1) กองทัพที่โดนสังหารที่ฉางผิง ไม่น่าจะถึง 4 แสนครับ เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่แคว้นจ้าวจะมีไพร่พลมากมายขนาดนั้น

เป็นการบลัฟของฝ่ายจ้าวว่ามีทหาร 4 แสน (ซึ่งจริงๆอาจจะราวๆไม่เกิน 1 แสน) ส่วนไป๋ฉี่ก็เอาชนะกองทัพจ้าวได้ ไอ้ครั้นพอนับเชลยแล้วจะบอกว่ามีแค่ไม่กี่หมื่น เดี๋ยวจะหาว่าโม้ เลยจัดการบลัฟทับไปว่า ฆ่าไป 4 แสน (ตามจำนวนที่กองทัพจ้าวประกาศเอาไว้) นั่นแล

2) หลังจากศึกฉางผิง มันเกิดเหตุการณ์เปลี่ยนตัวแม่ทัพฝ่ายฉินครับ เนื่องจากไป๋ฉี่สร้างความชอบไว้ใหญ่เกินไป จนอัครมหาเสนาบดีของฉินอย่างฟ่านจีชักจะเหม็นขี้หน้า และยุยงให้ฉินจาวเซียงอ๋องหยุดพักทัพเปิดการเจรจากับแคว้นจ้าวครับ แถมด้วยการเปลี่ยนตัวไป๋ฉี่ออกแล้วส่งหวางหลิงไปเป็นแม่ทัพแทน

หลังจากเจรจากันอยู่เป็นปี ฉินกับจ้าวก็ล้มโต๊ะเจรจา ฉินจาวเซียงอ๋องสั่งให้หวางหลิงยกทัพออกไปรบกับจ้าวอีกรอบ แต่คราวนี้แม้จะบุกล้อมหานตานเมืองหลวงของจ้าวได้ แต่กองทัพจ้าวที่เหลือก็รักษาเมืองแน่นหนามาก เมืองหานตานก็ได้รับการเสริมสร้างแนวป้องกันอย่างแข็งแกร่ง จนกองทัพฉินตีเมืองไม่ได้ ต้องตั้งทัพล้อมเมืองเอาไว้อยู่หลายเดือน

ในระหว่างที่ทัพฉินล้อมเมืองอยู่นั่นเอง ซิ่งหลิงจวิน แห่งแคว้นเว่ยก็ให้คนไปขโมยตราหยก สั่งเคลื่อนกองทัพเว่ยไปช่วยแก้วงล้อมเมืองหานตานครับ กองทัพฉินที่ล้อมเมืองนานจนชักจะกร่อยเลยโดนกองทัพเว่ยตีล่าถอยไป

ความพ่ายแพ้ของหวางหลิงที่หานตานเป็นการสั่นสะเทือนกองทัพฉินมาก กองทัพเว่ย จ้าว และผสมด้วยกองทัพหาน ก็รุกไล่โจมตีทัพฉินไปติดๆ สามารถกู้ดินแดนที่เสียไปคืนมาได้มากมาย และทำให้กองทัพฉินเสียหายอย่างมหาศาล จนสิ่งที่ฉินจาวเซียงอ๋องทุ่มทุนสร้างมานับสิบปี มลายหายไปสิ้นครับ ฉินเสียดินแดนทางตะวันออกของด่านหานกู่กวนไปมาก โดยต้องคืนดินแดนให้ จ้าว หาน และ เว่ย