ก็คือ เราชอบเพื่อนตัวเองคนนึงครับเค้าเป็นที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เปล่งประกายมากๆทุกด้านทั้งเรียนและกิจกรรม เค้าเป็นคนยื่นมือเข้ามาช่วยเราเวลาเราเรียนไม่รู้เรื่องหรือมีปัญหาอะไรเค้าก็ช่วยเราเสมอจนเราชอบเค้าครับ พอนานเข้าเราก็ไม่อยากปิดไว้เพราะมันดูคิดไม่ซื่อ555เราก็เลยบอกเค้าตรงๆครับ เค้าคนนั้นก็เลยตอบกลับมาว่าเรายังไม่ได้คิดเรื่องนั้นตอนนี้เลย แล้วที่เป็นอยู่ตอนนี้อยู่กับเพื่อนๆก็ดีอยู่แล้วเพราะงั้น ขอโทษนะแต่เราก็คิดว่านายเป็นเพื่อนที่สนิทจริงๆรู้ในเรื่องที่คนอื่นไม่รู้หลายอย่างเพราะงั้นเป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้วล่ะ 

หลังจากนั้นเราก็ยังคุยกันปกติครับ เค้าก็ยังคงเป็นคนชวนคนเฉื่อยๆแบบผมทำกิจกรรมกับสอนการบ้านหรือช่วยติวต่างๆให้เหมือนเดิม ทำให้ผมยังรู้สึกชอบเค้าอยู่เหมือนเดิมจริงๆทั้งๆที่รู้ว่ามันoutแล้วมันไม่safeแล้ว;w;กับการที่เค้าตอบแบบชัดเจนแล้วหนักแน่นใส่เราขนาดนั้น เรารู้อยู่เต็มอกครับว่าถึงจะพยายามต่อไปหรือตื๊อต่อไปมันก็ไม่มีผลเพราะงั้นเราก็อยากตัดใจให้ได้ครับ แต่การที่เรายังคุยกันบ่อยๆกับช่วยเรื่องงาน เรารู้สึกว่ามันทำให้เราตัดใจยากมากเลยครับเค้าเป็นคนที่ช่วยเหลือเราอยู่เสมอจริงๆ ;w;มีอะไรที่สามารถทำให้เราตัดใจจากเค้าแต่ยังคงทำงานร่วมกันบ่อยๆได้มั้ยครับเราไม่อยากห่างไปเพราะเรื่องนี้แต่เรื่องการเรียนก็ยังคงช่วยกันต่อไป ขอบคุณที่รับฟังมาจนถึงตรงนี้ ขอบคุณครับ