สวัสดีครับ...ผมมีคำถามที่ผมสงสัยและคาใจนิดหน่อย ช่วงสมัยที่ผมเรียนมหาลัยหรือจะพูดว่าตั้งแต่ ปวช. - ปวส. - มหาลัย ในสายงานออกแบบ ผมมักถูกตรีตราว่าคนมีอีโก้ที่สูง เวลาที่ต้องเข้าแข่งขันหรือทำงานเป็นทีม และตำแหน่งที่ผมถูกมอบหมายให้เป็นทั้งหมดก็เป็นตำแหน่งรีดเดอร์ทีม ตำแหน่งเฮด ตำแหน่งคนนำทีมตลอด เพราะความสามารถเฉพาะทาง ซึ่งผมเป็นคนไม่ถนัดอะไรเชิงลึกแต่เน้นไปที่ความหลากหลายและมองอะไรกว้างๆหรือภาพรวม ในทุกครั้งก็จะชนะกลับมาเสมอ รวมถึงงานแข่งขันส่วนตัวที่ไม่มีทีม

เพื่อนในทีม แม้กระทั่งอาจารย์ ก็ชอบพูดว่าผมเป็นคนมีอีโก้ อาจจะเพราะเพื่อนเข้าไปพูดคุยเรื่องของผมบ่อยๆ แต่ที่ผมสงสัยก็คือ คำว่าอีโก้นี้ทำไมดูใช้กันบ่อยจังถ้าอีโก้คือการพูดแล้วไม่ฟังคนอื่น การที่เพื่อนปฏิเสธผมนั้นก็แปลว่าอีโก้เหมือนกันนิ แต่ทำไมมีแต่ผมที่โดนตรีตรา และในความจริงแล้วผมไม่เคยปฏิเสธความคิดเห็นใครเลย เวลาถามกันว่ามีใครจะออกไอเดียไหมก็เงียบกัน พอผมต้องรีบตัดสินใจเพราะเวลามันไม่มีมานั่งคอยท่าแล้วทุกคนก็จะเอามาพูดทีหลัง แต่ผมก็ทำใจไว้ระดับนึงแล้วล่ะเวลาต้องตัดสินใจอะไร แต่ก็จะคำนึงไว้ในใจเสมอว่าถ้าเราไม่เสียสละไม่รับบทนี้ มันก็ไปต่อไม่ได้ จนบางทีผมก็พยายามอธิบายเหตุผลต่างๆ แต่เวลาทุกคนคุยต่อหน้าผมก็ทำเป็นเรื่องเล่นๆจนมันไม่ได้คลี่คลายอะไร จนบางทีผมเองเริ่มท้อจนอยากขอออกจากทีมด้วยซ้ำ เพราะเวลาใครจะชมผลงาน ผมจะเป็นคนเดียวที่ไม่ถูกชมไม่มีการพูดถึงเลย สุดท้ายผมเลยปล่อย ใครอยากทำอะไรก็เอาเลยผมก็เออ ออ ตามน้ำ

ผมเห็นหลายครั้งมากที่คนที่แสดงออกทางความคิดเด่นๆหนักแน่นมั่นคงมักถูกคนมองว่ามีอีโก้เป็นคนมีอีโก้ จนบางทีผมก็สบดในใจด้วยความไม่ไหวจะทน "อยู่ท่ามกลางคนโง่จะให้เชื่อมั่นอะไรอีกนอกจากตัวเอง ผลลัพธ์ที่ผ่านมาก็บ่งชี้ถึงเรื่องนี้ " แต่พอนึกภาพรวมยิ่งเราพูดก็ยิ่งดูแย่ สรุปเลยคือคนอีโก้ที่ทุกคนชอบพูดกันมันดูเป็นกันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ

ถ้าผมเลือกได้ระหว่างเป็นคนมีอีโก้แต่มั่นใจตัวเองกล้าแสดงออกกล้าออกมาคว้าโอกาสจนฝ่าฟันประสบความสำเร็จเหมือนที่ผ่านมา กับเป็นคนเงียบนิ่งเหมือนคนถ่อมตัวแต่ไม่ได้ทำอะไรเลยตามน้ำตามสังคมไปวันๆ ผมว่าผมขอเป็ยคนมีอีโก้ที่เลือกฟังความคิดเห็นที่เกิดประโยชน์ กับคบคนที่มีประโยชน์ดีกว่า ขอบคุณครับ...