เมื่อสามสี่ปีที่ผ่านมาเราเคยคบผู้หญิงคนหนึ่งเธอเรียนสายอาชีพเป็นสาวเทคนิคบุคลิกเธอเซอๆ เราเรียนสายสามัญเรารู้จักกันผ่านเพื่อนของเรา เราคบกันได้ประมาณ3เดือนก็มีความผูกพันธุ์กันพอสมควร ด้วยนิสัยเราตอนนั้นเจ้าชู้มากประมาณว่าหลงตัวเองมีสาวๆมาคุยด้วยเรื่อยๆ ก็มีบ้างที่โกหกเธอ หลอกเธอทำเธอเสียใจ พูดจารุนแรงใส่เธอทั้งๆที่เธอรักเรามากไม่เคยนอกใจเราเลย แต่ระยะหลังๆที่คบกันก็ทะเลาะกันบ่อยมาก จนทำให้เลิกกันครั้งแรกเราเป็นคนบอกเลิกเธอเองด้วยเหตุผลๆคือเราลืมแฟนเก่าไม่ได้และรักแฟนเก่ามาก ก่อนหน้านี้เราเคยคบสาวสมัยมอต้นเธอสวยและเรียนเก่งแต่ก้ต้องเลิกกันเพราะเธอมีคนมาจีบเยอะเราเลยรู้สึกว่าเราคงไม่คู่ควรกับเธอแฟนเก่าเราคนนั้นเขาเสียใจมากที่เราเลิกกับเค้าไปและเรายังไปคบกับน้องสาวแท้ๆของเธออีกต่างหากแบบรักพี่เสียดายน้องเธอเลยเกรียดเราจนทุกวันนี้ไม่เหลือแม้แต่ความเป็นเพื่อน และนี่คือแฟนคนแรกที่เรารู้สึกอยากขอโทษอีกครั้งและรู้สึกผิดไม่หายจนถึงทุกวันนี้ และคนที่เรากำลังพูดถึงคนนี้เรากลับมาง้อเค้าอีกครั้งในวันที่เราเหงาไม่มีใครให้คุยด้วยเธอก็ยอมกลับมาคบกันอีกคบกับเธอได้ไม่ถึงสองเดือนความเลวเราก็กลับมาเราไปคุยกับสาวคนอื่นที่สวยกว่าและแรงกว่าเธอเหมือนกรรมจะตามทันเราโดนสาวคนใหม่หลอกสารพัดทั้งคบซ้อนหลอกใช้ตังค์จนเราเจ็บมากเลยหันกลับมาหาแฟนเก่าแต่คราวนี้เธอเหมือนจะไม่ให้อภัยแต่เราก้โทรไปง้อเธอทุกวันๆจนเธอยอมคืนดี คบกันมาอีกได้ไม่ถึงเดือนช่วงเดือนกุมภา เราก้เลิกกับเธอสาเหตุเพราะพ่อเราไม่ค่อยชอบเธอ ระหว่างที่เราคบกับเธอเราเคยพาเธอไปเล่นที่บ้านเราบ่อยครั้งและพ่อเราก้ไม่ชอบเธอเพราะบุคลิกเธอเซอๆเหมือนเด็กเกเรพ่อเลยให้เลิกคบระหว่างนั้นเรากำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยพอดีเลยคิดว่าเลิกก็ได้นะยังไงต้องไปเจอสาวใหม่ๆในมหาวิทยาลัยอยู่ดี ครั้งนี้ที่เลิกกับเธอเป็นครั้งที่เราเสียใจมากที่สุด เมื่อเข้ามหาวิทยาลัยเธอก็เข้ามหาวิทยาลัยข้างๆกันกับเรามหาวิทยาลัยของเรารั้วติดกันแต่เราก็ยังคงติดต่อกับเธออยู่แต่ไม่บ่อย เราเข้ามหาวิทยาลัยได้ไม่นานก็มีแฟนใหม่เป็นรุ่นพี่ วั้นนั้นเรามีการบ้านต้องเขียนแบบบ้านแต่เราไม่ถนัดเราเลยติดต่อกับแฟนเก่าขอให้เขาช่วยเขียนแบบให้เพราะเธอเรียนสถาปัตมา เราบอกกับแฟนใหม่ว่าเราจะเอางานไปให้แฟนเก่าเราช่วยทำแต่ในฐานะเพื่อนนะบอกกับแฟนใหม่เพื่อให้เธอสบายใจ เราเอางานไปให้แฟนเก่าเราช่วยทำเธอก็ไม่ปฏิเสธที่จะช่วยกลับทำงานนั้นออกมาได้ดีมากเราเลยอาสาเลี้ยงข้าวเธอหรือไม่ก็ช่วยเธอทำงาน รู้ไหมทำไมเธอถึงยอมข่วยเพราะเราโกหกเธอว่าเรายังไม่มีใครยังรอและรักเธออยู่แต่ในใจจริงๆเราก็แอบคิดถึงเธอ ที่เธอยอมช่วยไม่ใช่เพราะเธอยังรักเรามากแต่เพราะเธอเป็นคนดีมากต่างหาก ไม่เกินอาทิตย์เธอก็ติดต่อเรามาให้ช่วยเธอเขียนงานส่งเพราะเธอไม่มีเวลาทำเราก็รับปากจะทำช่วยเย็นวันนั้นเธอเอางานมาให้เราทำถึงหอพักเธอแต่งตัวดูดีจากเมื่อก่อนมากแต่วันนั้นคงเป็นวันที่เลวร้ายสำหรับเธอแฟนใหม่เราที่อยู่หอเดียวกันกับเราเธอขอออกไปด้วยอยากไปดูหน้าแฟนเก่าเราโดยที่แฟนเก่าเราไม่เคยรู้เรื่องแฟนใหม่เราเลยพอเขาทั้งสองเจอกันบรรยากาศตอนนั้นมันตึงเครียดมากเพราะเราไม่สามารถจะพูดอะไรได้มาก ประมาณว่า"ให้โกหกเธอก็ทำไม่ลงให้พูดตรงๆก็ทำไม่ได้" พอเรารับงานเธอมาเราก็ไม่ค่อยมีเวลาทำให้เธอและทำไม่เสร็จด้วยในวันที่เธอมาเอางานแฟนใหม่เราให้เราไปซื้อของข้างนอกและแฟนใหม่เรายังเป็นคนเอางานไปให้แฟนเก่สเราด้วยเวรกรรมมากไม่รู้เธอทั้งสองสนทนาอะไรกันบ้างเกิดเหตุร้ายแรงขึ้นไหมเราก็ไม่รู้ พอแฟนใหม่เรากลับเข้ามาในห้องเราก็ถามเธอนะว่าได้คุยไรกันบ้างมั้ยเธอก็บอกไม่ได้คุยไรหลอกแค่แฟนเก่าเราฝากมาบอกว่าขอบคุณที่ช่วยทั้งๆที่งานไม่เสร็จ หลังจากวันนั้นเราก็ติดต่อกับแฟนเก่าน้อยลงเพราะสงสารแฟนใหม่ที่เธอรู้สึกไม่ดีกับการกระทำของเรา แต่ผ่านไปไม่กี่วันเราก็ทักแชทเธอไปขอโทษเธอที่เรทำแบบนั้นและขอให้เธออภัยให้ เธอเหมือนไม่สนใจ เราก็ทักเธอไปบ้างบางวันที่คิดถึงถามสารทุกข์สุกดิบเธอแต่คำตอบของเธอมันเย็นชามากแทบจะตอบแต่คำว่าอืม..... จนเป็นปีๆเราก็ไม่เคยรู้สึกดีเลยอยากขอโทษเธออีกครั้งขอให้เธออโหสิกรรมให้เราอยากพ้นทุกข์ใจที่ทุกครั้งเราบังเอิญเจอเธอเราแทบจะร้องให้เพราะมันเสียใจทีาทำเลวๆกับเธอไว้ ........ ปล.หากเธอเข้ามาอ่านเราคิดว่าเธอน่าจะจำเราได้ ยกโทษให้เราด้วยนะ