคะ ฉันขอตัวไปนอนก่อน คิดถึงวันพรุ่งนี้ และ วันต่อ ๆ ไป ฉันต้องกลายเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว เป็นมนุษย์เงินเดือน ไม่ได้เป็นลูกแหงของพ่อแม่อีกแล้ว ฉันง่วงนอนแล้วค่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาเขียนว่าฉันเจออะไรมาบ้าง
สวัสดีค่ะ…. jj
จบบท…
บันทึกของเจเจ บทที่ 1
.
สวัสดีค่ะฉันชื่อเจเจนะคะ โสดค่ะ ฮันแน่ ! พวกคุณจะบอกว่าฉันชื่อเจเฉย ๆ ใช่ไหมล๊า ทว่าเติมชื่อให้เป็นสองพยางค์เอาเองใช่ไหม โน ! ฉันชื่อเจเจค่ะ เด็ดพ่อเด็ดแม่ของฉันตั้งชื่อให้ว่าเจเจมาตั้งแต่เกิดแล้ว หึหึ ว่ากันได้ลงคอ ฮา
ชื่อจริงเด็กหญิงบัวศรี ชื่อเล่นเขาเอิ้นอี่เหี่ยน เย้ยไม่ใช่แล้ว ! โถ่ทำเป็นเล่นไป แล้วไดอารี่ของฉันจะจบไหมคะคืนนี้น่ะ ชื่อจริงของฉันเดิร์นมากค่ะทุกคน ‘เดิร์น’แปลว่าอะไร ไม่รู้ค่ะ ! อยู่เฉย ๆ มันก็คิดคำนี้ขึ้นมาเอง โมเดิร์นเหรอ ไม่รู้อ่ะ คล้าย ๆ จ๊าบมั้ง อิอิ เอ้อกลับมาค่ะ ชื่อจริงของฉันน่ะเด็ดพ่อเด็ดแม่ตั้งให้ว่า ‘กลีบจันทร์’ ฮืมม์ เชยมากเลยอ่ะแม่ ทำไมแม่ต้องตั้งชื่อให้หนูเชยแบบนี้อ่ะ ชิ ! แต่ก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใหม่หรอกค่ะ กลีบจันทร์ไพเราะแล้ว
อยากรู้จักชื่อพี่น้องของฉันไหม ! ไม่บอกหรอก ฮา เปล่ากวนค่า มาเข้าเรื่องสักทีเหอะ พรุ่งนี้น่ะฉันจะเข้ากรุงเตพแล้วนะทุกคน กรุงเทพ ! ไม่ใช่กรุงเตพ เดี๋ยวเขาหาว่าภูธรเอา พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไปกรุงเทพแล้วค่ะ ไปหางานทำ ฉันเรียนจบแล้วนะคะ เด็ดพ่อเด็ดแม่โคตรภูมิใจเลย บอกว่าผ่อนรถไถหมดสักทีพะนะ อืมม์ มันเป็นคำสร้อย ไม่ต้องไปหาหรอกความหมาย ‘พะนะ’ นั่น
พรุ่งนี้ฉันจะเข้ากรุงเทพแล้ว ไปอยู่กับญาติค่ะ หาสมัครงานคิดว่าได้งานอะไรก็ทำไปก่อนค่ะ เดี๋ยวไม่มีเงินมารับปริญญา โรงงานก็ทำ ๆ ไปก่อน แต่ฉันจะเอาโรงงานไว้ทีหลังค่ะ ขอสมัครงานตามสายที่จบมาก่อนแล้วกันเนอะ ไม่ได้จริง ๆ ก็โรงงานล่ะ ไม่อายหรอกค่ะ ได้เงิน ! เอ่อ ไม่ได้หน้าเงินนะ แฮ่
ฉันเก็บเสื้อผ้าและข้าวของจำเป็นเรียบร้อยแล้วค่ะ พรุ่งนี้เดินทางได้เลย ฉันนั่งรถตู้ไปค่ะ แถวบ้านมีรถตู้รับส่ง ส่งถึงหน้าบ้านเลยนะคะ สะดวกสบายมาก ๆ ไม่ต้องนั่งรถทัวร์เลย ส่วนที่อยู่ญาติน่ะไม่ต้องห่วง ฉันไปถูกแน่นอน ฉันไม่ได้พึ่งจะเข้ากรุงเทพปีแรกนะ ปิดเทอม ม.ปลายไปทุกเทอมเลย
นี่พูดแล้วจะหาว่าคุย ฉันเข้ากรุงเทพตั้งแต่สมัยเรียน ม.ปลายแล้ว ปิดเทอมนะลงกรุงเทพตลอด ทำงานพาร์ทไทม์จ้า ใช้วุฒิ ม.3 ทำโรงงานเลย นี่ไงฉันถึงบอกว่าทำโรงงานก็ได้ ระหว่างรองานที่ตรงสาย แต่จะเอาไว้เป็นลำดับสุดท้ายไง อย่างไรก็ขอหางานที่เหมาะ ๆ ก่อน
ฉันก็หวังว่าตัวเองไปขุดทองในกรุงเทพจะเจอทองนะคะ หวังว่าคงจะหางานได้ง่าย ๆ ฉันไม่เลือกงานหรอกค่ะ พูดอีกรอบ ! งานอะไรก็ได้ แต่ก็อยากหางานทำที่มันตรงสายที่เรียนมา เอ…. นี่ตกลงฉันเลือกหรือไม่เลือกคะ ฉันเขียนเองก็งงเองไปหมดแล้วนะคะ ฮา สับสนในตนเองไปหมดแล้ว
ตื่นเต้นจังค่ะ พรุ่งนี้แล้วฉันต้องเดินทาง เพื่อน ๆ ฉันน่ะบางคนก็ได้งานทำแล้ว คนมีเส้นมีสายก็แบบนี้ ส่วนคนไม่มีอะไรก็ต้องดิ้นเอง เพื่อนบางคนก็ยังไม่ได้ทำงานเหมือนกับฉันเลย บางคนก็มีเงินเดือนไปแล้ว เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้แหละ ฉันจะต้องโตเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่านี้
เฮ้อ ! นี่ฉันจะต้องกลายเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วใช่ไหมคะ ไม่ใช่น้องนักศึกษาแล้ว งือ เศร้า ! ฮา ฉันคงจะใช้วลีนี้ไม่ได้อีกแล้วล่ะ ‘การเงินมีปัญหาใส่ชุดนักศึกษาไปหาใครดี’ ฉันคงจะเล่นมุกนี้ไม่ได้แล้ว ต่อไปคงต้องพูดคำว่า ‘การเงินมีปัญหาไปขอทานตรงไหนดี ‘ เย้ย ! อันนี้ออกมุกทำงานสบายแล้ว ฮา
เอาล่ะ ๆ วันนี้พอแค่นี้นะคะ ฉันขอตัวไปนอนก่อน คิดถึงวันพรุ่งนี้ และ วันต่อ ๆ ไป ฉันต้องกลายเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว เป็นมนุษย์เงินเดือน ไม่ได้เป็นลูกแหงของพ่อแม่อีกแล้ว ฉันง่วงนอนแล้วค่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาเขียนว่าฉันเจออะไรมาบ้าง
สวัสดีค่ะ…. jj
จบบท…