เกือบห้าปีที่รู้จักกันมา ถึงแม้จะมีเพียงช่วงเวลาสั้นๆไม่กี่เดือนที่เราคบกัน กับอีกหลายปีที่เธอคบกับคนอื่น

เราสองคนทำงานที่เดียวกัน ภายใต้สำนักงานเล็กๆ ที่ต้องเจอหน้ากันแทบทุกวัน

ตั้งแต่เธอเดินจากไป ไม่ว่าเธอจะคบ จะเลิกกับใครสองสามคน ผมก็รอ ให้เธอหันมาให้โอกาสผมบ้าง

ผมสำรวจ พยายามทำตัวดีขึ้นตลอดที่เธอเลือกที่จะปฏิเสธผม แล้วไปเลือกคนอื่น

ผมดีขึ้นจากวันแรกที่เรารู้จักกันมาก ดีขึ้นเสียจนมีใครบางคนพยายามจะเข้ามาในชีวิตผม แต่ผมก็เลือกที่จะปฏิเสธเพื่อเธอ

ผมยังคงหมั่นช่วยเหลือ ดูแลเธอห่างๆอยู่เสมอ

แต่วันนี้ผมเหนื่อยมากแล้ว กับสิ่งที่เป็นอยู่ ผมอยากพัก

การตัดใจนั้นทำยาก ผมจะยังคงให้ความช่วยเหลือเธอ ไม่โกรธไม่เกลียดเธอเช่นเดิม แต่จะไม่เสนอหน้ายื่นมือไปให้ ในเมื่อเธอเลือกที่จะปฏิเสธ

บางทีผมก็เคยคิดอยากจะลาออกไปทำงานที่อื่น แต่ทำไมผมต้องเดินหนี

ผมต้องแข็งแกร่ง ตัดใจจากเธอให้ได้ ทั้งๆที่ยังเห็นหน้าเธอแทบทุกวัน

ยังมีความฝันอีกมากมายที่ผมต้องเดินตามหา โดยจะไม่อาวรณ์ให้เธอมาเดินเคียงข้าง นับจากวันนี้ไปผมขอพักหัวใจจากเธอ เพราะผมเหนื่อยเหลือเกิน