ฉันเป็นคนหนึ่งที่มีความคิดอยู่ตลอดเวลา ทำยังไงมันก็ไม่มีที่ท่าว่าจะหาย หลายต่อหลายครั้งฉันตื่นขึ้นมาด้วยความคิดที่มันผุดขึ้นหลายเรื่อง และหลายต่อหลายครั้งที่รู้สึกหดหู่ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากเจอใคร มันแย่ทุกๆวัน ร้องไห้โดยไม่รู้สาเหตุ รู้แต่ว่ามันอึดอัดในใจ แทบจะระเบิดออกมา พอถึงจุดนั้นฉันเริ่มเกลียดตัวเอง เริ่มไม่เข้าใจตัวเอง เวลาฉันควบคุมมันไม่ได้ฉันมักจะทำร้ายร่างกาย กรีดแขนบ้าง กรีดต้นขาบ้าง กรีดคอบ้าง แทบจะไม่ไหว ฉันเคยกินยาแต่ก็ไม่สำเร็จ แล้วฉันต้องทำยังไงถึงจะหายกับสิ่งที่ฉันเป็น ตอนที่ควบคุมได้มันดีนะ แต่ตอนที่ควบคุมมันไม่ได้ มันทรมานนะ มันเหนื่อย. รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องเจอกับอะไรมันก็เหนื่อยมากพอแล้ว ไม่เอาแล้วแบบนี้ ทรมานตัวเอง มันไม่มีความสุข ฉันต้องทำยังไง ให้มันหายไปสักที่ ได้โปรด
ไม่รว่ามันอะไร