เป็นกระทู้แรกที่ตั้งขึ้นมาค่ะ ไม่แน่ใจว่าเคยมีกระทู้หัวข้อนี้ตั้งไว้หรือยัง และผิดถูกอย่างไรเพื่อนๆแนะนำด้วยนะคะ

...

วันนี้หลายคนคงเงินเดือนออกแล้ว เราก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่อีกไม่กี่เดือน เราก็จะไม่เป็นมนุษย์เงินเดือนแล้ว ที่เป็นแบบนี้เพราะเราตัดสินใจเลือกที่จะกำหนดชีวิตเราเอง เล่านิดนึงว่าเราจบป.เอก รับราชการมาระยะนึง แต่รู้สึกตลอดว่างานที่ทำไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ เลยตัดสินใจยื่นใบลาออกและตั้งใจว่ามาทำงานส่วนตัวดีกว่า วางแผนไว้ว่าจะเปิดร้านเบเกอรี่เล็กๆซึ่งอาจไม่ใช่งานที่ทำให้ได้เงินมากเท่าเงินเดือนปัจจุบัน แต่เราก็จะได้ทำในสิ่งที่เรารัก และอาจมีเวลาได้ทำอะไรอีกหลายๆอย่างที่อยากจะทำ

และแน่นอนการตัดสินใจอย่างนี้ที่บ้านย่อมไม่สนับสนุนแน่ค่ะ เพราะพ่อแม่อยากให้รับราชการ พ่อจะบอก(อันนี้บอกผ่านแม่)ว่าส่งให้เรียนมาสูงๆ แต่นี่อยากจะออกมาเป็นแม่ค้า ตอนนี้เราเลยสับสนว่านี่เราตัดสินใจถูกหรือผิด คนที่เป็นดร.ส่วนใหญ่อาจทำงานทำหน้าที่ที่มีเกียรติ เป็นอาจารย์ เป็นที่ปรึกษา นู่นนี่ แต่ดูเหมือนว่าเราจะเลือกก้าวมาในทางลงหรือป่าว และวันพรุ่งนี้อย่างน้อยคนเป็นมนุษย์เงินเดือนก็จะมีเงินก้อนนึงไว้สำหรับครองชีพในทุกๆเดือนแน่ๆ แต่ต่อไปคนที่ก้าวออกมาแบบเรา แน่นอนว่าไม่มีหลักประกันได้ว่าจะมีทุนติดตัวหรือไม่เลย

ข้อความอาจฟังดูสับสน เพื่อนๆอย่าถือสานะคะ นี้คือชีวิตที่เราเลือกตอนนี้ค่ะ เลยอยากทราบว่าเพื่อนมีความเห็นอย่างไรบ้างคะว่าถ้าพรุ่งนี้เกิดคุณเลือกที่จะไม่ทำงานประจำแล้ว วันพรุ่งนี้(ในอนาคตทั้งใกล้และไกล)เพื่อนๆจะทำอย่างไรกันบ้างคะ เราจะได้นำข้อคิดเห็นจากเพื่อนๆมาเป็นข้อเสนอแนะและเป็นกำลังใจให้ตัวเองต่อไปค่ะ