ผมรู้สึกแย่มาก ด้วยความที่เป็นลูกคนกลางด้วยครับแล้วมีน้องสาวคนเดียว ซึ่งดูพ่อกับแม่จะรักน้องมากกว่า แคร์น้องมากกว่า บางครั้งผมทำผิดผมก็ยอมรับนะ แต่บางครั้งก็มักจะพูดประชดบ้างเสียดสีผมบ้าง ทำเหมือนผมไม่มีความรู้สึกอย่างนั้นแหละ ผมก็พูดอะไรไม่ได้หรอก พูดก็หาว่าเถียงอีก จนกลายเป็นคนที่เงียบไปเลย แต่พอกับน้องสาวเถียงเขากลับยอมซะงั้น จนผมก็อดคิดไม่ได้ว่าผมเป็นลูกเขาหรือเปล่า? ถ้าไม่มีผมอยู่ในชีวิตเขาสักคนก็คงดีแหละ ทำงานมาเหนื่อยๆ หวังว่ากลับมาคงไม่มีเรื่องให้ชํ้าใจ ก็คงได้แค่หวัง ผมต้องทำยังไง?