ผมเป็นคนที่คบผู้หญิงมาตลอด จนวันหนึ่งได้เจอเพื่อนผู้ชายห้องเดียวกันเขาย้ายมาจากโรงเรียนอื่นตอนอยู่ ม.1 เข้าก็ เราก็ได้รู้จักกันแต่ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไร จนมา ม.2 เขาเริ่มสนิทกับผม ไปไหนมาไหนด้วยกัน เขาจะชวนเล่นเกมตลอด จนผมเริ่มหวั่นไหว แต่พยายามไม่คิดเพราะเป็นแค่เพื่อนกัน แต่เขาเป็นคนใส่ใจผมมาก จนผมอดคิดไม่ได้ว่าเขาชอบเราอยู่รึป่าว จนผมได้คิดแอบชอบเขา ผมเลยตัดสินใจบอกเลิกผู้หญิงไป ซึ่งตอนนั้นผมผิดจริงๆที่ผมบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นไป (เขาร้องไห้ เพื่อนเขาทักมาบอกให้กลับไป) แต่ผมก็ไม่กลับ ผมตัดสินใจเดินออกมา จนเรื่องนี้จางไป ผมก็เลยตัดสินใจ ลองเอาใจเพื่อนคนนี้กลับ ผมชวนไปไหนเขาก็ไปนะ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เขาเมาเขาก็อยู่กับผม จนเพื่อนๆพี่ๆ ว่าให้ผม2ว่าเป็นแฟนกัน แต่เป็นแค่เพื่อน จนวันหนึ่งผมอึดอัดใจที่ต้องมาอยู่สถานะแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจให้เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งทักไปถาม ว่า (คิดอะไรกับ...) เขาตอบกลับมาว่า (ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดทำไม) วันนั้นผมร้องไห้หนักมาก เศร้าอยู่หลายอาทิตย์ จนผมเริ่ม ตัดใจ จากเขาได้ ผมก็ไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย... 

ผมอยากปรึกษาว่าทำไงให้ตัวเองมีความสุข

ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่มีความสุขผมไม่รู้ผมเป็นอะไร ผมสับสนไปหมด เหมือนผม ไม่แคร์ คำว่า เพื่อนแล้ว ที่ผมฝืนยิ้มอยู่ทุกวันนี้ เพราะ มีพี่ๆ น้องๆ และครอบครัว คอยให้กำลังใจ 

ผมพยายามหาสิ่งใหม่ๆเข้ามาในตัวเอง แต่ผมก็ไม่มีความสุข ผมอยากได้ตัวเองกลับคืนมาผมต้องทำยังไง ผมอยู่แบบนี้มาหลายเดือนแล้ว ผมเคยคิดนะว่า ถ้าไม่มีผมในพรุ่งนี้จะเป็นยังไง...