สวัสดีครับ ผมขอไม่เอ๋ยนามตัวเองนะครับเผื่อเขาเข้ามาอ่าน
เรื่องมีอยู่ว่า เราสองคนกันมา4ปีเต็มเลิกกันเดือนที่เริ่มเป็นแฟนกันพอดีต่างกันแค่วัน
ผมอยู่กลับเขามา4ปีรักกันมาไม่เคยมีเรื่องนอกใจกันเลย แต่ชีวิตคู่ก็ต้องมีทะเลอะกันบ้างไม่เากย้ข้าใจกันบ้างความเห็นไม่ตรงกันบ้างแต่ก็เข้าใจนะครับว่าชีวิตคู่กต้องมีกระทบกระทั่งกันบาง เราสองคนเรียนอยู่ด้วยกันทั้งคู่จนตอนนี้เราสองคนเรียนจบจนทำงานกันแล้วผมคบกับเขาตั้งแต่ เริ่มรักปี60รักเราจบลงปี64นะครับ เราสองคนรักกันมาเหมือนคู่รักปกติครับคบกันตั้งแต่เรียนจนตอนนี้เรียนจบทำงานทั้งคุ่เราก็อยู่กันมาเเบบนี้ไปเรือยๆแต่เรากับแฟนทำงานต่างที่นะครับ(ไม่ได้ทำงานที่เดียวกัน)เขาอายุ20ผมอายุ21ผมจบเร็วกว่าเขา1ปี ผมเลยต้องเริ่มทำงานก่อนเขา เธอก็ทำงานของเธอไปเรื่อยๆผมก็ทำงานของผมไปวันหยุดเมื่อใหร่เราก็จะมาเจอกันมาอยุ่ด้วยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ อาจจะมองว่ามันปกติสินะครับ จนวันนึ่งเขาเริ่มทำพฤติกรรมแปลกไปใส่ผมเธออยุ่กับผมเธอเริ่มหวงของ(ทศ)เข้าห้องเราเธอก็จะเอาเข้าไปด้วยทั้งที่ตอนเราคบกันแรกๆเธอไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่ผมก็ไม่เช็ค(ทศ)เขานะครับให้ความเป็นส่วนตัวเขาเพราะบางเรื่องผู้หญิงผู้หญิงคุยกันเราก็เลยไม่เข้าไปยุ่งเราก็อยู่กันมาแบบชีวิตคู่ปกติ
ต่อจากนี้ผมขอหักมุมเข้าช่วงที่เปลี่ยนแปลงเลยนะครับ เราสองคนไม่เคยทะเลาะกันจนถึงครั้นเลิกกันเลยนะครับอยู่วันหนึ่งผมโทรหาเขาขึ้นติดสายเราก้ถามว่าคุยกลับใครเขาบอกคุยกลับเพื่อน(ผู้หญิง)เราก้ไม่ว่าเขาคนเรียนจบมาก้คงคิดถึงเพื่อนคงโทรคุยกันแหละผมก้ไม่อะไร ผมก้บอกคุยนานจังอยากคุยบ้างแล้วเธอก้หายไปเลยประมาณ1ชม.เต็มๆเขาก็ทักผมมาว่าเขาทำผิดเขาขอโทษ(ทำรองนี้)ผมก็เลยถามเขาว่ามีคนอื่นใช่มั้ยเขาตอบผมว่าใช่ ผมเลยถามว่าจะเลือกคนนั้นหรอเขาบอกไม่เขาจะเลือกผม ผมก็บอกทำไมทำแบบนี้เขาบอกแค่คุยเล่นๆไม่คิดอะไรผมก้ขอให้เขาเลิกคุยแล้วบล้อคคนนั้นสะนะ(เธอไม่เคยนอกใจผมเลย) ผมให้โอกาศเธอจนเธอหายไปอีก2ชม.มาพร้อมกับคำว่า ขอโทษนะ ที่ใจร้ายแบบนี้ แล้วเขาก็บล็อคผมทุกช่องทางไม่มีแม้แต่คำบอกลาเลย จนวันนึ่งผมก็ไปดักรอเธอที่ทำงานเธอปรากฏว่าแฟนใหม่เธอคือคนที่ทำงานที่เดียวกัน ผมเป็นคนไม่ยอมคนอยู่แล้วผมเลยจับคุยกันหมดนันเลย(3คนนะครับ) คือตัวผม แฟนใหม่เขา แล้วก็ตัวเขา ผมก็ถามหาเหตุผลว่าทำไมทำกับผมแบบนี้เขาให้คำตอบผมไม่ได้ เขาพูดแต่บอกว่าขอโทษ เขาบอกตัวเขาเป็นคนเริ่มทำทุกอย่างพังเอง คนใหม่เขาไม่เกี่ยว ผมเลยคุยกะแฟนใมห่เขาบอกว่าไม่รู้บ้างหรอว่าเขามีแฟนแล้ว แฟนใหม่เขาตอบว่าผมไม่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ผมเลยเลิกคุยกับผู้ชาย กลับไปถามฝ่ายหญิงว่าทำไมทำกันแบบนี้ ทำไมใจร้ายขนาดนี้ 4ปีอยู่กันมามันไม่มีความหมายเลยหรอ เขาตอบแต่ขอโทษ ในความคิดผมผมว่ามันไม่ใช่เหตุผลเลยที่ต้องเลิกกัน ผมเลยเล่นบทโหด ให้คำตอบไม่ได้ก้ไม่ต้องมีใครได้ไปจากที่นี่ เขาก็ร้องไห้ ผมก็เลยใจเย็นลง เลยพูดกะเขาด้วยคำที่ปราณีตปรานอม(ส่วนตัวผมไม่ชอบให้แฟนตัวเองร้องไห้อยู่แล้ว) ผมเลยคุยกับเขาดีๆว่าที่เราเลิกกันเพราะอะไรเราจะได้จำไว้ว่าครั้งนึ่งรบคบกันเราผิดพลาดเรื่องนี้ เขาก้ตอบมาแบบปูๆปลาๆว่าผมไม่มีแบบเวลาไม่สนใจกัน (คนสนใจกันมีเวลาให้กันมันต้องทำงานที่เดียวกันด้วยหรอครับ) ผมก็เลยบอกเขาว่ามันยังไม่ใช่เหตุผลจริงๆของเธอวะ +เวลาตอนนั้นเริ่มดึก เราเป็นห่วงเขาด้วย เลยรีบคุยรีบเคลียร์ให้จบ(จะเคอฟิว) ผมเลยถามเขาว่าคิดดีแล้วใช่มั้ยที่ทำแบบนี้ เขาก็หนักหน้า ผมเลยพูดว่าผมโครตเสียใจเลยที่โดนกะทำแบบนี้ไม่เคยเจอคนใจร้ายขนาดนี้เลย เขาก็ขอโทษละขอให้จบกันแค่นี้ต่างคนต่างอยู่เถอะนะ นี่หรือผลของการซื่อสัตย์ในความรัก คือการที่เราต้องโดนเขานอกใจ ผมคิดว่ามันไม่แฟร์กับตัวผมเลย จากนั้นผมก็เดินขึ้นรถละขับรถออกไปแบบไม่พูดไม่อวยพรเขาสักคำไม่เอ๋ยคำลาแม้แต่คำเดียว ผมกลับมาที่บ้านผมคิดอะไรไม่รุ้ผมสุ่มรหัสเฟสเธอแล้วก็เข้าได้ เจอเฟสผู้ชายผมเลยทักส่วนตัวไปคุยเพิ่ม ผมถามผู้ชายว่าไม่รู้จริงๆหรอว่าน้องเขามีแฟนเราทำนองนี้ ผู้ชายตอบว่ารู้แต่ตอนนี้น้องเขาก็เลือกแล้วไม่ใช่หรอว่าเขาเลือกใคร (อ๋อกูคือตัวเลือกหรอ) ผมก็เลยถามคุยกันนานยัง ผู้ชายตอบผมคบกันมา2เดือนแล้ว ผู้ชายแฟนใหม่เขาก็ขอให้ผมพอแค่นี้ให้จบแค่นี่ เขาบอกตอกย้ำผมเบาๆประมาณว่าเขากะน้องเขาไปกันไกลแล้ว (ผมคิดในใจ2เดือนนี้คือไกลใช่มั้ย) ผมอยู่กันมา4ปี มาพังเพราะมือที่3 หรือ ผู้หญิงไม่รู้จักพอครับ แต่ผมก็ไม่โทษเขาทั้งสองนะผมโทษตัวผมเองว่าคงดูแลเขาไม่ดีพอเลยทำให้เป็นแบบนี้ (ความผิดครั้งนี้ขอให้ผมเป็นผู้ผิดผู้เดียว) แต่ผมเสียดายนะที่อยู่กันมา4ปีต้องมาจบด้วยเรื่องที่มันไม่ควรมีเเล้ว อย่างที่บอกข้างต้นว่าเราคบกันตั้งแต่เรียนสำหรับผมคบตอนวัยรุ่นมันเป็นอะไรที่พังง่ายมากจนมาวัยทำงานเรื่องที่กัวที่สุดก็เกิดขึ้น
จนตอนนี้ผมก็ยังทำโอกาศสำคัญไปให้เขาอยู่นะครับเช่นวันเกิดไม่รู้สิบางคนอาจบอกผมโง่ที่ทำแบบนั้น ความรู้สึกผมมันเคยทำให้เขามา5ปีก่อนคบกันสะอีกทำมาเรื่อยๆมันเคยตัวอะต่อให้ไม่เป็นอะไรกันก็ยังอยากทำสิ่งที่เคยทำ ผมก็ทำไปไม่คิดอะไรคิดแค่ว่าขอให้ได้ทำก็พอ แล้วตอนนี้ปัจจุบันผมก้ไม่เอาใครเข้ามาในชีวิตอีกเลยถามว่ามีผู้หญิงมักมาคุยบ้างมั้ยก็มีนะครับแต่ผมก็คุยแปบเดียวละบล็อคผู้หญิงเหล่านั้นหมดมันอาจจะมองว่าเป็นการปิดกั้นตัวเองรึป่าวก็ยอมรับนะครับว่าส่วนนึ่งส่วนนึ่งผมก็ไม่อยากเอาใครเข้ามาเสียใจอีกแล้วไม่อยากพาใครมาลำบากอีกแล้ว แต่ผมก็ติดตามชีวิตเขานะเขาก็อยู่ดีมีสุขดีนะ
ผลของการโดนนอกใจคนที่ซื่อสัตย์มาตลอดต้องเป็นฝ่ายเสียน้ำตาหรอครับมันไม่ยุติธรรมสำหรับตัวผมเลย ตอนนี้ผมก็ยังอยู่คนเดียวไม่อยากเอาใครมาแทนที่เขา ถามว่าเสียใจมั้ยเสียใจสิเสียใจมากๆคนที่ไว้ใจที่สุดมาทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ไม่ถือโทษโกรธเขาแล้วแหละ
ผมเชื่อนะว่าถ้าคนมันใช่ของกันละกันวันจนวนกลับมารักกันใหม่ ผมก็อยากให้เป็นแบบนั้นนะครับ แต่ก้อย่างว่าคนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อสมหวังกับทุกสิ่ง ผมก็ยังรอถึงแม้คำตอบอาจจะไม่ใช่อย่างที่ต้องการ จนตอนนี้ผมก็คุยกับเขาบ้างนะครับแต่ผมไม่ค่อยได้ตอบเขาตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แล้วแต่อารมณ์555
เป็นไงบ้างครับอ่านมาถึงตอนนี้น้ำเน่ามั้ยละครับแต่ผมขอบอกไว้เลยนะครับไม่มีการเเต่งเรื่องขึ้นมาแต่อย่างใดเป็นประสบการตรงที่เจอมากับตัวจริงๆ
ผมขอถามเพื่อนที่เข้ามาอ่าน ผมผิดหรอครับกลับเหตุการที่เกิดขึ้น ทำไมผมต้องถึงเป็นคนที่เสียใจ ทำไมต้องเป็นคนที่ออกมา
ผมอยากทราบความเห็นเพื่อนๆว่าผมกลับเขามีโอกาสกลับมาเริ่มใหม่ได้อีกมั้ยครับ หรือมันคงไม่มีแบบนั้นแล้ว ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
#ทุกคนไม่ได้เกิดมาเพื่อสมหวัง
#ทุกคนไม่สมควรโดนแบบนี่
#ผลของการซื่อสัตร์คือการเสียใจ?
#เธอเก่งที่ไปได้ไกลขนาดนั้นเปรียบกลับเรายังมองย้อนดูอดีตที่เคยมีกันไม่ยอมเดินไปใหน
#ขอบคุณพันธิปที่มอบพื้นที่เล็กๆให้ผม
#ขอให้โลกใบนี้ใจดีกลับเธอมากๆนะ
เขียนขึ้นเมื่อ 12/08/64 😔
#โดนนอกใจ
เรื่องมีอยู่ว่า เราสองคนกันมา4ปีเต็มเลิกกันเดือนที่เริ่มเป็นแฟนกันพอดีต่างกันแค่วัน
ผมอยู่กลับเขามา4ปีรักกันมาไม่เคยมีเรื่องนอกใจกันเลย แต่ชีวิตคู่ก็ต้องมีทะเลอะกันบ้างไม่เากย้ข้าใจกันบ้างความเห็นไม่ตรงกันบ้างแต่ก็เข้าใจนะครับว่าชีวิตคู่กต้องมีกระทบกระทั่งกันบาง เราสองคนเรียนอยู่ด้วยกันทั้งคู่จนตอนนี้เราสองคนเรียนจบจนทำงานกันแล้วผมคบกับเขาตั้งแต่ เริ่มรักปี60รักเราจบลงปี64นะครับ เราสองคนรักกันมาเหมือนคู่รักปกติครับคบกันตั้งแต่เรียนจนตอนนี้เรียนจบทำงานทั้งคุ่เราก็อยู่กันมาเเบบนี้ไปเรือยๆแต่เรากับแฟนทำงานต่างที่นะครับ(ไม่ได้ทำงานที่เดียวกัน)เขาอายุ20ผมอายุ21ผมจบเร็วกว่าเขา1ปี ผมเลยต้องเริ่มทำงานก่อนเขา เธอก็ทำงานของเธอไปเรื่อยๆผมก็ทำงานของผมไปวันหยุดเมื่อใหร่เราก็จะมาเจอกันมาอยุ่ด้วยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ อาจจะมองว่ามันปกติสินะครับ จนวันนึ่งเขาเริ่มทำพฤติกรรมแปลกไปใส่ผมเธออยุ่กับผมเธอเริ่มหวงของ(ทศ)เข้าห้องเราเธอก็จะเอาเข้าไปด้วยทั้งที่ตอนเราคบกันแรกๆเธอไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่ผมก็ไม่เช็ค(ทศ)เขานะครับให้ความเป็นส่วนตัวเขาเพราะบางเรื่องผู้หญิงผู้หญิงคุยกันเราก็เลยไม่เข้าไปยุ่งเราก็อยู่กันมาแบบชีวิตคู่ปกติ
ต่อจากนี้ผมขอหักมุมเข้าช่วงที่เปลี่ยนแปลงเลยนะครับ เราสองคนไม่เคยทะเลาะกันจนถึงครั้นเลิกกันเลยนะครับอยู่วันหนึ่งผมโทรหาเขาขึ้นติดสายเราก้ถามว่าคุยกลับใครเขาบอกคุยกลับเพื่อน(ผู้หญิง)เราก้ไม่ว่าเขาคนเรียนจบมาก้คงคิดถึงเพื่อนคงโทรคุยกันแหละผมก้ไม่อะไร ผมก้บอกคุยนานจังอยากคุยบ้างแล้วเธอก้หายไปเลยประมาณ1ชม.เต็มๆเขาก็ทักผมมาว่าเขาทำผิดเขาขอโทษ(ทำรองนี้)ผมก็เลยถามเขาว่ามีคนอื่นใช่มั้ยเขาตอบผมว่าใช่ ผมเลยถามว่าจะเลือกคนนั้นหรอเขาบอกไม่เขาจะเลือกผม ผมก็บอกทำไมทำแบบนี้เขาบอกแค่คุยเล่นๆไม่คิดอะไรผมก้ขอให้เขาเลิกคุยแล้วบล้อคคนนั้นสะนะ(เธอไม่เคยนอกใจผมเลย) ผมให้โอกาศเธอจนเธอหายไปอีก2ชม.มาพร้อมกับคำว่า ขอโทษนะ ที่ใจร้ายแบบนี้ แล้วเขาก็บล็อคผมทุกช่องทางไม่มีแม้แต่คำบอกลาเลย จนวันนึ่งผมก็ไปดักรอเธอที่ทำงานเธอปรากฏว่าแฟนใหม่เธอคือคนที่ทำงานที่เดียวกัน ผมเป็นคนไม่ยอมคนอยู่แล้วผมเลยจับคุยกันหมดนันเลย(3คนนะครับ) คือตัวผม แฟนใหม่เขา แล้วก็ตัวเขา ผมก็ถามหาเหตุผลว่าทำไมทำกับผมแบบนี้เขาให้คำตอบผมไม่ได้ เขาพูดแต่บอกว่าขอโทษ เขาบอกตัวเขาเป็นคนเริ่มทำทุกอย่างพังเอง คนใหม่เขาไม่เกี่ยว ผมเลยคุยกะแฟนใมห่เขาบอกว่าไม่รู้บ้างหรอว่าเขามีแฟนแล้ว แฟนใหม่เขาตอบว่าผมไม่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ผมเลยเลิกคุยกับผู้ชาย กลับไปถามฝ่ายหญิงว่าทำไมทำกันแบบนี้ ทำไมใจร้ายขนาดนี้ 4ปีอยู่กันมามันไม่มีความหมายเลยหรอ เขาตอบแต่ขอโทษ ในความคิดผมผมว่ามันไม่ใช่เหตุผลเลยที่ต้องเลิกกัน ผมเลยเล่นบทโหด ให้คำตอบไม่ได้ก้ไม่ต้องมีใครได้ไปจากที่นี่ เขาก็ร้องไห้ ผมก็เลยใจเย็นลง เลยพูดกะเขาด้วยคำที่ปราณีตปรานอม(ส่วนตัวผมไม่ชอบให้แฟนตัวเองร้องไห้อยู่แล้ว) ผมเลยคุยกับเขาดีๆว่าที่เราเลิกกันเพราะอะไรเราจะได้จำไว้ว่าครั้งนึ่งรบคบกันเราผิดพลาดเรื่องนี้ เขาก้ตอบมาแบบปูๆปลาๆว่าผมไม่มีแบบเวลาไม่สนใจกัน (คนสนใจกันมีเวลาให้กันมันต้องทำงานที่เดียวกันด้วยหรอครับ) ผมก็เลยบอกเขาว่ามันยังไม่ใช่เหตุผลจริงๆของเธอวะ +เวลาตอนนั้นเริ่มดึก เราเป็นห่วงเขาด้วย เลยรีบคุยรีบเคลียร์ให้จบ(จะเคอฟิว) ผมเลยถามเขาว่าคิดดีแล้วใช่มั้ยที่ทำแบบนี้ เขาก็หนักหน้า ผมเลยพูดว่าผมโครตเสียใจเลยที่โดนกะทำแบบนี้ไม่เคยเจอคนใจร้ายขนาดนี้เลย เขาก็ขอโทษละขอให้จบกันแค่นี้ต่างคนต่างอยู่เถอะนะ นี่หรือผลของการซื่อสัตย์ในความรัก คือการที่เราต้องโดนเขานอกใจ ผมคิดว่ามันไม่แฟร์กับตัวผมเลย จากนั้นผมก็เดินขึ้นรถละขับรถออกไปแบบไม่พูดไม่อวยพรเขาสักคำไม่เอ๋ยคำลาแม้แต่คำเดียว ผมกลับมาที่บ้านผมคิดอะไรไม่รุ้ผมสุ่มรหัสเฟสเธอแล้วก็เข้าได้ เจอเฟสผู้ชายผมเลยทักส่วนตัวไปคุยเพิ่ม ผมถามผู้ชายว่าไม่รู้จริงๆหรอว่าน้องเขามีแฟนเราทำนองนี้ ผู้ชายตอบว่ารู้แต่ตอนนี้น้องเขาก็เลือกแล้วไม่ใช่หรอว่าเขาเลือกใคร (อ๋อกูคือตัวเลือกหรอ) ผมก็เลยถามคุยกันนานยัง ผู้ชายตอบผมคบกันมา2เดือนแล้ว ผู้ชายแฟนใหม่เขาก็ขอให้ผมพอแค่นี้ให้จบแค่นี่ เขาบอกตอกย้ำผมเบาๆประมาณว่าเขากะน้องเขาไปกันไกลแล้ว (ผมคิดในใจ2เดือนนี้คือไกลใช่มั้ย) ผมอยู่กันมา4ปี มาพังเพราะมือที่3 หรือ ผู้หญิงไม่รู้จักพอครับ แต่ผมก็ไม่โทษเขาทั้งสองนะผมโทษตัวผมเองว่าคงดูแลเขาไม่ดีพอเลยทำให้เป็นแบบนี้ (ความผิดครั้งนี้ขอให้ผมเป็นผู้ผิดผู้เดียว) แต่ผมเสียดายนะที่อยู่กันมา4ปีต้องมาจบด้วยเรื่องที่มันไม่ควรมีเเล้ว อย่างที่บอกข้างต้นว่าเราคบกันตั้งแต่เรียนสำหรับผมคบตอนวัยรุ่นมันเป็นอะไรที่พังง่ายมากจนมาวัยทำงานเรื่องที่กัวที่สุดก็เกิดขึ้น
จนตอนนี้ผมก็ยังทำโอกาศสำคัญไปให้เขาอยู่นะครับเช่นวันเกิดไม่รู้สิบางคนอาจบอกผมโง่ที่ทำแบบนั้น ความรู้สึกผมมันเคยทำให้เขามา5ปีก่อนคบกันสะอีกทำมาเรื่อยๆมันเคยตัวอะต่อให้ไม่เป็นอะไรกันก็ยังอยากทำสิ่งที่เคยทำ ผมก็ทำไปไม่คิดอะไรคิดแค่ว่าขอให้ได้ทำก็พอ แล้วตอนนี้ปัจจุบันผมก้ไม่เอาใครเข้ามาในชีวิตอีกเลยถามว่ามีผู้หญิงมักมาคุยบ้างมั้ยก็มีนะครับแต่ผมก็คุยแปบเดียวละบล็อคผู้หญิงเหล่านั้นหมดมันอาจจะมองว่าเป็นการปิดกั้นตัวเองรึป่าวก็ยอมรับนะครับว่าส่วนนึ่งส่วนนึ่งผมก็ไม่อยากเอาใครเข้ามาเสียใจอีกแล้วไม่อยากพาใครมาลำบากอีกแล้ว แต่ผมก็ติดตามชีวิตเขานะเขาก็อยู่ดีมีสุขดีนะ
ผลของการโดนนอกใจคนที่ซื่อสัตย์มาตลอดต้องเป็นฝ่ายเสียน้ำตาหรอครับมันไม่ยุติธรรมสำหรับตัวผมเลย ตอนนี้ผมก็ยังอยู่คนเดียวไม่อยากเอาใครมาแทนที่เขา ถามว่าเสียใจมั้ยเสียใจสิเสียใจมากๆคนที่ไว้ใจที่สุดมาทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ไม่ถือโทษโกรธเขาแล้วแหละ
ผมเชื่อนะว่าถ้าคนมันใช่ของกันละกันวันจนวนกลับมารักกันใหม่ ผมก็อยากให้เป็นแบบนั้นนะครับ แต่ก้อย่างว่าคนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อสมหวังกับทุกสิ่ง ผมก็ยังรอถึงแม้คำตอบอาจจะไม่ใช่อย่างที่ต้องการ จนตอนนี้ผมก็คุยกับเขาบ้างนะครับแต่ผมไม่ค่อยได้ตอบเขาตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แล้วแต่อารมณ์555
เป็นไงบ้างครับอ่านมาถึงตอนนี้น้ำเน่ามั้ยละครับแต่ผมขอบอกไว้เลยนะครับไม่มีการเเต่งเรื่องขึ้นมาแต่อย่างใดเป็นประสบการตรงที่เจอมากับตัวจริงๆ
ผมขอถามเพื่อนที่เข้ามาอ่าน ผมผิดหรอครับกลับเหตุการที่เกิดขึ้น ทำไมผมต้องถึงเป็นคนที่เสียใจ ทำไมต้องเป็นคนที่ออกมา
ผมอยากทราบความเห็นเพื่อนๆว่าผมกลับเขามีโอกาสกลับมาเริ่มใหม่ได้อีกมั้ยครับ หรือมันคงไม่มีแบบนั้นแล้ว ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
#ทุกคนไม่ได้เกิดมาเพื่อสมหวัง
#ทุกคนไม่สมควรโดนแบบนี่
#ผลของการซื่อสัตร์คือการเสียใจ?
#เธอเก่งที่ไปได้ไกลขนาดนั้นเปรียบกลับเรายังมองย้อนดูอดีตที่เคยมีกันไม่ยอมเดินไปใหน
#ขอบคุณพันธิปที่มอบพื้นที่เล็กๆให้ผม
#ขอให้โลกใบนี้ใจดีกลับเธอมากๆนะ
เขียนขึ้นเมื่อ 12/08/64 😔