เมื่อ3-4วันก่อนได้ไป รพ. เพื่อที่จะไปเอายานอนหลับ เครียดนอนไม่หลับ แต่พอพบหมอทั่วไป(หมออายุรกรรม) หมอก็สอบถามว่าอาการเป็นยังไง เราก็บอกหมอว่า นอนไม่หลับ มีความกระวนกระวายแบบบอกไม่ถูก คิดแต่เรื่องเดิมๆ วนไปวนมา บางครั้งไอ้เรื่องที่คิดเราคิดว่ามันหาทางออกได้แล้ว สุดท้ายเราก็มาคิดอีก คิดซ้ำไปซ้ำมา ในชีวิตส่วนตัวแล้ว เราไม่มีที่พึ่งทางใจเลย แฟนที่คิดว่าคุยได้เข้าใจที่สุดแต่กลับเป็นคนที่ตอกย้ำที่สุด เวลาเราพูดอะไรไปเวลาทะเลาะกันพยายามจะอธิบายให้เข้าใจ ดันตะคอกไล่เราไปกินยา ใช้คำไม่สุภาพ “ไป-ยาซะนะ” มันเจ็บ มันจุก เพราะเราคิดว่าสิ่งที่เราพูดมันมีเหตุผลสุดแล้ว แต่ในสายตาเค้ามองเราเป็นคนป่วยทางจิตคนนึง ซึ่งบางทีมันไม่ไหวแล้ว แต่ไม่รู้จะหาทางออกยังไงเพราะเราไม่มีใครเลย ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ