คือเราคิดว่าเราเป็นลูกที่แย่มาตลอดเพราะไม่เคยทำให้เค้าภูมิใจสักอย่าง เราปรับปรุงตัวแล้วปรับปรุงตัวอีก เราโตมากับคำหยาบค่ะเราโดนทุกวัน เราเข้าใจว่าแม่ก็ต้องไปทำงาน แต่ว่าหนูก็เรียนหนักมากงานบ้านทุกอย่างหนูทำหมดซักผ้าตากผ้าล้างจานหนูทำให้เขาหมดทุกอย่างแต่ก็โดนดุโดนว่าตลอด การเรียนของหนูเขาก็บอกว่าแย่ หนูก็สอบได้ไม่ต่ำกว่า3.5ทุกครั้งสอบได้ที่1หนูก็ได้คำด่า ด้วยความที่แม่หนูยังเป็นวัยรุ่นเขากลับมาก็เล่นเกมดู ซีรี่ย์ เขาทำอยู่แค่นั้น หนูไม่รู้ว่าหนูคิดไปเองคนเดียวหรือเปล่าว่าหนูผิดจริงๆ หนูอึดอัดที่จะมานั่งร้องไห้ หนูก็มีสิ่งที่ชอบ แม่ไม่เคยสนใจว่าหนูรู้สึกยังไง ไม่เคยกอด ไม่เคยถามว่าเป็นไงบ้าง หนูพยายามยอมรับว่าเขาไม่ได้อยากให้หนูเกิดมาแล้วแต่จะทำให้เขายอมรับให้ได้ หนูทนมานานแล้วอึดอัดมากจริงๆ หนูอยากถามพี่ๆว่าความคิดของหนูมันผิดหรือเปล่า หรือ หนูนิสัยแย่เอง
ลูกที่แย่