ผลัดกันทำย่ำเหยียบแล้วยืนหยัด  กระดูกดัดผัวะเผาะให้โผเผ
ค่อยย่างเท้าก้าวเขยกดูเกกเก  ออกโซเซเดินข้ามตามตะพาน

คือวรรคนี้คุณครูให้สรุปเป็นร้อยแก้ว หนูไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะ
ที่เข้าใจคือ สุนทรภู่ตกลงไปที่ไหนซักที่กับคนที่มาด้วยแล้วก็ผลัดกันขึ้นมา พอเดินเท้าก็กะเผลก 

อยากให้มันเรียงเป็นประโยคแบบสวยๆที่เข้าใจได้อ่ะค่ะ แนะนำหน่อยนะคะ